Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 925 21353 20766 2022-08-10T13:23:32Z Major Galin-a 834 /* La benedission ëd la vitòria pr' ël pòpol ëd Nosgnor */Refaita a(t) Ashteroth- Refaita a Ashteroth- wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 13|Genesi 13]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 15|Genesi 15]] | notes = }} {{TOCright}} == 14 == === La benedission ëd la vitòria pr' ël pòpol ëd Nosgnor === {{verse|chapter=14|verse=1}}An col temp-là ij pòpoj 'd cola region a l'avìo 'ncomensà a fesse la guèra. Ël rè Amrafel ëd Babilonia, ël rè Arioch ëd Elasar, Chedorlaomer rè 'd Elam, e Tidal re 'd Goijm, {{verse|chapter=14|verse=2}}a l'avìo combatù contra 'l rè Bera 'd Sòdoma, ël rè Birsha 'd Gomora, Shina rè d'Adma, rè Shemeber, rè 'd Zeboim e 'l rè 'd Bela (ciamà 'dcò Zoar). {{verse|chapter=14|verse=3}}Cost scond grup ëd rè a l'avìa giontà con soe fòrse la val ëd Siddim (visadì 'l Mar Salà). {{verse|chapter=14|verse=4}}A l'ero stàit an sogession a Chedorlaomer për dodes agn, ma 'nt l'ann ch'a fasìa tërdes a s'ero 'rvoltasse contra 'd chiel. {{verse|chapter=14|verse=5}}N'ann pì tard, Chedorlaomer e ij sò aleà a j'ero rivà e a l'avìo batù ij Refaita a Ashteroth-karnaim, ij Zusita a Ham, j'Emita a Shaveh-kiriathaim, {{verse|chapter=14|verse=6}}e j'Horita a Mont ëd Seir, fin-a a Ël-paran a la seuja dël desert,{{verse|chapter=14|verse=7}}peui a j'ero tornà 'ndré e rivà a En-mishpat (ciamà 'ncheuj Kadesh) e a l'avìo conquistà tut ël teritori dj'Amalechita e fin-a j'Amorita ch'a vivo an Hasason-tamar. {{verse|chapter=14|verse=8}}peui ij rè ch'a s'ero arvoltasse, visadì ël rè 'd Sòdoma, Gomora, Adma, Zeboim, e Bela (ciamà 'dcò Zoar) a s'ero preparasse për la bataja 'nt la val dël Mar Mòrt. {{verse|chapter=14|verse=9}}A l'avìo combatù contra 'l rè Chedorlaomer ëd Elam, ël rè Tidal ëd Gojim, ël rè Amrafel ëd Babilonia, e 'l rè Arioch ëd Elasar— quat rè contra sinch. {{verse|chapter=14|verse=10}}Ora la val dël Mar Mòrt a l'era pien-a 'd tampe 'd biom. Antratant che l'armeja dij rè 'd Sòdoma e Gomora a batìa l'artreta, vàire 'd lor a j'ero tombà 'nt le tampe 'd biom, ant ёl mentre ij survivù a j'ero scapà 'n sle montagne. {{verse|chapter=14|verse=11}}J'invasor vitorios a l'avìo peui butà a sach Sòdoma, Gomora e a la fin, a son artornas-ne a ca, an portand-se apress tute le speuje 'd guèra, le proviande e le munission da boca ch'a j'ero vansà. {{verse|chapter=14|verse=12}}A l'avìo ëdcò ciapà Lòt - ël novod d'Abram ch'a vivìa a Sòdoma, portand-se apress tut lòn che chiel a l'avìa. {{verse|chapter=14|verse=13}}Tutun, un ëd la gent ëd Lòt, ch'a l'era riussì a scapé, a l'avìa contà a Abram, l'ebreo, tut lòn ch'a l'era rivaje. Abram a vivìa dacant al bòsch ëd rol ch'a l'era 'd Mamre, l'Amorìta. Mamre e ij sò parent, Eshcol e Aner, a j'ero d'aleà d'Abram. {{verse|chapter=14|verse=14}}Quand che Abram a l'avìa savù che 'l novod Lòt a l'era stàit ciapà përzoné, a l'avìa mobilità tërzent e disdeut òm ch'a l'ero nà ant soa famija, daje 'l dressagi e staje dapress a l'armada 'd Chedorlaomer fin-a a Dan. {{verse|chapter=14|verse=15}}Ambelelà a l'avìa dividù soe fòrse d'arme e atacà 'l nemis antant ch'a l'era neuit. L'armada 'd Chedorlaomer a l'era scapà, ma Abram a l'avìa daje dapress fin-a a Hoba, a nòrd ëd Damasch. {{verse|chapter=14|verse=16}}Abram a l'era riussì a arcuperé tùit ij ben ch'a l'ero stàit robà, e a l'avìa portas-se drera sò novod Lòt con lòn che chiel a l'avìa, tute le fomne e j'àutri përzoné. {{verse|chapter=14|verse=17}}Apress d’esse 'rtornà da soa vitòria su Chedorlaomer e 'n sij sò aleà, ël rè 'd Sòdoma a l'era 'ndaje 'ncontra 'nt la val ëd Shavé (visadì la Val dël rè). {{verse|chapter=14|verse=18}}E Melchisedech, rè 'd Salem e prèive dël Dé pì àut, a l'era surtì an portand pan e vin. {{verse|chapter=14|verse=19}}Melchisedech a l'avìa benedì Abram con se paròle: "Che 'l Dé l' pì àut, Creator dël cél e dla tèra, a benedìssa Abram, {{verse|chapter=14|verse=20}}e ch'a sia benedèt ël Dé pì àut ch'a l'ha date na man a vince ij tò nemis"; Antlora Abram a l'avìa daje un décim ëd tùit ij ben ch'a l'avìa arcuperà. {{verse|chapter=14|verse=21}}Ël rè 'd Sòdoma a l'avìa dit a Abram: "Dame andaré mia gent, cola ch'a l'era stàita pijà përzonera, ma ten për ti tùit ij ben ch'it l'has arcuperà". {{verse|chapter=14|verse=22}}Abram a l'avìa replicà al rè 'd Sòdoma: "I faso 'n giurament sacrà dëdnans a Nosgnor, ël Dé pì àut, Creator dël cél e dla tèra; {{verse|chapter=14|verse=23}}che mi i pijerai gnanca 'n fil o na liassa 'd sàndola 'd lòn ch'a l'é tò. Dësnò ti 't podrìe dì d'esse stàit ti a fé vnì sgnor Abram. J' acetrài mach lòn che ij mè giovo guerié a l'han già mangià. Pì 'd lòn, it faso l'arcesta che ij mé alià: Aner, Eshcol, e Mamre, a arsèivo lòn ch'a l'é giust". ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 1bqlw23md8lkyguxcfbtttomm9xzhr5 0 927 21354 9270 2022-08-11T06:25:44Z Major Galin-a 834 /* La nassita d’Ismael */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 15|Genesi 15]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 17|Genesi 17]] | notes = }} {{TOCright}} == 16 == === La nassita d’Ismael === {{verse|chapter=16|verse=1}}Ora Sarai, la fomna d’Abram, a l’avìa nen daje ‘d masnà. Contut, chila a l’avìa na serventa egissian-a ch’a së s-ciamava Agar. {{verse|chapter=16|verse=2}}Sarai a l’avìa dije a Abram: “Varda, Nosgnor a l’ha 'mpedime d’avèj ëd masnà.<ref>O “a l’ha privame ‘d na dissendensa”.</ref> Va donca a cogete con mia serventa, e a peul desse ch’it podras avèj ëd fieuj almanch da chila”. Abram a l’avìa acetà cola propòsta. {{verse|chapter=16|verse=3}}A l’é parèj che Sarai, la fomna d’Abram, a l’avìa daje a Abram për fomna soa serventa egissian-a. Sossì a l’era rivaje des agn apress che Abram a l’era stabilisse ant la tèra ‘d Canaan. {{verse|chapter=16|verse=4}}Abram a l’era cogiasse con chila e Agar a l’era restà ansenta. Tutun, quand che Agar a l’era rendusse cont da speté ch’a spetava na masnà, a l’avìa 'ncomensà a meprisé soa padron-a Sarai. {{verse|chapter=16|verse=5}}Antlora Sarai a l’avìa fàit ‘d lamente a sò marì. A-j disìa: “Che chila am meprisa a l’é tuta colpa toa! Mi midéma i l’hai butate 'n brass a mia serva e quand che chila a l’é ancorzusse dë speté, a l’ha chità ‘d rispeteme. Ch’a sia Nosgnor a mostrene chi ch’a l’ha rason<ref>O “Che Nosgnor a fasa da giudes”.</ref>: o ti o mi!”. {{verse|chapter=16|verse=6}}Abram a l’avìa rësponduje: “La serva a le bin toa. Faje lòn ch’a të smija giust”. Antlora Sarai a l’avìa 'ncaminà a maltratela moto bin, tant che a la fin Agar a l’era scapà da ca. {{verse|chapter=16|verse=7}}A l’era stàit l’àngel ëd Nosgnor a trovela ant ël dzert dacant a n’adoss d’eva, për la strà ch’a mnava a Sur. {{verse|chapter=16|verse=8}}L’àngel a l’avìa ciamaje: “Agar, serva ‘d Sarai, d’anté ch’it ven-e e anté ch’it vas?”. Chila a l’avìa rësponduje: “I son scapà via da Sarai, mia padron-a”. {{verse|chapter=16|verse=9}}Antlora l’àngel a l’avìa dije: “Torna da toa padron-a e faje ubidiensa”. {{verse|chapter=16|verse=10}}A lolì l’àngel a l’avìa giontaje: “It farai avèj motobin ëd dissendent che gnun a sarà bon a conteje!”. {{verse|chapter=16|verse=11}}E peui: “It ses ansenta e it butras al mond un fieul. It l’avras da deje ‘l nòm d’Ismael (ch’a veul dì ‘Nosgnor a giuta’), përchè Nosgnor a l’ha scotà tò crij d’agiùt. {{verse|chapter=16|verse=12}}Ël fieul ch’it l’avras, a sarà sarvaj, a ausserà ‘l pugn contra tuti e tuti a-j daran contra. Vera che chiel a sarà ‘l nemis ëd tùit ij sò frej<ref>O “parent”.</ref>”. {{verse|chapter=16|verse=13}}Da col moment anans, Agar a l’avrìa peui dovrà n’àutr nòm për arferisse a Nosgnor ch’a l’avìa parlaje, visadì “Ël Dé ch’am ved”, përchè ch’a disìa “Ë- lo ch’i l’hai vëddù per dabon Col ch’am vëdd?”. {{verse|chapter=16|verse=14}}A l’é për lòn che col'adoss d'eva a sarìa peui ciamasse Lahai-Roi (ch’a veul dì “Adoss ëd Col ch’a viv e ch’am ved”). As treuva an tra Cadesh e Bered. {{verse|chapter=16|verse=15}}Parèj Agar a l’avìa daje a Abram un fieul, e Abram a l’avìa daje ‘l nòm d’Ismael. 16:16 Abram a l’avìa otanteses agn quand ch’a l’era nassuje Ismael.   [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] item5uokb8rbsylcg5nme88vx156xzh 21355 21354 2022-08-11T06:29:40Z Major Galin-a 834 /* La nassita d’Ismael */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 15|Genesi 15]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 17|Genesi 17]] | notes = }} {{TOCright}} == 16 == === La nassita d’Ismael === {{verse|chapter=16|verse=1}}Ora Sarai, la fomna d’Abram, a l’avìa nen daje ‘d masnà. Contut, chila a l’avìa na serventa egissian-a ch’a së s-ciamava Agar. {{verse|chapter=16|verse=2}}Sarai a l’avìa dije a Abram: “Varda, Nosgnor a l’ha 'mpedime d’avèj ëd masnà.<ref>O “a l’ha privame ‘d na dissendensa”.</ref> Va donca a cogete con mia serventa, e a peul desse ch’it podras avèj ëd fieuj almanch da chila”. Abram a l’avìa acetà cola propòsta. {{verse|chapter=16|verse=3}}A l’é parèj che Sarai, la fomna d’Abram, a l’avìa daje a Abram për fomna soa serventa egissian-a. Sossì a l’era rivaje des agn apress che Abram a l’era stabilisse ant la tèra ‘d Canaan. {{verse|chapter=16|verse=4}}Abram a l’era cogiasse con chila e Agar a l’era restà ansenta. Tutun, quand che Agar a l’era rendusse cont da speté ch’a spetava na masnà, a l’avìa 'ncomensà a meprisé soa padron-a Sarai. {{verse|chapter=16|verse=5}}Antlora Sarai a l’avìa fàit ‘d lamente a sò marì. A-j disìa: “Che chila am meprisa a l’é tuta colpa toa! Mi midéma i l’hai butate 'n brass a mia serva e quand che chila a l’é ancorzusse dë speté, a l’ha chità ‘d rispeteme. Ch’a sia Nosgnor a mostrene chi ch’a l’ha rason<ref>O “Che Nosgnor a fasa da giudes”.