Relacja między UDDI a WSIL

Zarówno specyfikacja WSIL (Web Services Inspection Language), jak i UDDI (Universal Description, Discovery, and Integration) zaspokajają potrzeby związane z wykrywaniem usług WWW.  Jednak każda z nich stosuje w tym celu inną metodę.  Obie te specyfikacje mogą być wykorzystywane razem lub oddzielnie; wyszukiwanie za pomocą specyfikacji WSIL może skutkować znalezieniem elementów w UDDI.

W specyfikacji UDDI wykrywanie usług WWW jest realizowane przez wykorzystanie modelu scentralizowanego. Tworzone jest jedno lub więcej repozytoriów mieszczących informacje o jednostkach biznesowych i oferowanych przez nie usługach. Żądania i aktualizacje dotyczące informacji związanych z usługami i jednostkami biznesowymi są przetwarzane bezpośrednio na repozytoriach. Ponadto w specyfikacji UDDI jest nakazany określony format dla części przechowywanych informacji opisowych oraz, aby ułatwić zaawansowane (skoncentrowane) wyszukiwanie, zakłada się, że w systemie będą przechowywane i rejestrowane również inne informacje opisowe.

Systemy UDDI ułatwiają skoncentrowane wzorce wykrywania, ponieważ wykorzystują zorganizowane repozytoria oferujące zaawansowane możliwości wyszukiwania. Pomaga to requesterom znajdowanie potencjalnych partnerów do komunikacji. Jednak aby zapewnić te zaawansowane funkcje, UDDI wymaga wdrożenia i utrzymania określonej infrastruktury, co zwiększa koszt jego działania. Ponadto, jeśli opisy usług nie są przechowywane tylko w UDDI, dochodzi koszt związany z synchronizowaniem różnych wersji.

W specyfikacji WSIL wykorzystano całkowicie rozproszony model udostępniania informacji związanych z usługami. Opisy usług mogą być przechowywane w dowolnym miejscu, a żądania uzyskania informacji są generalnie kierowane do jednostek oferujących usługi. W specyfikacji WSIL nie jest nakazany żaden konkretny format informacji o usługach. Formaty opisu są definiowane z wykorzystaniem innych standardów, w tym UDDI. Również mechanizmy publikowania i odczytywania dokumentów WSIL są udostępniane przez wykorzystanie istniejącej infrastruktury i technologii WWW.

Specyfikacja WSIL umożliwia rozpowszechnianie informacji dotyczących usług przez istniejące protokoły bezpośrednio z punktu, gdzie usługa jest oferowana. Umożliwia to przeprowadzanie skoncentrowanego wykrywania na jednym celu; jednak ze względu na swój zdecentralizowany i rozproszony model WSIL nie jest dobrym mechanizmem do przeprowadzania skoncentrowanego wykrywania, jeśli partner do komunikacji jest nieznany.

Specyfikacje UDDI i WSIL powinny być traktowane jako technologie komplementarne, które można stosować razem lub oddzielnie w zależności od sytuacji. Na przykład repozytorium UDDI można zapełnić zgodnie z wynikami uzyskanymi przez wykonanie wyszukiwania dokumentów WSIL.  Z drugiej strony, samo repozytorium UDDI może zostać wykryte, gdy requester odczyta dokument WSIL, który zawiera odwołanie do pozycji w tym repozytorium.  W środowiskach, gdzie zaawansowane funkcje udostępniane przez specyfikację UDDI nie są wymagane oraz gdzie ograniczenia nie zezwalają na jej wdrożenie, mechanizm WSIL może udostępniać wszystkie potrzebne funkcje.  W sytuacjach, gdzie należy centralnie zarządzać danymi, najlepiej może się sprawdzić samo rozwiązanie UDDI.  Specyfikacji UDDI i WSIL nie należy traktować jako wzajemnie się wykluczających.

Uwaga: Zarówno specyfikacja UDDI, jak i WSIL zawierają tylko odwołania do dokumentów WSDL, a nie same dokumenty WSDL.