Asystent treści pomaga przy wstawianiu lub uzupełnianiu znaczników lub funkcji, a także przy uzupełnianiu wiersza kodu w edytorze tekstu o określonej strukturze. Pozycja kursora w pliku źródłowym udostępnia kontekst dla asystenta treści, co pozwala oferować sugestie uzupełniania.
Większość edytorów tekstu o określonej strukturze ma funkcję asystenta treści. Lista takich edytorów znajduje się w sekcji Edytory tekstu o określonej strukturze dla języków znaczników. Informacje dotyczące korzystania z asystenta treści zawiera sekcja Asystent treści w edytorach tekstu o określonej strukturze
W poniższych sekcjach opisano cechy charakterystyczne asystenta treści dla języków: HTML, JavaScript i JSP.
HTML jest językiem elastycznym, ponieważ można w nim opcjonalnie pominąć niektóre znaczniki kończące pewne elementy HTML, takie jak: P, DT, DD, LI, THEAD, TR, TD, TH itd. W przypadku innych elementów HTML, które zgodnie z definicją nie mają treści, znacznik końcowy jest zawsze pomijany. Są to na przykład znaczniki BR, HR, LINK, META i IMG. Ta elastyczność sprawia, że asystent treści w edytorze stron źródłowych HTML jest mniej precyzyjny, niż byłoby to możliwe w przypadku bardziej sztywnego języka znaczników.
Asystent treści HTML jest najbardziej przydatny wówczas, gdy trzeba dokończyć nazwę znacznika, dodać parę nazwa atrybutu-wartość w znaczniku otwierającym lub wybrać wartość atrybutu z listy.
Asystent treści wyświetla tylko nazwy atrybutów, które nie zostały określone w znaczniku otwierającym, nie bierze jednak pod uwagę ograniczeń gramatycznych znaczników. Na przykład wewnątrz elementu HEAD w języku HTML dozwolone jest co najwyżej jedno wystąpienie znacznika TITLE. Jeśli wywołasz asystenta treści wewnątrz elementu HEAD, który zawiera już znacznik TITLE, to lista propozycji będzie nadal zawierała znacznik TITLE.
Jeśli jednak zgodnie z definicją DTD lub schematem wymagany jest atrybut, to zostanie on wyświetlony na początku listy z indykatorem w postaci żółtego kółka na ikonie.
Jeśli kursor znajdzie się w pozycji, w której dostępny jest asystent treści, zostanie wyświetlona lista podręczna zawierająca możliwe do wybrania elementy. Lista ta wynika z kontekstu. Na przykład wyświetlenie asystenta treści bezpośrednio za znacznikiem początku akapitu (<p>) spowoduje, że pierwszym elementem na liście będzie odpowiadający mu znacznik końca akapitu (</p>).
Na liście asystenta treści znajdują się wszystkie znaczniki dostępne dla bieżącej pozycji kursora, w tym szablony. Na poniższym rysunku przedstawiono domyślną listę asystenta treści dla znacznika akapitu:
Propozycje znaczników są wyświetlone w kolejności alfabetycznej. Wpisanie znaku < (zaczynającego nowy znacznik) przed wywołaniem asystenta treści i rozpoczęcie wpisywania pierwszej lub dwóch pierwszych liter znacznika, który ma zostać dodany, powoduje automatyczne odświeżenie listy propozycji, dzięki czemu zawiera ona propozycje dopasowane do wpisanego wzorca. Jeśli przed wywołaniem asystenta treści nie zostanie wpisany znak <, można kliknąć listę propozycji i wpisać literę, od której zaczyna się znacznik, aby (w pewnym stopniu) zmniejszyć ilość pozycji do przewinięcia w celu znalezienia żądanego znacznika.
Wpisanie pierwszej lub dwóch pierwszych liter nazwy atrybutu lub wyliczanych wartości atrybutu, który ma zostać dodany do znacznika, powoduje automatyczne odświeżenie listy propozycji, dzięki czemu zawiera ona propozycje dopasowane do wpisanego wzorca.
Elementy na liście asystenta
treści dla języka
JavaScript
są poprzedzone ikoną przeglądarki Internet Explorer, Netscape lub obu;
oznacza to, że konkretne obiekty, metody lub funkcje języka
JavaScript
są obsługiwane przez daną przeglądarkę (lub przez obie). Jeśli widoczna jest ikona
Internet Explorera, to znaczy, że obiekt, metoda lub funkcja
są obsługiwane przez przeglądarkę Internet Explorer 5.0 lub nowszą.
Jeśli widoczna jest ikona Netscape, to znaczy, że obiekt,
metoda lub funkcja są obsługiwane przez przeglądarkę Netscape Navigator
4.7 lub nowszą.
Ikona ze znakiem zapytania
() zamiast jednej z ikon
przeglądarki oznacza, że nie wiadomo, czy przeglądarka obsługuje dany obiekt,
metodę lub funkcję.
Na poniższym rysunku przedstawiono domyślną listę asystenta treści w pliku JavaScript:
Propozycje kodu są wyświetlone w kolejności alfabetycznej. Wpisanie znaków . (ze spacją) przed wywołaniem asystenta treści i rozpoczęcie wpisywania pierwszej lub dwóch pierwszych liter kodu, który ma zostać dodany, powoduje automatyczne odświeżenie listy propozycji, dzięki czemu zawiera ona propozycje dopasowane do wpisanego wzorca, zmniejszając (nieco) potrzebę przewijania listy w celu znalezienia żądanego kodu.
Dostępnych jest wiele opcji osadzania kodu Java i HTML na stronach JSP za pomocą asystenta treści.
Wszystkie
znaczniki JSP są zawarte na liście szablonu i w formacie XML (na przykład
<jsp:expression>).
Aby na przykład dodać znaczniki skryptletu JSP, należy umieścić kursor w
odpowiednim miejscu w pliku i nacisnąć klawisze
Ctrl+Spacja w celu wywołania asystenta treści. Z listy
propozycji należy wybrać pozycję
, aby wstawić w dokumencie znaki <%
%>.
<% System.currentTimeMillis() %>
Spowoduje to wykonanie instrukcji języka Java pozwalającej uzyskać bieżący czas w milisekundach.
<b>Czas wynosi : <%= System.currentTimeMillis()%></b>
<jsp:useBean id="useBean" class="java.lang.String"/>
Znacznik useBean umożliwia utworzenie znacznika o nazwie aString typu String. Podczas korzystania z asystenta treści jest on rozpoznawany jako zadeklarowana zmienna. Jeśli na przykład wywoła się asystenta treści po znaczniku aString:
<% aString. %>to wyświetli on listę dostępnych metod. Wynika to z tego, że znacznik aString został zadeklarowany jako komponent bean typu String.
<% a %>spowoduje, że na liście zostanie wyświetlony znacznik aString, ponieważ asystent treści wie, że taki znacznik istnieje.