</ref>: o ti o mi!”. {{verse|chapter=16|verse=6}}Abram a l’avìa rësponduje: “La serva a le bin toa. Faje lòn ch’a të smija giust”. Antlora Sarai a l’avìa 'ncaminà a maltratela moto bin, tant che a la fin Agar a l’era scapà da ca. {{verse|chapter=16|verse=7}}A l’era stàit l’àngel ëd Nosgnor a trovela ant ël dzert dacant a n’adoss d’eva, për la strà ch’a mnava a Sur. {{verse|chapter=16|verse=8}}L’àngel a l’avìa ciamaje: “Agar, serva ‘d Sarai, d’anté ch’it ven-e e anté ch’it vas?”. Chila a l’avìa rësponduje: “I son scapà via da Sarai, mia padron-a”. {{verse|chapter=16|verse=9}}Antlora l’àngel a l’avìa dije: “Torna da toa padron-a e faje ubidiensa”. {{verse|chapter=16|verse=10}}A lolì l’àngel a l’avìa giontaje: “It farai avèj motobin ëd dissendent che gnun a sarà bon a conteje!”. {{verse|chapter=16|verse=11}}E peui: “It ses ansenta e it butras al mond un fieul. It l’avras da deje ‘l nòm d’Ismael (ch’a veul dì ‘Nosgnor a giuta’), përchè Nosgnor a l’ha scotà tò crij d’agiùt. {{verse|chapter=16|verse=12}}Ël fieul ch’it l’avras, a sarà sarvaj, a ausserà ‘l pugn contra tuti e tuti a-j daran contra. Vera che chiel a sarà ‘l nemis ëd tùit ij sò frej<ref>O “parent”.</ref>”. {{verse|chapter=16|verse=13}}Da col moment anans, Agar a l’avrìa peui dovrà n’àutr nòm për arferisse a Nosgnor ch’a l’avìa parlaje, visadì “Ël Dé ch’am vëdd”, përchè ch’a disìa “Ë- lo ch’i l’hai vëddù per dabon Col ch’am vëdd?”. {{verse|chapter=16|verse=14}}A l’é për lòn che col'adoss d'eva a sarìa peui ciamasse Lahai-Roi (ch’a veul dì “Adoss ëd Col ch’a viv e ch’am vëdd”). As treuva an tra Cadesh e Bered. {{verse|chapter=16|verse=15}}Parèj Agar a l’avìa daje a Abram un fieul, e Abram a l’avìa daje ‘l nòm d’Ismael. 16:16 Abram a l’avìa otanteses agn quand ch’a l’era nassuje Ismael.   [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] qm3cf93of0xocav1prhnmjrcjg8fbo5 0 929 21356 20775 2022-08-11T07:29:47Z Major Galin-a 834 /* Sara a arsèiv la promëssa d’un fieul */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 17|Genesi 17]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 19|Genesi 19]] | notes = }} {{TOCright}} == 18 == === Sara a arsèiv la promëssa d’un fieul === {{verse|chapter=18|verse=1}}Nosgnor a l’era manifestasse a Abraham a le Rol ëd Mamre antramente che chiel a stasìa setà a l’intrada dla tenda ant l’ora pì càuda dël dì. {{verse|chapter=18|verse=2}}A l’ha aussà j’euj e a l’improvista a l’ha vëddù ch’a j’ero rivaje tre forësté. Pen-a ch’a l’ha vëdduje da l’intrada dla tenda, a l’é andaje 'd corsa 'ncontra e a s’é campasse a tèra dëdnans ëd lor. {{verse|chapter=18|verse=3}}A-j dis: “Cerea ai viandant<ref>O “Mè Signor”. A podrìa rendse an doe manere: coma apelassion ëd rispet a ‘d monsù, o l’arconossiment d’Abraham ch’a stasìa dëdnans a Nosgnor Dé. La diferensa a l’é an ebràich mach ëd doi pontin, ma ël test original a l’avìa gnun pontin - ch’a son ëstaje butà pì tard da dë scriba. An efet le diverse tradussion a l’nterpreto ant l’un-a o ant l’àutra manera.    </ref>: s'i l’eve acordame vòst favor, feme l’onor ëd fërmeve da mi pr'un pòch e che mi i sìa vòst sërvent. {{verse|chapter=18|verse=4}}Arposeve a l’ombra dë st’erbo-sì e përmëtti-me ch’av sìa portà dl’eva për netieve ij pé. {{verse|chapter=18|verse=5}}Ant ël mentre i andrai a pronteve da mangé: av giutrà a fé torna dë strà; a l’é për lòn ch’i seve passà da vòst sërvent. “Va bin, fà pura coma ch’it l’has dit”, a-j rëspondo coj tre. {{verse|chapter=18|verse=6}}Antlora Abraham a l’é intrà 'n pressa 'nt la tenda e a-j dis a Sara: “Cor, pija tre min-e ‘d fior ëd farin-a, ampastje e fane ‘d fogasse”. {{verse|chapter=18|verse=7}}Peui Abraham a l’é andàit ëd corsa al cabial, a l’ha pijà ‘n bocin tënner e grass e a l’ha dajlo a un dij sò sërvent përchè tòst a lo prontèissa. {{verse|chapter=18|verse=8}}Prontà ch’a l’é stàita la bes-cia da mangé, Abraham a l’ha pijà ‘d quajà brusca, ‘d làit fresch, la carn rustìa, e a l’ha servula a coj forësté e a l’é restà 'n pé davzin a lor a l’ombra dla rol antant che lor-sì a mangiavo. {{verse|chapter=18|verse=9}}Peui coj tre-lì a l'han dije dije: “Andoa ch’a l’é toa fomna?”, e Abraham a-j rëspond “A l’é 'nt la tenda”. {{verse|chapter=18|verse=10}}Antlora un dij forësté<ref>O “Nosgnor”.</ref> a l’ha dije: “L’ann ch’a ven i sarai d’artorn për ësto temp, e Sara, toa fomna, a l’avrà butà al mond un fieul!”. Sara a l’avìa sentù cole paròle da 'nt la tenda. {{verse|chapter=18|verse=11}}An col temp lì, Abraham e Sara a j’ero tùit e doi pitòst vej, anans con j’agn, e Sara a l’avìa giumai passà l’età ‘d podèj avèj ‘d masnà<ref>O “a l’avìa chità Sara lòn ch’a-j ven ëd régola a le fomne”. </ref>. {{verse|chapter=18|verse=12}}Parèj chila a rijìa 'ndrinta ‘d chila e as ciamava coma ch'a l’avrìa mai podù chila, frusta<ref>O “anfijapìa”.</ref> coma ch’a l’era, 'd gòde ‘l piasì d’avèj na masnà, e peui, fin-a sò marì a l’era giumai ‘dcò chiel tròp vej për cole ròbe-lì. {{verse|chapter=18|verse=13}}Ma Nosgnor a l’avìa dije a Abraham: “Coma ch’a l’é che Sara a l’é butasse a rije 'n pensand che na fomna tant veja a peuda nen caté na masnà? {{verse|chapter=18|verse=14}}J’é-lo miraco quaicòsa che për Nosgnor a podrìa disse tròp malfé? L’ann ch’a ven i tornrai da ti për ësto temp, e Sara, toa fomna, a l’avrà ‘n fieul!”. {{verse|chapter=18|verse=15}}Sara a l'avìa tëmma d’arconòsse ch’a l’avìa grignà, e parèj a l’avìa dit: “A l’é nen vera ch’i l’hai grignà”, ma chiel a l’ha dije: “Sì, ti it l’has pròpi grignà”. === Intercession d’Abraham për Sòdoma === {{verse|chapter=18|verse=16}}Finì ch’a l’avìo ‘d mangé, coj òm a son aussasse a contemplé Sòdoma da l’àut, antramente Abraham, për pijé congé da lor, a l’ha compagnaje pr'un tòch. {{verse|chapter=18|verse=17}}Nosgnor a l’ha dije: “Dovrìa-ne fé le còse a lë scur sensa che Abraham a sapia lòn ch’i l’hai intension ëd fé?. {{verse|chapter=18|verse=18}}Abraham a vnirà dabon ël pare ‘d na nassion granda e potenta, tant che tùit ij pòpoj dla tèra as serviran ëd sò nòm për benedisse. {{verse|chapter=18|verse=19}}I l’hai sernulo parèj për ch’a peuda comandé ai sò fieuj e ai sò dissendent per fé 'n manera ch’a së slontan-o nen dai mè senté e ch’a sio onest e giust. Antlora i farai për Abraham tut lòn ch’i l’hai ampromëttuje". {{verse|chapter=18|verse=20}}Peui Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Le dojanse<ref>O “Ël crij”.</ref> ch’i l’hai arseivù da Sòdoma e Gomora a son tròpe, përchè ij sò pëccà a son motobin grev. {{verse|chapter=18|verse=21}}I veui calé a vëdde se lòn ch’a fan a corispond a le plente ch’a son rivame. S’a l’é nen parèj, i veui savèjlo!”. {{verse|chapter=18|verse=22}}Coj foresté, antlora, a son partì da lì ancaminand-se 'nvers Sòdoma antramente che Abraham a stasìa 'ncora dëdnans a Nosgnor. {{verse|chapter=18|verse=23}}Antlora Abraham a l’era avzinasse e a l’ha dije: “It faras socombe dabon ël giust con ël pecator? {{verse|chapter=18|verse=24}}Foma cont che 'nt la sità a-i sio sinquanta giust: veus-to dabon crasèje? E it përdoneras col leugh për rësguard ai sinquanta giust ch’as treuvo? {{verse|chapter=18|verse=25}}Ëd sicur it farìe nen na ròba parèj: fé meuire ‘l giust con ël pecator, për parèj che ‘l giust a sia tratà tanme ‘l pecator! I chërdo pa ch' it farìe na ròba parèj! Col ch’a giudica tuta la tèra, farà-lo nen conform a giustissia?”.  {{verse|chapter=18|verse=26}}Nosgnor a l’avìa rësponduje: “Se a Sòdoma i troverai sinquanta giust, për rësguard a lor i përdonerìa la sità antrega”. {{verse|chapter=18|verse=27}}Abraham a l’ha 'nsistù: “Im n’ancalo ‘d parlé torna a mè Signor, combin ch’i sia mach ëd póer e ‘d sënner. {{verse|chapter=18|verse=28}}Foma cont che 'nt la sità ai sinquanta giust a-i na manco sinch: për ësti sinch it dësbleras-to tuta la sità?”. Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen, për rësguard a coj quarantesinch". {{verse|chapter=18|verse=29}}Abraham a l’ha arpià a parlé e a l’ha dije: “Foma antlora cont ch’as na trovo quaranta”. Nosgnor a-j rëspond: “I lo farai nen për rësguard a coj quaranta”. {{verse|chapter=18|verse=30}}Abraham antlor' a arpìa: “Ch’as la pija nen ël mè Signor, s’i parlo torna: “Miraco là as na troveran tranta”. Nosgnor a l'ha rësponduje: “I lo farai nen s’i na trovrai tranta”. {{verse|chapter=18|verse=31}}E Abraham ancora: “Mè Signor! Miraco se là as na troveran vint”. Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen për rësguard a coj vint”. {{verse|chapter=18|verse=32}}E Abraham: “Ch’as la pija nen ël mè Signor, se i parlo ancora mach na vira sola: miraco là as na troveran des”. E Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen për rësguard a coj des”. {{verse|chapter=18|verse=33}}Peui Nosgnor, coma ch’a l’avìa finì ‘d parlé con Abraham, a l’é andass-ne e Abraham a l’é 'rtornà 'n soa tenda. === '''Nòte''' === [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] mk74hjjgwsg1c6skngq8h4rcvlt397o 0 930 21357 20780 2022-08-11T07:49:23Z Major Galin-a 834 /* Dëstrussion ëd Sòdoma */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 18|Genesi 18]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | notes = }} {{TOCright}} == 19 == === Dëstrussion ëd Sòdoma === {{verse|chapter=19|verse=1}}An sël fé dla sèira, ij doi àngej a son rivà a Sòdoma antramente Lòt a stasìa setà a la pòrta ‘d Sòdoma. Pen-a ch’a l’ha vëdduje, Lòt a l’é aussasse, a l’é andaje ancontra e a l’é prostërnasse fin a toché la tèra con la front. {{verse|chapter=19|verse=2}}Peui a l’ha dije: “Car ij mè sgnor, feme l’onor ëd ven-e a ca mia, i sarai vòst sërvent: iv lavereve ij pé e i podreve passeje la neuit. Peui, doman matin, për temp, iv n’andreve për vòstra stra”. Lor, contut, a l’han rësponduje: “Nò, i passeroma la neuit an piassa”. {{verse|chapter=19|verse=3}}Ma chiel tant a l’ha ansistù ch’a son vnù da chiel e a son intrà an soa ca. Chiel a l’ha prontaje ‘n disné gròss, a l’ha fàit cheuse ëd pan sensa alvà e parèj a l’han mangià. {{verse|chapter=19|verse=4}}A j’ero ancora nen andàit a deurme, che j’òm ëd Sòdoma, giovo e vej, tuti sensa ecession, a son mugiasse tut d’antorn a la ca. {{verse|chapter=19|verse=5}}A l’han ciamà Lòt e a l’han dije: “Andova ch’a son coj òm ch’a son intrà da ti sta sèira? Faje seurte da nojàutri ch’i voroma conòssje<ref>O “përchè ch’i podoma abusene”, “feje violensa”, “stupreje”. </ref>!” {{verse|chapter=19|verse=6}}Lòt a l’é surtì anvers ëd lor an sla pòrta e, dòp d’avèj sarà la pòrta darera ‘d chiel, {{verse|chapter=19|verse=7}}a l’ha dit: “Nò, ij mè frej, feje pa cola saloparìa<ref>O “feje nen ëd mal”. </ref>. {{verse|chapter=19|verse=8}}Steme a sente: mi i l’hai doe fije, ch’a son ancora vèrgin<ref>O “ch’a l’han ancora nen conossù d’òm”.</ref>, lassé ch’iv jë pòrto fòra e i podreve feje tut lòn ch’av pias, basta mach ch’i feve gnente a coj òm, përchè ch’a son ij mè òspite e a son sota mia protession<ref>O let. “përchè ch’a son intrà a l’ombra ‘d mè tèit”. </ref>”. {{verse|chapter=19|verse=9}}Ma cola gent a l’ha rësponduje: “Gavte dai pé! Sto-sì ch’a l’é vnù ambelessì a l’é mach un foresté e a veul fesse giùdes ëd nòstre costume! Adess i faroma a ti pes che a lor!”. E posandse con violensa contra Lòt, a son avzinasse për dësfondé la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=10}}Antlora, da ‘ndrinta, coj òm a son sporzusse fòra dla pòrta, a l’han ambrancà Lòt, a l’han tiralo antëcà e a l’han torna sarà la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=11}}E tuta cola gent ch’a l’era dëdnans a l’intrada dla ca, dal pì cit al pì grand, a l’han amborgnaje, parèj ch’a podìo pì nen trové la pòrta dla ca. {{verse|chapter=19|verse=12}}Antramente, j’òspite a l’han dije a Lòt: “L’has-to ancora quaidun ambelessi? Ël gënner, ij tò fieuj, le toe fije e tuti ij tò parent: faje seurte da sta sità. {{verse|chapter=19|verse=13}}Le dolianse ch’a son rivà dëdnans a Nosgnor da sto leugh a son tant numerose che chiel a l’ha mandane për dëstruve dël tut ësta sità. {{verse|chapter=19|verse=14}}Antlora Lòt a l’é surtì a parlé ai sò gënner ch’a dovìo marié le soe fije, e a l’ha dije: “Fé lest! Seurte da sta sità, përchè Nosgnor a sta për dëstruve la sità!”. Ma a l’é smijaje ai sò gënner ch’a vorèissa badinesse ‘d lor. {{verse|chapter=19|verse=15}}Quand ch’a l’é vnuje l’alba, j’àngej a l’han fàit pressa a Lòt, an disendje: “Sù, pija toa fomna e toe fije ch’it l’has ambelessì e seurt për nen esse pijà an mes a la dëstrussion dla sità”. {{verse|chapter=19|verse=16}}Lòt a bëstandava, ma j’àngej a l’han pijà për man chiel, soa fomna e soe doe fije për n’at gross ëd misericòrdia anvers ëd chiel; a l’han falo seurte e a l’han portalo fòra da la sità. {{verse|chapter=19|verse=17}}Dòp d’avèj-je portà fòra, un ëd lor a l’ha dije: “Scapa, s’it veule salvete la vita. Varda nen andarera, e fërmte nen ant la val: scapa an sle montagne, dësnò i sareve ‘dcò vojàutri consumà dal feugh!”. {{verse|chapter=19|verse=18}}Ma Lòt a l’ha dije: “Nò, car ël mè sgnor! {{verse|chapter=19|verse=19}}Varda, tò sërvent a l’ha trovà grassia ai tò euj, e ti’t l’has avù na misericòrdia granda anvers ëd mi salvandme la vita, ma mi i-i la farai nen a scapé ans la montagna, sensa che ‘l maleur am sesissa e mi i meuira. {{verse|chapter=19|verse=20}}Varda là cha-i é na borgià. A l’é pro davzin-a përchè mi i peussa trové sosta là e a l’é pròpi cita! Lassa che mi i scapa là dzora - l’é-lo nen cita? Parèj mia vita a sarà salva!”. {{verse|chapter=19|verse=21}}L’àngel a l’ha rësponduje: “Varda-lì, i l’hai favorite ‘dcò ‘d dlòn: la borgià ch’it l’has dime a sarà nen dësblà. {{verse|chapter=19|verse=22}}Ma adess, fé lest, cor, scapje përchè mi i peuss fé gnente fin-a che ti it sie nen rivaje”: A l’é për lòn che cola borgià a l’é peuj ciamasse Zòar (ch’a veul dì “pcit leugh”). {{verse|chapter=19|verse=23}}A la ponta dël dì ël sol as alvava an sla tèra e Lòt a l’é rivà a Zoar, {{verse|chapter=19|verse=24}}quand che Nosgnor a l’ha fàit pieuve dal cél dzora a Sòdoma e dzora Gomora sorfo e feu. {{verse|chapter=19|verse=25}}A l’é arzultane na dëstrussion compléta: tute le sità, tuta la valada, con tùit j’abitant dla sità e la vegetassion: a l’é restane pì gnente. {{verse|chapter=19|verse=26}}Ora, la fomna ‘d Lòt, ch’a-j vnisìa daré ‘d chiel, a l’é fërmasse për vardé andarera e a l’é dventà na colòn-a ‘d sal. {{verse|chapter=19|verse=27}}Abraham a l’é andàit ëd prima matin al leugh andova ch’a l’era fërmasse dëdnans a Nosgnor, {{verse|chapter=19|verse=28}}e a l’ha contemplà da l’àut Sòdoma e Gomora, e tuta la dëstèisa dla valada e a l’ha vëddù che ‘n fum a montava da la tèra coma s’a fussa ‘l fum ch’a seurt da na fornasa. {{verse|chapter=19|verse=29}}Parèj, quand che Nosgnor Dé a l’ha dëstruvù le sità dla pian-a, a l’é visas-ne d’Abraham e a l’ha tirane fòra Lòt, ch’a-i ëstasìa, përché ch’a fussa nen pijà an mes a tut col disaster. === Lòt e soe fije === {{verse|chapter=19|verse=30}}Peui Lòt a l’é partiss-ne da Zoar e a l’é andass-ne an sla montagna, ansema a le doe fije, përchè ch’a l’avìo tëmma ‘d resté a Zoar, e a l’é stabilisse ant na balma con lor. {{verse|chapter=19|verse=31}}La fija granda a l’ha dit a la pì cita: “Còsa l’omne da fé adess ch’a-i é restà pì gnun òm da marié an ësto teritòri e nòst pare a sarà bin tòst tròp vej për avèj ‘d famija? I l’oma bin da mariesse coma ch’a fan tuti e d’avèj ëd masnà. {{verse|chapter=19|verse=32}}Ven, fomje bèive ‘d vin a nòst pare e peui cogiomse con chiel, përparèj i l’avroma ‘d dissendent almanch da chiel, {{verse|chapter=19|verse=33}}Parèj, cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì granda a l’é andàita a cogesse con sò pare, ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì quand che chila a l’é cogiasse, nì quand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=34}}L’indoman, la pì granda a l’ha dije a la pì cita: “Ier neuit i son cogiame con nòst pare: fomje bèive ‘d vin ëdcò sta neuit e và ti a cogiete con chiel; parèj i l’avroma ‘d dissendent da chiel”. {{verse|chapter=19|verse=35}}Dcò cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì giovo a l’é andàita a cogiesse con chiel; ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì quand chila a l’é cogiasse, nì quand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=36}}A l’é parèj che le doe fije ‘d Lòt a l’han consepì da sò pare. {{verse|chapter=19|verse=37}}La pì granda a l’ha parturì ‘n fieul e a l’ha ciamalo Moab. Sto-sì a l’é ‘l pare dij Moabita ch’a esisto fin-a a l dì d’ancheuj. {{verse|chapter=19|verse=38}}Ëdcò la pì giovo a l’ha parturì ‘n fieul e a l’ha ciamalo Ben-Ammi (ch’a veul dì “Fieul dla mia gent”). Sto-sì a l’é ‘l pare dj’Amonita, ch’a esisto fin-a al dì d’ancheuj. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 9z3pe8xvy7qh05v51xoibreuiyuhzvo 0 932 21360 20862 2022-08-11T07:58:07Z Major Galin-a 834 /* Abraham e Abimelech */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 19|Genesi 19]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | notes = }} {{TOCright}} == 20 == === Abraham e Abimelech === {{verse|chapter=20|verse=1}}Abraham a l’ha gavà le tende da là e a l’é andass-ne ant la region dël Negheb, e a l’é stabilisse an tra Cades e Sur; peui a l’ha sogiornà tanme ‘n foresté a Gherar. {{verse|chapter=20|verse=2}}Dal moment che Abraham a l’avìa dit dla fomna Sara: “A l’é mia seur”, Abimelech, rè ‘d Gheras, a l’ha mandà a pijé Sara për fela soa sposa. {{verse|chapter=20|verse=3}}Ma Nosgnor Dé a l’é comparije ant ël seugn a Abimelech, disendje: “Ti ‘t l’has da meuire për motiv dla fomna ch’it l’has pijate përchè chila a l’ha già ‘n marì”. {{verse|chapter=20|verse=4}}Abimelech, ch’a l’avìa ancora nen tocala, a l’ha dit: “Mè Signor, veus-to ‘dcò fé meuire ‘d gent nossenta? {{verse|chapter=20|verse=5}}L’ha-lo fòrse nen dime: ‘A l’é mia seur?” E ‘dcò chila a l’ha dit: ‘A l’é mè frel’. Con na cossiensa onesta e man nossenta i l’hai fàit sòn”. {{verse|chapter=20|verse=6}}Antlora Nosgnor Dé a l’ha rësponduje ant ël seugn: “Ëdcò mi i sai che con cossiensa onesta it l’has fàit lòn e i l’hai ‘dcò butate d’antrap për pëcché contra ‘d mi: për lòn i l’hai nen përmëttù ch’it la tochèisse. {{verse|chapter=20|verse=7}}Adess rend la fomna dë st’òm: chiel a l’é ‘n profeta. Chiel a pregherà për ti e ti ‘t vivras. Ma se ti ‘t la rendèisse nen, venta ch’it sapie che ti ‘t saries degn ëd mòrt con tùit ij tò”. {{verse|chapter=20|verse=8}}Antlora Abimelech a l’é alvasse an pressa e a l’ha ciamà tùit ij sò sërvent. A l’ha contaje ‘d tut sòn e lor a son ësbaruvasse. {{verse|chapter=20|verse=9}}Antlora Abimelech a l’ha ciamà Abraham e a l’ha dije: “Còs l’has-to fame? E che colpa i l’oma comëttù anvers ëd ti, përchè ch’i l’avrìo merità d’esse tratà parèj, përchè mi e mè regn i caschèisso ant un pëccà tant grev? Ti ‘t l’has fàit a mè riguard n’assion ch’as fà nen!”