Nazwa
|
Opis
|
Zmień nazwę
|
Zmiana nazwy zaznaczonego elementu i (jeśli zostanie włączona odpowiednia opcja) poprawienie wszystkich odwołań do elementów (również w innych plikach).
Dostępność: |
Metody, parametry metod, pola, zmienne lokalne, typy, parametry typów, stałe typu
wyliczeniowego, jednostki kompilacji, pakiety, foldery źródłowe, projekty oraz zaznaczony tekst
rozpoznany jako jeden z tych typów elementów |
Skrót: |
Alt + Shift + R |
Opcje:
|
Zmieniając nazwę typu, można zmienić nazwy zmiennych i metod o podobnych nazwach.
Wymaga to włączenia opcji Aktualizuj zmienne i metody o podobnych nazwach w oknie dialogowym Zmiana nazwy typu.
Opcja Konfiguruj... umożliwia skonfigurowanie strategii dopasowywania nazw typów.
Zmieniając nazwę pakietu, można zmienić nazwy jego podpakietów. Wymaga to włączenia opcji Zmień nazwy podpakietów w oknie dialogowym Zmiana nazwy pakietu.
|
|
Przenieś
|
Przeniesienie zaznaczonych elementów i (jeśli zostanie włączona odpowiednia opcja) poprawienie wszystkich odwołań do elementów (również w innych plikach).
Dostępność: |
Metoda instancji (którą można przenieść do komponentu), jedna lub więcej metod static, pola static,
jednostki kompilacji, pakiety, foldery źródłowe i projekty oraz zaznaczony tekst
rozpoznany jako jeden z tych typów elementów |
Skrót: |
Alt + Shift + V |
Opcje:
|
Tę refaktoryzację można uruchomić, korzystając z metody Przeciągnij i upuść w Eksploratorze pakietów.
|
|
Zmień sygnaturę metody
|
W oknie tym można zmienić nazwy parametrów, typy parametrów, kolejność parametrów, a także zaktualizować wszystkie odwołania do odpowiedniej metody. Ponadto okno to umożliwia usuwanie i dodawanie parametrów oraz zmianę typu zwracanej wartości metody i jej widoczność.
Dostępność: |
Metody lub zaznaczony tekst rozpoznany jako metoda |
Opcje:
|
Włącz opcję Zachowaj oryginalne metody jako delegatów zmienionych metod w oknie dialogowym Zmiana sygnatury metody, aby zachować oryginalną metodę.
|
|
Wyodrębnij metodę
|
Tworzy nową
metodę zawierającą aktualnie wybrane instrukcje lub wyrażenie i zastępuje zaznaczenie odwołaniem do tej nowej metody. Ta opcja przydaje się do oczyszczania długich, zagmatwanych lub zbyt skomplikowanych metod.
Dostępność: |
Aby uzyskać poprawny zakres wyboru, można użyć opcji Rozwiń wybór do z menu Edycja. |
Skrót: |
Alt + Shift + M |
|
Wyodrębnij zmienną lokalną |
Tworzy nową zmienną przypisaną do aktualnie wybranego wyrażenia i zastępuje zaznaczenie odwołaniem do tej nowej zmiennej.
Dostępność: |
Zaznaczony tekst rozpoznany jako zmienna lokalna. Aby
uzyskać poprawny zakres wyboru, można użyć opcji Rozwiń wybór do
z menu Edycja. |
Skrót: |
Alt + Shift + L |
|
Wyodrębnij stałą |
Tworzy pole
static final na podstawie zaznaczonego wyrażenia i podstawia odwołanie do tego pola, opcjonalnie
przebudowując inne miejsca, w których występuje to samo wyrażenie.
Dostępność: |
Wyrażenia stałe lub zaznaczony tekst rozpoznany jako wyrażenia stałe
|
|
Wstaw |
Wstawia zmienne lokalne,
metody lub stałe.
Dostępność: |
Metody, pola static final i zaznaczony tekst rozpoznany jako metody, pola static final lub zmienne
lokalne |
Skrót: |
Alt + Shift + I |
|
Przekształć klasę anonimową w zagnieżdżoną |
Przekształcenie anonimowej klasy wewnętrznej w klasę składową.
Dostępność: |
Anonimowe klasy wewnętrzne |
|
Przekształć typ składowej w typ najwyższego poziomu |
Umożliwia utworzenie nowej jednostki kompilacji Java dla wybranego
typu składowego, aktualizując wszystkie odwołania odpowiednio do potrzeb. W przypadku typów składowych innych niż static w razie
potrzeby dodawane jest pole, które umożliwia dostęp do wcześniejszej instancji obejmującej.
Dostępność: |
Typy składowe lub tekst rozpoznany jako typ
składowy |
|
Przekształć zmienną lokalną w pole |
Umożliwia przekształcenie zmiennej lokalnej w pole. Jeśli zmienna jest
inicjowana przy tworzeniu, operacja ta przenosi instrukcję inicjowania do deklaracji
nowego pola lub do konstruktorów danej klasy.
Dostępność: |
Zaznaczony tekst rozpoznany jako zmienne lokalne |
|
Wyodrębnij nadklasę |
Umożliwia wyodrębnienie typowej nadklasy z zestawu typów elementów równorzędnych.
