Na tej stronie można ustawić zaawansowane właściwości źródła danych serwera aplikacji. Właściwości te umożliwiają aktywowanie i konfigurowanie usług stosowanych przez serwer aplikacji do źródeł danych w celu dostosowania jego połączeń. Właściwości te nie wpływają na połączenia w bazie danych.
Określa liczbę instrukcji dodawanych do pamięci w każdym połączeniu. Serwer aplikacji buforuje instrukcję po jej zamknięciu przez użytkownika.
Jeśli pamięć podręczna instrukcji jest niewystarczająca, niektóre wpisy są usuwane, aby pomieścić nowe wpisy. Aby określić najwyższą wartość wielkości pamięci podręcznej i zapobiec usuwaniu wpisów, należy dodać liczbę unikalnych przygotowanych instrukcji i instrukcji wywoływalnych (na podstawie łańcucha SQL, współbieżności i typu przewijania) dla każdej aplikacji używającej danego źródła danych na danym serwerze. Wartość ta będzie maksymalną liczbą możliwych instrukcji, które mogą być buforowane dla danego połączenia przez cały czas pracy serwera. Ustawienie tej wartości dla wielkości pamięci podręcznej powoduje, że instrukcje nie będą usuwane. Z reguły należy konfigurować większą pamięć podręczną dla aplikacji o większej liczbie instrukcji.
Jeśli serwer aplikacji nie powinien buforować konkretnej instrukcji, należy skonfigurować wskazówkę zdolności instrukcji do tworzenia zestawów na opcję false. Serwer aplikacji nie buforuje instrukcji, jeśli zdolność do tworzenia zestawów jest ustawiona na opcję false. Aplikacja określa zdolność instrukcji do tworzenia zestawów w czasie wykonywania.
W aplikacjach testowych dostrojenie pamięci podręcznej instrukcji powoduje poprawę przepustowości o od 10% do 20%. Jednak ze względu na możliwe ograniczenia zasobów, taka poprawa może nie być możliwa.
Typ danych | Integer |
Wartość domyślna | Wartości domyślne zależą od bazy danych. Zwykle jest to wartość 10. W wersjach bazy danych Informix 7.3, 9.2, 9.3 i 9.4 bez najnowszych poprawek wartość domyślna musi być ustawiona na 0. Wartość domyślna równa 0 oznacza, że nie ma pamięci podręcznej instrukcji. |
Zaznaczenie tej opcji powoduje, że serwer aplikacji wykrywa dostęp przy użyciu wielu wątków.
Wskazuje, że w połączeniach pobieranych z puli połączeń serwera aplikacji nie może istnieć dokładna zgodność (kryteria wyszukiwania puli połączeń nie uwzględniają nazwy użytkownika ani hasła). Zamiast tego ponowne uwierzytelnianie połączenia odbywa się w metodzie doConnectionSetupPerTransaction() klasy DataStoreHelper. Serwer aplikacji nie udostępnia implementacji ponownego uwierzytelniania połączenia w czasie wykonywania. Jeśli to pole wyboru zostanie zaznaczone, należy rozszerzyć klasę DataStoreHelper w celu udostępnienia implementacji metody doConnectionSetupPerTransaction(), w której odbywa się ponowne uwierzytelnienie. Jeśli proces ten nie zostanie zakończony, serwer może zwrócić połączenia, których nie można wykorzystać. Więcej informacji można znaleźć w dokumentacji interfejsu API na temat metody com.ibm.websphere.rsadapter.DataStoreHelper#doConnectionSetupPerTransaction.
Zaznaczenie tej opcji powoduje, że serwer aplikacji zezwala usłudze JMS (Java Messaging Service) na uzyskiwanie zoptymalizowanych połączeń z tego źródła danych. Ta właściwość uniemożliwia aplikacjom JDBC (Java Database Connectivity) współużytkowanie połączeń z aplikacjami CMP.
Określa, czy kontener śledzi buforowane uchwyty, które są uchwytami połączeń utrzymywanymi przez komponent aplikacji w stanie aktywności w ramach transakcji i metod. Właściwość ta służy do debugowania problemów z połączeniami, jednak śledzenie uchwytów może powodować znaczne obniżenie wydajności w czasie wykonywania.