. {{verse|chapter=20|verse=10}}Peui Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còsa l’avìes-to pensà ‘d feme për fé lòn ch’it l’has fàit?”. {{verse|chapter=20|verse=11}}Abraham a l’ha rësponduje: “I son dime: sicura a-i sarà nen ëd tëmma ‘d Nosgnor an ës leugh sì, e am masseran për motiv ëd mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=12}}Ëd pì, a l’é vera che chila a l’é mia seur, fija ‘d mè pare, ma nen fija ‘d mia mare, e a l’é dventà mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=13}}Antlora, cora che Nosgnor Dé a l’ha fame chité* la ca ‘d mè pare për andé a vive ramingh, mi i l’hai dije: ‘Sto-sì a l’é ‘l piasì ch’it am faras: an minca ‘n leugh anté che nojàutri i riveroma, it diras ëd mi: ‘A l’é mè frel’”. {{verse|chapter=20|verse=14}}Antlora Abimelech a l’ha pijà dë strop e d’arment, s-ciav e s-ciave, e a l’ha fane don a Abraham, e a l’ha renduje la fomna Sara. {{verse|chapter=20|verse=15}}Ëd pì Abimelech a l’ha dit: “Varda-lì dëdnans a ti mè teritòri: va a sté andova ch’at pias!”. {{verse|chapter=20|verse=16}}A Sara a l’ha dije: “Varda-lì, i l’hai daje mila pesse d’argent a tò frel an presensa ‘d tuti sti testimòni. A sarà l’andenis për compensete an facia ‘d tuti coj ch’a son con ti. Përparèj ti ‘t ses riabilità an tut”. {{verse|chapter=20|verse=17}}Abraham a l’ha pregà Nosgnor Dé, e Dé a l’ha varì Abimelech, soa fomna e soe serve, parèj ch’a podèisso ancora aveje ‘d masnà. {{verse|chapter=20|verse=18}}Përchè Nosgnor a l’avìa rendù turgie tute le fomne dla ca d’Abimelech, për ël fàit ëd Sara, fomna d’Abraham. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 3205u9km1h00w6isssv5zskjfk7p2ie 0 933 21361 20863 2022-08-11T08:07:38Z Major Galin-a 834 /* Agar e Ismael */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|21}} == 21 == === Nassensa d’Isach === {{verse|chapter=21|verse=1}}Nosgnor a l’ha mantnì soa paròla<ref>O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.</ref> e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. {{verse|chapter=21|verse=2}}Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansinta e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. {{verse|chapter=21|verse=3}}Abraham a l’ha ciamà Isach ël fieul ch’a l’era nassuje da Sara. {{verse|chapter=21|verse=4}}Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach, quand che costì a l’avìa eut dì, coma Nosgnor a l’avìa comandaje. {{verse|chapter=21|verse=5}}Abraham a l’avìa sent agn quand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=6}}Antlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi rije: tuti coj ch’a lo savran a rijeran con mi”. {{verse|chapter=21|verse=7}}Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa dàit ël làit a na masnà! Pura mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”. === Agar e Ismael === {{verse|chapter=21|verse=8}}Ël cit a l’era chërsù e a l’era stàit dëspupà, e Abraham a l’avìa selebrà l’aveniment con un disné gross. {{verse|chapter=21|verse=9}}Ma Sara a l’avìa vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, as badinava dël fieul Isach<ref>A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa. </ref>. {{verse|chapter=21|verse=10}}Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=11}}La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. {{verse|chapter=21|verse=12}}Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach. {{verse|chapter=21|verse=13}}Dël fieul dla serva, përchè ch’a l’é tò fieul, i na farai ‘dcò un grand pòpol. {{verse|chapter=21|verse=14}}Antlora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daj-je a Agar, cariàndje ansima soe spale. Parèj a l’ha mandala via con sò cit e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. {{verse|chapter=21|verse=15}}Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson {{verse|chapter=21|verse=16}}e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a meuir, e a l’é astasse piorand e sanglotand. {{verse|chapter=21|verse=17}}Ma Nosgnor a l’ha sentì la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Còs has-to Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos dla masnà là andova ch’as treuva. {{verse|chapter=21|verse=18}}Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”. {{verse|chapter=21|verse=19}}Antlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. {{verse|chapter=21|verse=20}}Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é chërsùa e a l’ha abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. {{verse|chapter=21|verse=21}}Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit. === L’aleansa d’Abraham con Abimelech === {{verse|chapter=21|verse=22}}Ant col temp-lì Abimelech con Picol, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. {{verse|chapter=21|verse=23}}E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’i ëstas adess coma ‘n foresté”. {{verse|chapter=21|verse=24}}A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, I na faso giurament”. {{verse|chapter=21|verse=25}}Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. {{verse|chapter=21|verse=26}}Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”. {{verse|chapter=21|verse=27}}Antlora Abraham a l’ha pijà quai bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doe a l’é fissasse n’aliansa. {{verse|chapter=21|verse=28}}Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. {{verse|chapter=21|verse=29}}Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butaje da na banda?. {{verse|chapter=21|verse=30}}a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. {{verse|chapter=21|verse=31}}A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. {{verse|chapter=21|verse=32}}Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picol, cap dla soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  {{verse|chapter=21|verse=33}}An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. {{verse|chapter=21|verse=34}}Abraham a l’ha vivù coma ‘n foresté për motobin d’agn ant ël pais dij Filisté. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 4f0ljz4azkz2hs1ch33rrxlc2xywib0 21368 21361 2022-08-11T09:36:59Z Major Galin-a 834 /* 21 */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|21}} == 21 == === Nassensa d’Isach === {{verse|chapter=21|verse=1}}Nosgnor a l’ha mantnì soa paròla<ref>O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.</ref> e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. {{verse|chapter=21|verse=2}}Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansenta e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. {{verse|chapter=21|verse=3}}Abraham a l’ha ciamà Isach ël fieul ch’a l’era nassuje da Sara. {{verse|chapter=21|verse=4}}Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach, quand che costì a l’avìa eut dì, coma Nosgnor a l’avìa comandaje. {{verse|chapter=21|verse=5}}Abraham a l’avìa sent agn quand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=6}}Antlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi rije: tuti coj ch’a lo savran a rijeran con mi”. {{verse|chapter=21|verse=7}}Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa dàit ël làit a na masnà! Pura mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”. === Agar e Ismael === {{verse|chapter=21|verse=8}}Ël cit a l’era chërsù e a l’era stàit dëspupà, e Abraham a l’avìa selebrà l’aveniment con un disné gross. {{verse|chapter=21|verse=9}}Ma Sara a l’avìa vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, as badinava dël fieul Isach<ref>A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa. </ref>. {{verse|chapter=21|verse=10}}Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=11}}La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. {{verse|chapter=21|verse=12}}Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach. {{verse|chapter=21|verse=13}}Dël fieul dla serva, përchè ch’a l’é tò fieul, i na farai ‘dcò un grand pòpol. {{verse|chapter=21|verse=14}}Antlora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daj-je a Agar, cariàndje ansima soe spale. Parèj a l’ha mandala via con sò cit e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. {{verse|chapter=21|verse=15}}Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson {{verse|chapter=21|verse=16}}e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a meuir, e a l’é astasse piorand e sanglotand. {{verse|chapter=21|verse=17}}Ma Nosgnor a l’ha sentì la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Còs has-to Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos dla masnà là andova ch’as treuva. {{verse|chapter=21|verse=18}}Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”. {{verse|chapter=21|verse=19}}Antlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. {{verse|chapter=21|verse=20}}Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é chërsùa e a l’ha abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. {{verse|chapter=21|verse=21}}Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit. === L’aleansa d’Abraham con Abimelech === {{verse|chapter=21|verse=22}}Ant col temp-lì Abimelech con Picol, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. {{verse|chapter=21|verse=23}}E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’i ëstas adess coma ‘n foresté”. {{verse|chapter=21|verse=24}}A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, I na faso giurament”. {{verse|chapter=21|verse=25}}Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. {{verse|chapter=21|verse=26}}Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”. {{verse|chapter=21|verse=27}}Antlora Abraham a l’ha pijà quai bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doe a l’é fissasse n’aliansa. {{verse|chapter=21|verse=28}}Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. {{verse|chapter=21|verse=29}}Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butaje da na banda?. {{verse|chapter=21|verse=30}}a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. {{verse|chapter=21|verse=31}}A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. {{verse|chapter=21|verse=32}}Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picol, cap dla soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  {{verse|chapter=21|verse=33}}An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. {{verse|chapter=21|verse=34}}Abraham a l’ha vivù coma ‘n foresté për motobin d’agn ant ël pais dij Filisté. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] g6snt8dmpob5ukffkurx8hcnlembntl 0 935 21363 20866 2022-08-11T08:46:17Z Major Galin-a 834 /* Mòrt e sepoltura ‘d Sara */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | notes = }} {{TOCright}} == 23 == === Mòrt e sepoltura ‘d Sara === {{verse|chapter=23|verse=1}}J’agn ëd la vita ‘d Sara a son ëstàit sentevintessèt. {{verse|chapter=23|verse=2}}Sara a l’é mòrta a Chiriat-Arba, visadì Ebron, ant ël paìs ëd Canaan, e Abraham a l’é vnùit a fé plenta për Sara e piorela. {{verse|chapter=23|verse=3}}Peui, an chitand la mòrta<ref>O “a l’é dëstacasse dal cadàver ëd chila”.  </ref>, a l’é andass-ne a parlé a j’Hitita. A l’ha dije: {{verse|chapter=23|verse=4}}“Mi i son un foresté e ‘d passagi antrames a vojàutri. Për piasì, feme caté ‘n tòch ëd tèra andova ch’i peuda sotré mia fomna ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=5}}Antlora j’Hitita a l’han rësponduje: {{verse|chapter=23|verse=6}} “Scota nojàutri, pitòst, monsù<ref>O “signor”.</ref>. Antrames a nojàutri ti’t ses n’òm che Dé a l’ha motobin onorà<ref>O “un prinsi ëd Dé”. “n’òm ëd distinsion”.  </ref>. Sotra toa mòrta ant ël pì bel dij nòstri sepolcr. Gnun ëd nojàutri a farà oposission e at negherà ‘n sepolcr përchè ti 't sotres toa fomna ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=7}}Antlora Abraham a l’é aussasse e a l’é prostërnasse dëdnans a j’Hitita, j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=8}}e a l’ha dije: “S’a l’é vòstr desideri che mi i peuda sotré ambelessì mia fòmna ch’a l’é mòrta, feme la grassia ‘d ciamé a Efron, fieul ëd Zòcar, {{verse|chapter=23|verse=9}}ch’am daga la balma ‘d Macpela, ch’a l’é soa, cola ch’a l’é an brova ‘d sò camp. Ch’am la armëtta për sò valor antregh e parèj mi i l’avrai na tomba ‘d famija, ëd mia proprietà, drinta al vòst teritòri”. {{verse|chapter=23|verse=10}}Efron, l’Hitita, a l’era present an col moment, astà con ij sò concitadin a la pòrta dla sità, e a l’ha dàit chiel na rispòsta a Abraham dëdnans a j’àutri ch’a l’han sentilo: {{verse|chapter=23|verse=11}}“Nò, mè sgnor, scotme: mi it dago ‘l camp ansem a la balma ch’a-i é lì davzin. It na faso donassion an presensa dla gent dël mè pòpol: parèj it podras sotreje ij tò mort”. {{verse|chapter=23|verse=12}}Antlora Abraham a l’é prostërnasse ancora dëdnans a j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=13}}e a l’ha parlà a Efron a vos àuta dëdnans la gent ëd cola tèra. A l’ha dije: “Fame la grassia dë scoteme: mi it pagrai ël valor ëd tò camp. Acetlo, e mi i-i sotrerai mia mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=14}}Efron a l’ha rësponduje a Abraham con ëste paròle: {{verse|chapter=23|verse=15}}“Scota mi, pitòst, mè sgnor, un terèn dël valor ëd quatsent sicl d’argent cos é-lo tra mi e ti, ch’i soma amis? Sotrje donca toa mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=16}}Antlora Abraham e Efron a son ëstàit d’acòrdi e, an presensa dj’àutri hitita, e Abraham a l’ha peisà a Efron ël pressi che costì a l’avìa dije, visadì quatsent sicl d’argent, ant la moneda corenta ‘n sël mercà. {{verse|chapter=23|verse=17}}Parèj ël camp d’Efron ch’as treuva an Macpela, an facia a Mambré, ansema a la balma ch’a-i era lì davzin e tute piante ch’a j’ero ‘ndrinta al camp tut dantorn a sò tërmo, {{verse|chapter=23|verse=18}}a son passà ‘d proprietà a Abraham e a na son ëstàje testimòni tuti j’Hitita ch’a l’ero radunà a le pòrte dla sità. {{verse|chapter=23|verse=19}}Apress ëd lòn Abraham a l’ha sotrà Sara, soa fomna, ant la balma dël camp ëd Macpela an facia a Mambré, visadì Ebron, ant ël pais ëd Canaan. {{verse|chapter=23|verse=20}}Parèj ël camp e la balma anté ch’as trovavo a  son passà da j’Hitita a Abraham coma soa proprietà stabile. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] cj6kknqwtgjkh8x565hebzwjct1erp7 0 936 21362 20871 2022-08-11T08:39:28Z Major Galin-a 834 /* Mariagi d’Isach */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]] | notes = }} {{TOCright}} == 24 == === Mariagi d’Isach === {{verse|chapter=24|verse=1}}Abraham a l’era giumai vej, cargà d’agn, e Nosgnor a l’avìa benedilo an tute le manere. {{verse|chapter=1|verse=2}}Antlora Abraham a l’ha dit a sò servitor, ël pì vej ëd soa ca, ël meinagé ‘d tùit ij sò beni: “Buta la man sota mia cheussa {{verse|chapter=1|verse=3}}e it farai fé ‘n giurament për Nosgnor, Dé dël cél e Dé dla tèra, che it pijeras nen për mè fieul Isach na fomna an tra le fije dij Canané, andova mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=4}}ma che ti it serneras na fomna ‘d mè pais e ‘d mia parentela. {{verse|chapter=1|verse=5}}Ël meinagé a l’ha ciamaje: “Còs i l’hai da fé se la fomna a veul nen vnime dapress an ësto pais? É-lo ch’i l’hai fòrse d’armné tò fieul al pais da andova ti ‘t ses surtì?”. {{verse|chapter=1|verse=6}}Abraham a l’ha replicaje: “Nò! Vardte da l’armneje mè fieul! {{verse|chapter=1|verse=7}}Nosgnor, Dé dël cèl e dla tèra a l’ha gavame da la ca ‘d mè pare e dal pais andova ch’i son nassù. Chiel a l’ha parlame e a l’ha promëttume con giurament ch’a l’avrìa dàit ësto pais-sì a mia dissendensa. Chiel istess a manderà sò angel dëdnans a ti ch’at compagnerà e ch’a farà an manera che ti it artornes për sicur con na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=8}}Se la fomna a vorera nen, contut, vnite dapress, antlora it saras liber dal giurament ch’it l’has fame, ma a venta pa che ti it armen-e ambelelà mè fieul”. {{verse|chapter=1|verse=9}}Antlora ‘l servitor a l’ha butà la man sota la cheussa d’Abraham, sò padron, e a l’ha faje giurament ch’a l’avrìa compì cost’ancàrich. {{verse|chapter=1|verse=10}}Ël servitor a l’ha pijà des gamej ëd sò padron e a l’ha cargaje d’ògni sòrt ëd ròbe pressiose ch’a l’avìa Abraham e a l’é butasse an viage për Aram-Naharaim, “Ël paìs dij doi Fium”, fin-a a la sità ‘d Nacor. {{verse|chapter=1|verse=11}}A l’ha fàit anginojé ij gamej giusta fòra dla sità, davzin a ‘n poss, ant l’ora dla sèira, quand che le fomne a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=12}}A l’ha pregà parèj: “Nosgnor, Dé dël mè padron Abraham, mostra toa bontà anvers ëd chiel, e fame trové la përson-a ch’i sercoma. {{verse|chapter=1|verse=13}}I starai davzin a l’adoss d’eva, mentre che le fije dla sità a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=14}}Ebin, la matòta che mi i-j dirai: ‘Sbassa l’ola e lasme bèive’, e ch’a rësponderà: ‘Bèiv. Dcò ai tò gamej i-j darai da bèive’, ch’a sia cola ch’it l’has destinà a tò servitor Isach; da sòn i arconosserai ch’it ses ëstàit bon anvers  a mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=15}}A l’avìa ancora nen finì ‘d preghé quand ch’a l’é seurtìa con n’ola an spala Rebeca, fija ‘d Betuel, fieul ëd Milca, fomna ‘d Nacor, frel d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=16}}La fijëtta a l’era motobin piasosa d’aspet, a l’era vèrgin, a l’avia ancora nen cogiasse con n’òm. Chila a l’é calà a la sorgiss, a l’ha ampinì l’ola e a l’é armontà. {{verse|chapter=1|verse=17}}Ël meinagé d’Abraham, antlora, a l’é coruje ancontra e a l’ha dije: “Fame bèive un pò d’eva da toa ola”. {{verse|chapter=1|verse=18}}A l’ha rësponduje: “Bèiv, mè sgnor”. An pressa a l’ha calà l’ola an sël brass e a l’ha falo bèive. {{verse|chapter=1|verse=19}}Coma ch’a l’avìa finì ëd deje da bèive, a l’ha dit: “Ëdcò për ij tò gamej, i tirerai d’eva, fin-a ch’a n’abio pro”. {{verse|chapter=1|verse=20}}An pressa a l’ha voidà l’ola ant l’abeivor, a l’é corùa torna al poss e a l’ha tirà d’eva për tùit ij gamej ëd chiel. {{verse|chapter=1|verse=21}}E chiel a la vardava sensa parlé, studiand se, grassie a Nosgnor, sò viage a fussa riussì o men-o. {{verse|chapter=1|verse=22}}Quand che tùit ij gamej a l’avio finì ‘d bèive, col òm a l’ha tirà fòra për chila n’anel d’òr dla sòrta ch’as portavo antlora al nas, dël pèis ëd mes sicl, e doi brassalet dël pèis ëd des sicl d’òr. {{verse|chapter=1|verse=23}}A l’ha dije: “Ëd chi ses-to fija? Dimlo. L’é-lo pòst për noi antëcà ‘d tò pare, për passeje la neuit?” {{verse|chapter=1|verse=24}}A l’ha rësponduje: “Mi i son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca ch’a l’é nassuje a Nacor”. {{verse|chapter=1|verse=25}}E a l’ha giontà: “A-i é na bela partìa ‘d paja e foragi da noi e ‘dcò pòst për passeje la neuit”. {{verse|chapter=1|verse=26}}Antlora col òm a l’é anginojasse e a l’é butasse a adoré Nosgnor. {{verse|chapter=1|verse=27}}A l’ha dit: “Ch’a sia benedì Nosgnor, ël Dé dël mè padron Abraham, ch’a l’ha nen chità ëd manifesté soa benevolensa e fidelità anvers mè padron. Për lòn ch’a rësguarda mi, Nosgnor a l’ha guidame an sla stra fin-a a la ca dij frej ëd mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=28}}La fijëtta a l’ha corù a nunsié tut a soa mare tute ste ròbe. {{verse|chapter=1|verse=29}}Rebeca a l’avìa ‘n frel ciamà Laban e Laban a l’é andàit ëd corsa da col òm al poss. {{verse|chapter=1|verse=30}}Chiel, an efet, vëddù ch’a l’avìa l’anel e ij brassalèt ai brass ëd la seur, e scotà le paròle ‘d Rebeca, soa seur ch'a l'avìo dije: “Parèj a l’ha parlame col òm là”, a l’é vnù da cost-sì che ancora a stasìa dacant al poss. {{verse|chapter=1|verse=31}}A l’ha dije: “Ven, benedì da Nosgnor! Përchè staghes-to fòra, mentre ch'i l’hai prontate mi medésim d’alògg e un pòst për ij gamej?”