Ustawianie preferencji programu importującego języka PL/I

Istnieje możliwość ustawienia osobnych preferencji programu importującego języka PL/I dla każdego importowanego pliku za pośrednictwem kreatora J2C. Można też zmienić domyślne opcje kompilatora na stronie preferencji programu importującego języka PL/I.
Aby ustawić domyślne preferencje programu importującego języka PL/I, należy wykonać następujące czynności:
  1. Wybierz kolejno opcje Okno > Preferencje.
  2. Rozwiń opcję Program importujący i wybierz opcję PL/I na karcie Ogólne. Można modyfikować następujące parametry:

    Parametr Opcje Opis
    Platforma
    • Win32
    • Z/OS
    • Nieokreślone
    Platforma, na której są uruchamiane programy w języku PL/I. Dokonanie wyboru platformy powoduje nadanie pozostałym atrybutom platformy odpowiednich wartości domyślnych.
    Strona kodowa   Strona kodowa programu w języku PL/I.
    Włączanie obsługi IMS
    • Zaznaczone
    • Niezaznaczone
    Pole zostaje uznane za pole określające długość, gdy:
    • nazwa pola to 'LL'
    • atrybut pola jest czterobajtową liczbą całkowitą zadeklarowaną jako FIXED BIN(31)
    • jest to pierwsze pole struktury komunikatu IMS
    Język komunikatów o błędach Wartość domyślna: Angielski (Stany Zjednoczone) Język, w jakim mają być wyświetlane komunikaty o błędach kompilatora PL/I.
    Opcja DBCS NODBCS Opcja NODBCS powoduje, że na listingu wszystkie kody shift DBCS będą wyświetlane jako znak "."..
    DBCS Opcja DBCS powoduje, że podczas obsługi listingów będzie brana pod uwagę możliwość występowania w nich znaków DBCS.
    Opcja GRAPHIC NOGRAPHIC Opcja NOGRAPHIC określa, że program źródłowy nie zawiera znaków dwubajtowych.
    GRAPHIC Opcja GRAPHIC określa, że program źródłowy może zawierać znaki dwubajtowe. Kody szesnastkowe '0E' i '0F' są traktowane jako kody sterujące, odpowiednio shift-out i shift-in, niezależnie od miejsca ich występowania w programie źródłowym - również w komentarzach i stałych łańcuchowych.
    Obsługa rozszerzeń plików   Dzięki tej tabeli można zmienić domyślny sposób obsługi plików o określonych rozszerzeniach. Użytkownik może na przykład określić, że plik z danym rozszerzeniem zawiera pełny program albo też same struktury danych.
  3. Aby zmienić zaawansowane preferencje kompilatora języka PL/I, przejdź na kartę Więcej opcji PL/I. Można modyfikować następujące parametry:

    Druga strona preferencji PL/I

    Parametr Opcje Opis
    LIMITS NAME Ta opcja określa maksymalną długość nazw zmiennych w programach użytkownika.
    EXTNAME Ta opcja określa maksymalną długość nazw typu EXTERNAL.
    FIXEDBIN Ta opcja określa maksymalną precyzję dla typu SIGNED FIXED BINARY (31 lub 63).
    FIXEDDEC Ta opcja określa maksymalną precyzję dla typu FIXED DECIMAL.
    Marginesy W lewo Numer kolumny, w której znajduje się pierwszy od lewej znak przetwarzany przez kompilator.
    W prawo Numer kolumny, w której znajduje się pierwszy od prawej znak przetwarzany przez kompilator.
      GRAPHIC Opcja GRAPHIC określa, że program źródłowy może zawierać znaki dwubajtowe. Kody szesnastkowe '0E' i '0F' są traktowane jako kody sterujące, odpowiednio shift-out i shift-in, niezależnie od miejsca ich występowania w programie źródłowym - również w komentarzach i stałych łańcuchowych.
    Preprocesor makrodefinicji NOMACRO Opcja NOMACRO powoduje, że preprocesor makr nie jest wywoływany.
    MACRO Opcja MACRO powoduje, że preprocesor makr jest wywoływany.
    SYSPARM Opcja SYSPARM pozwala podać wartość łańcucha, który będzie zwracany przez wbudowaną funkcję narzędzia makr SYSPARM.
    Konwersja znaków BLANK Opcja BLANK pozwala podać do 10 alternatywnych symboli reprezentujących znak pusty.
    Waluta Opcja Waluta pozwala podać alternatywny znak, który ma być stosowany w łańcuchach picture zamiast znaku dolara.
    NOT Opcja NOT pozwala podać do siedmiu alternatywnych symboli reprezentujących logiczny operator negacji.
    OR Opcja OR pozwala podać do siedmiu alternatywnych symboli reprezentujących logiczny operator alternatywy. Symbole te będą też używane jako operator konkatenacji, który jest zdefiniowany jako dwa następujące po sobie symbole alternatywy logicznej.
    NAMES   Opcja NAMES pozwala podać znaki spoza zestawu 26 liter, 10 cyfr i znaków specjalnych zdefiniowanych w podręczniku PL/I Language Reference, które również będzie można stosować w identyfikatorach.

Opinie