AdminConfig.modify(myDataSourceVariable, '[[manageCachedHandles "true"]]')
Określa, czy kontener generuje wpisy w dzienniku czynności, jeśli aplikacja uzyskuje połączenie bez kontekstu transakcji. Są to wyjątki w ramach wymagań połączenia modelu programistycznego Java EE (Java Platform, Enterprise Edition).
Określa, że do identyfikowania błędów serwer aplikacji używa narzędzia do odwzorowywania błędów zdefiniowanego w programie pomocy składnicy danych. Serwer aplikacji nie zastępuje wyjątków zgłaszanych przez sterownik JDBC wyjątkami zdefiniowanymi w odwzorowaniu błędów programu pomocy składnicy danych.
Określa, że do identyfikowania błędów serwer aplikacji używa narzędzia do odwzorowywania błędów zdefiniowanego w programie pomocy składnicy danych. Serwer aplikacji będzie zastępował wyjątki zgłaszane przez sterownik JDBC wyjątkami zdefiniowanymi w odwzorowaniu błędów programu pomocy składnicy danych.
Określa, czy menedżer połączeń testuje nowo utworzone połączenia z bazą danych.
Określa, ile razy należy ponawiać nawiązanie początkowego połączenia z bazą danych w sytuacji, gdy nie powiedzie się pierwsza operacja testowania.
Jeśli opcja Sprawdzaj poprawność nowych połączeń zostanie wybrana, ta opcja umożliwia określenie liczby sekund oczekiwania przed podjęciem ponownej próby nawiązania połączenia przez serwer, jeśli pierwsza próba nie powiedzie się.
Określa, czy menedżer połączeń testuje ważność zestawionych połączeń przed zwróceniem ich do aplikacji.
Jeśli zostanie wybrana opcja Wstępnie testuj istniejące połączenia znajdujące się w puli, będzie można określić czas w sekundach przeznaczony na sprawdzanie poprawności połączenia przez sterownik JDBC.
Określa, że serwer aplikacji do sprawdzania połączeń będzie używać sterownika JDBC. Z opcji tej można korzystać pod warunkiem, że dostawca JDBC obsługuje interfejs JDBC w wersji 4.0 lub nowszej.
Określa instrukcję SQL wysyłaną przez serwer aplikacji do bazy danych w celu przetestowania połączenia. Należy użyć takiego zapytania, które będzie miało jak najmniejszy wpływ na wydajność.
Określa, że serwer aplikacji będzie używać wzorca get/use/close/connection. Wzorzec ten umożliwia współużytkowanie połączeń znajdujących się w tej samej transakcji przez zestawianie połączeń serwera aplikacji. Ten wzorzec optymalizacji sprawia, że jedno połączenie może być współużytkowane podczas transakcji nawet wtedy, gdy połączenia korzystają z różnych właściwości połączenia.
Funkcja heterogenicznego zestawiania połączeń umożliwia rozszerzenie definicji źródła danych, tak aby można było określić inne właściwości niestandardowe lub umożliwić nadpisywanie właściwości innych niż podstawowe dla źródła danych przez aplikacje.
Określa czas w sekundach między ponownymi próbami automatycznego przekierowania klienta.
Określa maksymalną liczbę ponownych prób nawiązania połączenia podejmowanych przez funkcję automatycznego przekierowania klienta, jeśli podstawowe połączenie z serwerem zostanie utracone. Ta właściwość jest używana tylko wtedy, gdy jest ustawiona właściwość Odstęp czasu między próbami przekierowania klienta.
host1,host2
5000,50001
Określa nazwę JNDI służącą do powiązania listy serwerów przekierowania klienta DB2 z przestrzenią nazw JNDI. Serwer bazy danych DB2 używa tej nazwy do wyszukiwania na liście nazw alternatywnych serwerów, jeśli pamięć nie zawiera informacji o alternatywnych serwerach. Ta opcja nie jest obsługiwana w przypadku źródeł danych typu 2.
Właściwość używana tylko z połączeniem testowym. Jeśli jest ustawiona na wartość true, po nawiązaniu połączenia testowego zostanie usunięte powiązanie nazwy JNDI listy serwerów przekierowania klienta z przestrzenią nazw JNDI.
Zaznaczone odsyłacze (online) wymagają dostępu do Internetu.