. {{verse|chapter=1|verse=32}}Anlora ‘l meinagé d’Abraham a l’é intrà ant ëcà e col-lì a l’ha gavà ‘l bast ai gamej, provëdduje paja e foragi e d’eva për lavé ij pé a chiel e ai sò òm. {{verse|chapter=1|verse=33}}Apress a l’han butaje 'dnans da mangé, ma chiel a l’ha dije: “I mangerai nen, fintant ch’i l’avrai nen dit lòn ch’i l’hai da dì”. Laban a l’ha rësponduje: “Dì pura”. {{verse|chapter=1|verse=34}}E a l’ha dije: “Mi i son un servitor d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=35}}Nosgnor a l’ha motobin benedì mè sgnor, ch’a l’é dventà n’òm ch’a dispon<ref>O “rich”, në sgnor. </ref>. A l’ha daje dë strop e ‘d bestie, d’argent e d’òr, ëd servitor e ‘d servitriss, ëd gamej e d’aso. {{verse|chapter=1|verse=36}}Sara, fomna ‘d mè padron, an soa ansianità, a l’ha daje ‘n fieul, ch’a sarà l’ardité ‘d tut. {{verse|chapter=1|verse=37}}Mè padron a l’ha fame fé ‘n giurament: ‘It dovras nen pijé për mè fieul na fomna an tra le fije dij Canané, andova che mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=38}}ma t’andras a la ca 'd mè pare an tra ij mè parent: i troveras da lor na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=39}}Mi i l’hai dit a mè padron: ‘Miraco la fomna am ëvnirà nen dapress’. {{verse|chapter=1|verse=40}}A l’ha rëspondume: ‘Nosgnor, che an soa presensa i l’hai marcià, a manderà con ti sò àngel e a na darà bon-a riussìa a tò viage, parèj ch’it peule pijé na fomna për mè fieul da mia gent e da la ca ‘d mè pare. {{verse|chapter=1|verse=41}}Ma s’it rives an tra ij mè parent e lor a veulo nen dete la fomna, it saras pì nen obligà dal giurament’. {{verse|chapter=1|verse=42}}Parèj, ancheuj i son rivà a la sorgiss e i l’hai dit: “Nosgnor, Dé ‘d mè padron Abraham, fà che mè viage a l’abia ‘n bon ésit. {{verse|chapter=1|verse=43}}I starai davzin al poss e i ciamerai a la giovnëtta ch’a vnirà a tiré d’eva ch’am lassa bèive un pò d’eva da soa ola. {{verse|chapter=1|verse=44}}S’am dis: ‘Bèiv e i beiveran ëdcò ij gamej, i savrai ch’a l’é pròpi chila che ti, Nosgnor, it l’has destinala al fieul ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=45}}Mi i l’avìa ancora nen finì ‘d preghé che, varda ‘n pò, Rebeca a l’é surtìa con l’ola an sle spale; a l’é calà a la sorgiss, a l’ha tirà d’eva; mi, antlora, i l’hai dije: ‘Fame bèive’. {{verse|chapter=1|verse=46}}Tut sùbit chila a l’ha calà l’ola e a l’ha dit: ‘Bèiv! Ëdcò ai tò gamej i-j darai da bèive. Parèj i l’hai beivù e chila a l’ha daje da bèive ‘dcò ai gamej. {{verse|chapter=1|verse=47}}Quand ch’i l’hai ciamà a chila ‘d chi ch’a fussa la fija, a l’ha rëspondume: ‘I son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca che chila a l’ha dàit a Nacor’. Antlora i l’hai butaje l’anel a le nariss e ij brassalèt ai brass. {{verse|chapter=1|verse=48}}Peui i son anginojame e i son prostërname a Nosgnor e i l’hai benedì Nosgnor, ël Dé ‘d mè padron Abraham, ch’a l’avìa guidame për la stra giusta a pijé për sò fieul la fija dël frel ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=49}}Ora, donca, dime s’i veule esse tant misericordios e leal con mè padron. S’i lo veule nen, dimlo, përché dësnò mi i peussa adresseme da n’àutra banda”. {{verse|chapter=1|verse=50}}Antlora Laban e Betuel a l’han rëspondù: “A l’é Nosgnor ch’a l’ha dit l’ùltima paròla, nojàutri i podoma nen feje obiession. {{verse|chapter=1|verse=51}}Dë 'dnans a ti a-i é Rebeca, va, e ch’a sìa la fomna dël fieul ëd tò padron, coma ch’a l’ha dite Nosgnor”. {{verse|chapter=1|verse=52}}Quand ch’ ël meinagé d’Abraham a l’ha sentù coste paròle, a l’é prostërnasse fin-a a toché tèra dë 'dnans a Nosgnor. {{verse|chapter=1|verse=53}}Peui ël servitor a l’ha gavà fòra d’oget d’argent e d’oget d’òr e veste, e a l’ha dajl-je a Rebeca; ëd cadò pressios a l’ha daje ‘dcò al frel e a la mare ‘d chila. {{verse|chapter=1|verse=54}}Peui, ël meinagé e ij sò òm a l’han mangià e beivù e a son restà là për la neuit. L’indoman matin, quand ël sol a l’é levasse, ël meinagé d’Abraham a l’ha dit: “Lasseme torné adess a la ca ‘d mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=55}}Ma ‘l frel e la mare ‘d chila a l’han dije: “Che la matòta a resta con nojàutri për un quai temp ancora, na desen-a ‘d dì, dòp i podreve andé”. {{verse|chapter=1|verse=56}}Tutun chiel a ansistìa: “Tratnime nen, ora che Nosgnor a l’ha fàit riussì  mè viage. Lass-me parte për andé da mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=57}}A l’han dit ancora: “Ciamoma la matòta e lassoma ch’an disa lòn che chila a pensa ‘d sòn”. {{verse|chapter=1|verse=58}}Parèj a l’han ciamà Rebeca e a l’han dije: “Veus-to parte con st’òm-sì?” Chila a l’ha rëspondù: “I j'andrai”. {{verse|chapter=1|verse=59}}Anlora lor a l’han lassà parte Rebeca con soa nurissa, ansema al servitor d’Abraham e ij sò òm. {{verse|chapter=1|verse=60}}A l’han benedì Rebeca e a l’han dije: “Ti, nòstra seur, che da ti a seurto mila ‘d milanta! Che toa posterità a conquista le sità dij sò nemis”. {{verse|chapter=1|verse=61}}Parèj, Rebeca e soe creade a son aussasse, a son montà an sij gamej e a l’han tnuje dapress al meinagé d’Abraham, ch’a l’ha pijà con chiel Rebeca e a l’é partì. {{verse|chapter=1|verse=62}}Antratant Isach a passava për la stra dël poss ëd  Lahai-Roi; a stasìa an efet ant ël teritòri dël Negheb. {{verse|chapter=1|verse=63}}Isach a l’é surtì a l’ambrun-a seiran-a për dësvariesse an campagna e, aussand j’euj, a l’ha vëddù vnì ij gamej. {{verse|chapter=1|verse=64}}A l’ha aussà j’euj ëdcò Rebeca, a l’ha vëddù Isach e a l’é calà sùbit dal gamel. {{verse|chapter=1|verse=65}}E a l’ha dit al servitor: “Chi é-lo col òm-là ch’a ven travers ëd la campagna ancontra a noi?”. Ël servitor a l’ha rësponduje: “A l’é mè padron”. Anlora chila a l’ha pijà ‘l vel e a l’é quatasse la fàcia. {{verse|chapter=1|verse=66}}Ël servitor, parèj, a l’ha contà a Isach tut lòn ch’a l’avìa fàit. {{verse|chapter=1|verse=67}}Isach a l’ha portà andrinta Rebeca 'nt la tenda ch’a l’era stàita ‘d soa mare Sara; a l’é pijasse Rebeca coma soa fomna e a l’ha vorsuje bin. A l’é parèj che Isach a l’ha trovà 'd solagi dòp la mòrt ëd soa mare. <br /> ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 00owfz89f7tfq8tgyvsasvtjp4fsjf0 0 937 21364 20870 2022-08-11T09:01:51Z Major Galin-a 834 /* Fijolansa d’Ismael */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]] | notes = }} {{TOCright}} == 25 == === Fijolansa ‘d Chetura === {{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusim e ij Leumim {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a son ëstàit Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura. {{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental. === Mòrt d’Abraham === {{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù fin-a sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é spirà, apress na veciaja argioissanta, vej e arpatà ‘d giornà, e a l’é giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita: che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì ël fieul ëd chiel Isach, e Isach a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi. === Fijolansa d’Ismael === {{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm scond sò vilagi e campament. A son ij dódes prinsi d’autërtante tribù. {{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é torna giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’era stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù tanme ‘d nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham. === Giacòb e Esaù === {{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria<ref>O “fijolansa”.</ref> d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é maridasse con Rebecca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Paddan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebecca a l'é restà ansenta. {{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: "Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen certa ch'i veuj esse ansenta!" Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: "An tò vènter a-i é doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebecca 'l temp d caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt ëd Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà. {{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebecca a vorìa pì bin a Giacòb. {{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: "Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà" (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: "Prima vend-me tò drit a la primagenitura". {{verse|chapter=25|verse=32}}"Varda," a dis Esaù, "I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura<ref>O "Còs i farajne mi dla primogenitura?".