Po zastosowaniu refaktoryzacji wybrane typy elementów równorzędnych stają się bezpośrednimi podklasami wyodrębnionej nadklasy.
Dostępność: |
Typy
|
Opcje:
|
Po włączeniu opcji Użyj wyodrębnionej klasy tam, gdzie to możliwe nowo utworzona klasa będzie używana tam, gdzie jest to możliwe.
Patrz Użyj nadtypu tam, gdzie to możliwe. |
|
Wyodrębnij interfejs |
Utworzenie nowego
interfejsu ze zbiorem metod i zaimplementowanie tego interfejsu
przez wybraną klasę.
Dostępność: |
Typy
|
Opcje:
|
Po włączeniu opcji Użyj wyodrębnionego typu interfejsu tam, gdzie to możliwe nowo utworzony interfejs będzie używany tam, gdzie jest to możliwe.
Patrz Użyj nadtypu tam, gdzie to możliwe. |
|
Użyj nadtypu tam, gdzie to możliwe |
Zastąpienia wystąpień danego typu jednym z jego nadtypów po zidentyfikowaniu wszystkich miejsc, gdzie to jest możliwe.
|
Przenieś do podklasy |
Umożliwia przeniesienie
zbioru metod i pól z danej klasy do jej podklas.
Dostępność: |
Jedna lub więcej metod i pól zadeklarowanych w tym samym typie lub zaznaczony tekst wewnątrz pola albo metody |
|
Przenieś do nadklasy
|
Przenosi
pole lub metodę do nadklasy danej klasy deklarującej lub (w przypadku metod)
deklaruje metodę jako metodę abstract w nadklasie.
Dostępność: |
Jedna lub więcej metod, pól i typów składowych zadeklarowanych w
tym samym typie lub zaznaczony tekst wewnątrz pola, metody albo typu składowego |
|
Wprowadzenie elementu pośredniego |
Utworzenie delegowania metody statycznego elementu pośredniego do wybranej metody.
Dostępność: |
Metody lub zaznaczony tekst rozpoznany jako metoda |
Opcje:
|
Po włączeniu opcji Przekieruj wszystkie wywołania metod wszystkie wywołania metody oryginalnej są zastępowane przez wywołania metody pośredniej.
|
|
Wprowadź fabrykę |
Utworzenie nowej metody fabrycznej służącej do wywoływania wybranego konstruktora i zwracania utworzonego obiektu. Wszystkie wywołania danego konstruktora zostaną zastąpione
wywołaniami nowej metody fabryki.
Dostępność: |
Deklaracje konstruktorów
|
|
Wprowadź parametr |
Wyrażenie jest zastępowane odwołaniem do
nowego parametru metody i aktualizowane są wszystkie metody wywołujące daną metodę tak, aby przekazywały wyrażenie
jako wartość tego parametru.
Dostępność: |
Zaznaczony tekst rozpoznany jako wyrażenia |
|
Hermetyzuj pole
|
Zastępuje
wszystkie odwołania do pola metodami pobierającymi i ustawiającymi.
Dostępność: |
Pole lub tekst rozpoznany jako pole |
|
Uogólnij typ deklarowany |
W oknie tym można wybrać nadtyp
bieżącego typu odwołania. Jeśli typ odwołania może zostać bezpiecznie zmieniony na nowy typ, jest on
zmieniany.
Dostępność: |
Odwołania do typów i deklaracje pól, zmiennych lokalnych
oraz parametrów o typach referencyjnych |
|
Ustal argumenty typu ogólnego |
Zastąpienie wystąpień
typu surowego typów ogólnych typami sparametryzowanymi po uprzednim zidentyfikowaniu wszystkich miejsc, gdzie to jest możliwe.
Dostępność: |
Projekty, pakiety i typy |
Opcje:
|
Przyjmij, że metoda clone() zwraca instancję typu odbiornika.
Dobrze działające klasy zwykle uwzględniają tę regułę, ale w przypadku kodu ją naruszającego należy usunąć zaznaczenie tego pola.
Pozostaw argumenty typu nieograniczonego jako surowe (zamiast ustalania <?>). W przypadku braku ograniczeń elementów, np. typu ArrayList a, usunięcie zaznaczenia tego
pola spowoduje, że środowisko Eclipse będzie nadal udostępniało parametr znaku zastępczego, zastępując odwołanie typem ArrayList<?>. |
|
Migruj plik JAR |
Migracja pliku JAR ze ścieżki budowania projektu w obszarze roboczym do nowszej wersji przy użyciu, o ile to możliwe, informacji o refaktoryzacji przechowywane w nowym pliku JAR, aby uniknąć zmian powodujących przerwy.
Dostępność: |
Pliki JAR w ścieżce budowania |
|
Utwórz skrypt |
Utworzenie skryptu refaktoryzacji, które zostały zastosowane w obszarze roboczym. Skrypty refaktoryzacji można zapisać w pliku lub skopiować do schowka.
Patrz Zastosuj skrypt.
|
Zastosuj skrypt |
Zastosowanie skryptu refaktoryzacji do projektów w obszarze roboczym. Skrypty refaktoryzacji można załadować z pliku lub schowka.
Patrz Utwórz skrypt.
|
Historia
|
Umożliwia przeglądanie historii refaktoryzacji obszaru roboczego i skorzystanie z opcji usunięcia refaktoryzacji z historii refaktoryzacji.
|