Ta strona umożliwia tworzenie konfiguracji pozwalających na to, by pojedynczy host mógł "udawać" wiele hostów i umożliwia zarządzanie tymi konfiguracjami. Konfiguracje takie są nazywane hostami wirtualnymi.
Aby wyświetlić tę stronę Konsoli administracyjnej, należy kliknąć opcję
.Każdy host wirtualny ma nazwę logiczną (definiowaną w tym panelu) i jest rozpoznawany na podstawie listy jednego lub wielu aliasów systemu nazw domen (DNS). Alias DNS jest nazwą hosta TCP/IP i numerem portu używanego do żądania procesu typu servlet, na przykład nazwa_hosta:80. Port 80 jest wartością domyślną.
Powiązania jednego lub wielu aliasów są definiowane przez kliknięcie istniejącego hosta wirtualnego lub dodanie nowego hosta wirtualnego.
Gdy tworzone jest żądanie procesu typu servlet, nazwa serwera i numer portu wpisane w przeglądarce są porównywane z listą znanych aliasów w celu odnalezienia prawidłowego hosta wirtualnego do obsługi procesu typu serwer. Brak zgodności zwraca błąd do przeglądarki.
Profil serwera aplikacji udostępnia domyślny host wirtualny z określonymi wspólnymi aliasami, na przykład adres protokołu internetowego (IP), skróconą nazwę DNS hosta i w pełni kwalifikowaną nazwę DNS hosta. Alias stanowi pierwszą część ścieżki dostępu do zasobu, np. procesu typu serwlet.
Na przykład alias localhost:80 jest używany przez żądanie http://localhost:80/servlet.
Host wirtualny nie jest powiązany z żadnym konkretnym profilem lub węzłem (komputerem), zamiast tego jest powiązany z określonym serwerem. Jest elementem konfiguracji, a nie "rzeczywistym obiektem". Host wirtualny można utworzyć, ale nie można go uruchomić ani zatrzymać.
Dla wielu użytkowników tworzenie hostów wirtualnych nie jest konieczne, ponieważ wystarczy udostępniony host_domyślny.
Dodanie nazwy i adresu IP hosta lokalnego do tabeli aliasów umożliwia użytkownikowi zdalnemu dostęp do Konsoli administracyjnej.
Zasoby powiązane z jednym hostem wirtualnym nie mogą współużytkować danych z zasobami powiązanymi z innym hostem wirtualnym, nawet jeśli oba hosty wirtualne współużytkują ten sam fizyczny komputer.
Zaznaczone odsyłacze (online) wymagają dostępu do Internetu.