</ref>". {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: "Fame adèss un giurament". Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura. ==== Nòte ==== [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] lk23gdn8mxkwjpepln8g7k77i6quspe 21365 21364 2022-08-11T09:04:39Z Major Galin-a 834 /* Giacòb e Esaù */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]] | notes = }} {{TOCright}} == 25 == === Fijolansa ‘d Chetura === {{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusim e ij Leumim {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a son ëstàit Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura. {{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental. === Mòrt d’Abraham === {{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù fin-a sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é spirà, apress na veciaja argioissanta, vej e arpatà ‘d giornà, e a l’é giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita: che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì ël fieul ëd chiel Isach, e Isach a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi. === Fijolansa d’Ismael === {{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm scond sò vilagi e campament. A son ij dódes prinsi d’autërtante tribù. {{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é torna giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’era stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù tanme ‘d nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham. === Giacòb e Esaù === {{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria<ref>O “fijolansa”.</ref> d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebecca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Paddan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebecca a l'é restà ansenta. {{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: "Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen certa ch'i veuj esse ansenta!" Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: "An tò vènter a-i é doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebecca 'l temp d caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt ëd Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà. {{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebecca a vorìa pì bin a Giacòb. {{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: "Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà" (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: "Prima vend-me tò drit a la primagenitura". {{verse|chapter=25|verse=32}}"Varda," a dis Esaù, "I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura<ref>O "Còs i farajne mi dla primogenitura?".</ref>". {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: "Fame adèss un giurament". Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura. ==== Nòte ==== [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] imhfa0iwwhqwdduskl5gt0ql8kz1cst 21366 21365 2022-08-11T09:09:09Z Major Galin-a 834 /* Giacòb e Esaù */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]] | notes = }} {{TOCright}} == 25 == === Fijolansa ‘d Chetura === {{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusim e ij Leumim {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a son ëstàit Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura. {{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental. === Mòrt d’Abraham === {{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù fin-a sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é spirà, apress na veciaja argioissanta, vej e arpatà ‘d giornà, e a l’é giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita: che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì ël fieul ëd chiel Isach, e Isach a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi. === Fijolansa d’Ismael === {{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm scond sò vilagi e campament. A son ij dódes prinsi d’autërtante tribù. {{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é torna giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’era stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù tanme ‘d nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham. === Giacòb e Esaù === {{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria<ref>O “fijolansa”.</ref> d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebecca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Paddan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta. {{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: "Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen certa ch'i veuj esse ansenta!" Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: "An tò vènter a-i é doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp d caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt ëd Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà. {{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebecca a vorìa pì bin a Giacòb. {{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: "Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà" (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: "Prima vend-me tò drit a la primagenitura". {{verse|chapter=25|verse=32}}"Varda," a dis Esaù, "I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura<ref>O "Còs i farajne mi dla primogenitura?".</ref>". {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: "Fame adèss un giurament". Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura. ==== Nòte ==== [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] fz4ej68daz3yvle9pqrilzi9m336o2l 21367 21366 2022-08-11T09:35:57Z Major Galin-a 834 /* Giacòb e Esaù */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]] | notes = }} {{TOCright}} == 25 == === Fijolansa ‘d Chetura === {{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusim e ij Leumim {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a son ëstàit Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura. {{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental. === Mòrt d’Abraham === {{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù fin-a sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é spirà, apress na veciaja argioissanta, vej e arpatà ‘d giornà, e a l’é giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita: che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì ël fieul ëd chiel Isach, e Isach a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi. === Fijolansa d’Ismael === {{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm scond sò vilagi e campament. A son ij dódes prinsi d’autërtante tribù. {{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é torna giontasse ai sò grand. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’era stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù tanme ‘d nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham. === Giacòb e Esaù === {{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria<ref>O “fijolansa”.</ref> d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Paddan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta. {{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: "Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i veuj esse ansenta!" Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: "An tò vènter a-i é doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp d caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt ëd Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà. {{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb. {{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: "Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà" (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: "Prima vend-me tò drit a la primagenitura". {{verse|chapter=25|verse=32}}"Varda," a dis Esaù, "I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura<ref>O "Còs i farajne mi dla primogenitura?".</ref>". {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: "Fame adèss un giurament". Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura. ==== Nòte ==== [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] inqhm8qregrsgmtsgsvyrejly75mgx1 0 938 21369 20267 2022-08-11T09:46:17Z Major Galin-a 834 /* Isach e Abimelech */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]] | notes = }} {{TOCright}} == 26 == === Isach e Abimelech === {{verse|chapter=26|verse=1}}A l’é vnùita n’àutra famin-a ant ël pais coma cola ch’a l’era ancapitaje al temp d’Abraham, e Isach a l’é andass-ne a Gerar, andova ch’a vivìa Abimelech, rè dij Filisté. {{verse|chapter=26|verse=2}}Nosgnor a l’é manifestasse a Isach e a l’ha dije: “Cala nen an Egit, stà ant ël pais che mi it dirai. {{verse|chapter=26|verse=3}}An col pais restie coma ‘n foresté; mi i sarai con ti e it benedirai, përchè tuti coj teritori i-j darai a ti e a toa dissendensa, e i mantnirai parèj ël giurament ch’i l’hai fàit a Abraham tò pare. {{verse|chapter=26|verse=4}}I farai che toa dissendensa a sia numerosa tanme lë stèile dël cél e i darai ai tò dissendent tute coste tère. Tute le nassion dël pais as valeiran dël nòm ëd toa dissendensa për esse benedìe, {{verse|chapter=26|verse=5}}e lolì përchè Abraham a l’ha scotà mia vos e a l’ha ubidì ai mè comandament, ij mè precet, ij mè decret e le mie lej. {{verse|chapter=26|verse=6}}Parèj, donca, Isach a l’ha abità a Gerar. {{verse|chapter=26|verse=7}}Quand che j’òm ëd col leugh a-j ciamavo a Isach a rësguard ëd soa fomna, chiel a disìa ch’a l’era soa seur: as ancalava nen a dì che chila a l’era soa fomna, për tëmma ch’a lo massèisso, përchè Rebeca a l’era d’aspet piasos. {{verse|chapter=26|verse=8}}A l’era là da motobin ëd temp, quand che Abimelech, rè dij Filisté, a l’é fasse a la fnestra e a l’ha vëddù Isach ch’a pussiava<ref>O “carëssava”. </ref> Rebeca. {{verse|chapter=26|verse=9}}Abimelech a l’ha ciamà Isach e a l’ha dije: “A l’é toa fomna ‘d sicura. Përchè l’has-to dit ch’a l’é toa seur?” Isach a l’ha rësponduje: “Përchè i son dime: ‘Che mi i vada nen a meuire për motiv ëd chila’”. {{verse|chapter=26|verse=10}}Abimelech a l’ha replicaje: “Còsa l’has-to fane? A-i mancava pòch che quaidun dël pòpol as cogèissa con toa fomna e lolì a l’avrìa fane tuti colpèivol”. {{verse|chapter=26|verse=11}}Antlora Abimelech a l’ha publicà un decret ch’a disìa: “Chi ch’a tocherà st’òm e soa fomna a sarà castigà con la mòrt”. {{verse|chapter=26|verse=12}}Peui Isach a l’ha fàit na sëmna an col pais e a l’ha avù n’arcòlt dël sent për un, përchè Nosgnor a l’avìa benedilo. {{verse|chapter=26|verse=13}}Parej Isach a dventava n’òm motobin rich e soa richëssa a seguitava a chërse. {{verse|chapter=26|verse=14}}A l’era padron dë strop ëd feje e ‘d crave, ëd beu e ‘d vache, e a l’avìa ‘dcò tanti servitor, ma ij Filisté a l’han ancaminasse a ess-ne gelos. === Ruse për ij poss === {{verse|chapter=26|verse=15}}Parèj a l’é rivà che tùit ij poss che ij servitor ëd sò pare a l’avìo scavà dël temp ëd sò pare Abraham, ij Filisté a l’avìo stopaje ampinendje ‘d tèra. {{verse|chapter=26|verse=16}}Abimelech a l’ha dije a Isach: “Vatne via da nòst pais, përchè ti ‘t ses dventà motobin pì potent e fòrt che nojàutri. {{verse|chapter=26|verse=17}}Antlora Isach a l’é partiss-ne da là e a l’é acampasse pì lontan ant la val ëd Gerar e a l’é stabiliss-ne. {{verse|chapter=26|verse=18}}Isach a l’é tornà a dëssotré ij poss d’eva ch’a l’avìo scavà ij servitor ëd sò pare Abraham e che ij Filisté a l’avìo stopà dòp la mòrt d’Abraham e a l’ha daje ‘l midem nòm che sò pare a l’avìa daje. {{verse|chapter=26|verse=19}}Ij servitor d’Isach a l’han scavà peui ant la comba e a l’han trovaje na sorgiss d’eva viva. {{verse|chapter=26|verse=20}}Ma ij bërgé ‘d Gerar a l’han rusà con ij bërgé d’Isach, an disend: “L’eva a l’é nòstra!”. Antlora chiel a l’ha dàit a col poss ël nòm Esech (ch’a veul dì “rusa”), përchè coj-lì a l’avìo rusà con chiel. {{verse|chapter=26|verse=21}}A l’han scavà n’àutr poss, ma coj-là a son butasse a rusé ‘dcò për col poss-lì, e chiel a l’ha daje ‘l nòm ëd Sitna (ch’a veul dì “nimicissia”). {{verse|chapter=26|verse=22}}Antlora Isach a l’é slontanasse da là e a l’ha scavà n’àutr poss ch’a provochèissa nen ëd discussion. Isach a l’ha daje ‘l nòm Rehobot (ch’a veul dì “spassi liber”), përchè ch’a l’avìa dit: “Adess Nosgnor a l’ha dane dë spassi liber përchè noi i chërso da bin ant ël pais”. {{verse|chapter=26|verse=23}}Da là a l’é andàit a Bersabéa. {{verse|chapter=26|verse=24}}E an cola neuit Nosgnor a l’é manifestassje e a l’ha dije: “Mi i son ël Dé d’Abraham, tò pare. Abie nen tëmma përchè ch’i son con ti. Mi it benedirai e i moltiplicherai toa posterità për amor d’Abraham, mè servitor”. {{verse|chapter=26|verse=25}}Antlora chiel a l’ha butà an pé an col leugh n’autar e anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor; ambelelì a l’ha piantà la tenda, e ij servitor d’Isach a l’han ëscavà n’àutr poss. === Aleansa con Abimelech === {{verse|chapter=26|verse=26}}Antratant Abimelech da Gerar a l’era andàit da chiel, ansema con Acusat, sò consijé, e Picol, cap ëd soa armeja. {{verse|chapter=26|verse=27}}Isach a l’ha dije: “Përchè seve-ne vnime a trové, s’im deteste e i l’eve fin-a bandime da vòst teritori?”. {{verse|chapter=26|verse=28}}A l’han rësponduje: “I l’oma vëddù ciàir che ‘l Signor a l’é con vojàutri e i soma disse: ‘Ch’a-i sia an tra ‘d noi n’aleansa siglà da ‘n giurament’. {{verse|chapter=26|verse=29}}Fane giurament ch’it an faras gnun mal, parèj come noi i l’oma nen tocate e l’oma fate mach ëd bin e i l’oma lassate andé an pas. Ti ‘t ses adess n’òm benedì dal Signor”. {{verse|chapter=26|verse=30}}Antlora Isach a l’ha prontaje ‘n disné gross për selebré l’aveniment e a l’han mangià e beivù tùit ansema. {{verse|chapter=26|verse=31}}L’indoman a son alvasse ‘d bon matin e a l’han fasse giurament l’un con l’àutr, peuj Isach a l’ha congedaje e a son partì da chiel an pas. {{verse|chapter=26|verse=32}}Pròpi ant col dì-lì a son rivà ij servitor d’Isach e a l’han anformalo a propòsit dël poss ch’a l’avìo scavà, e a l’ha dije: “I l’oma trovà l’eva”. {{verse|chapter=26|verse=33}}Antlora chiel a l’ha ciamà col poss Sabéa. A l’é për lòn che la sità as ciama Bersabéa fin-a ‘l dì d’ancheuj. === Fomne hitite d’Esaù === {{verse|chapter=26|verse=34}}Quand che Esaù a l’ha avù quarant’agn, a l’ha pijà për fomna Giudit, fija ‘d Beri l’Hitita, e Basmat, fija d’Elon l’Hitita. {{verse|chapter=26|verse=35}}Lor a l’han motobin amaregià Isach e Rebeca. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] lfj8moiwc2pmzgojzl6blelog7772id 0 4703 21359 19790 2022-08-11T07:52:37Z Kwamikagami 829 wikitext text/x-wiki [[Adriano Cavallo|Artorn]] ---- == It n'arcòrde? == Traduzione letterale '''It n’arcòrde? <poem> Ò com ch’am n’arcòrdo ‘d col mascheugn di, quand ch'i j’ero scambiasse nòst prim basin! It j’ere restatne rëdna cme un grissin... e mi, ambambolà i savìa pì còsa dì. A smijava che ìl mond a fussa mach nòst, come se ’l temp, për n’àtim a fussa fërmasse, mentre la lun-a curiosa se stërmava daré ‘d na nìvola butà për paravent. It n’arcòrde mè tesòr, come ‘t tërmolave? Strèita a mi, tò bel facin it lo stermave, come se a fussa vergognos col basin... Ma che colpa i n’avìo, se ‘s vosìo bin? A stasìa për deurb-se 'na neuva stagion, satìa dë speranse e brodà d’emossion... Col prim basin, l’ha mostane la giusta stra, pa sempe seulia e pitòst soens an montà. A l’é stàita n’anliura, a dobia liàssa che ant j’agn i l’oma mai vorsù dësgropé A gropesse s-ciass a l’é pa stàit ël destin, ma ’l prim basin, ampregnà d’’amor sensa fin. </poem> 5-9-2011 Driano ’d Caval  [[Category:Leteratura piemontèisa]] [[Categorìa:Poesìa]] [[Category:Adriano Cavallo]] ouvkuhkwkkhk4g3wcm69u4toq475n8p 0 4708 21358 19784 2022-08-11T07:49:51Z Kwamikagami 829 wikitext text/x-wiki [[Adriano Cavallo|Artorn]] ---- == '''PARLOMA UN PÒCH DË STÒRIA NOSTRAN-A : VEJE STRA DLA GRANDA''' == Car letor, vist e considerà che për boneur as sent minca vòta ’d pì, parlé ’d coltura ’d tradission, i l’avrìo pensà che magara a sarìa findi piasos, savèj e magar vnì a conossensa d’un pòch dla Stòria dle nòste bande, dle nòste valade, dij nòsti vej pais, ëd cola Stòria che ij “cacam” ( a l’é nen n’insult nèh, ma a veul mach dì: “boriosi” a la piemontèisa) da sempe a l’han mai vorsù che noi a vneisso a cognosse nòsta vera Stòria, (va un pòch a savèj ël përchè..) sërcand ëd ten-e bin ëstërmà ant jë scafaj dj’archivi stòrich dij Comun, ëd le paròchie, dle biblioteche e via fòrt. Sens’àutr sta Stòria a sarà cognossuva da jë studios an materia, sensa për àutr portela a conossensa dla gent comun-a, a la bon-a, ansoma a col ”pòpol”, esaltà e sfrutà, quandi che a fà còmod a ”chèidun”, dësnò maltratà quandi magara a pretenderìa d’esse portà a conossensa ’d lòn ch’a l’era capitaje a soa tèra, cola tèra onda a son piantà soe rèis e che a l’é stàita bagnà dal sangh e dal sudor dij vej dij vej, dij cé e, purtròp e nen për nòst dësmerìt, i l’oma nen mach dësmentià, ma i l’oma mai cognossula. I na dëscuto pa che a l’é ’mportant cognosse la “ Stòria”, cola ch’as ven mostà (un bel eufemism...costa paròla) ant le scòle, stòrie pì dle vire ’d leu bin leugn e scognossù, ch’a së spërd ant la neuit dij temp, a l’é sens’àutr amportanta ma, còs na dìse se i podèisso cognosse un cicinin ëd cola nòsta? Për sòn, a l’é vnume ’l gigèt ëd sërché ’d parlé dla “ Stòria nostran-a”, sensa avèj gnun-e pretèise didàtiche nì tant sì pòch “ëstòriche”, e gnanca i l’hai gnun-e intension ëd mostéje ai ciat a rampigné, a-i mancrija mach pì sò...ma për porté a conossensa cite còse, se i voroma ciaméje parèj, dël nòst passà giomaj quatà da la póer dël temp...e dl’indiferensa e, sensa ofende gnun, ëd l’ignoransa (l’ignoransa, a l’é nen n’insult, ma a veul mach dì ”nen savèj e nen cognosse”, tut lì).- Dòp ëd costa premëssa ch’a ventava fé, i deuvo dì che coste còse ch’i scrivo, i l’hai gavaje da un vej lìber ch’a l’era stàit ëscrit vers la metà dël milasetsent da “n’infaticabil e atent caminador ëstòrich”, un prèive dël Mondvì: Pietro Nallino, che a l’era stàit parco a Moross për dissèt agn e piovan a Bënëtte për set. Ël lìber : “Ël cors dël fium Pes”, a l’era stàit stampà a Mondvì, ant ël 1788 da “Giovanni Andrea Rossi, stampador e libré”, lìber che a fà part ëd le “Antiche Istorie”, part ësconda e riscrit da Geronimo Ranieri (i lo sai nen se as trova anco an vir..). I deuvo dì che, a lese cost lìber, i son, coma ch’as dis, “drocà da ’n pé”. I son vnù a conossensa ’d còse ch’i sarìo mai e peui mai spetàmje e i chërdo che coj letor che a l’avran veuja e la passiensa ’d lese ste righe, a provran la midema sensassion. I lo sai che magara chèidun tut sò a lo savrà ma, i chërdo che la magior part dij sitadin ëd coj leu ch’i nominàrej..a l’han mai savulo..- Lòn ch’a l’ha scrit sto “stòrich” dzorpì a ricerche stòriche, a san ëd legenda e minca tant am torno an ment serte stòrie mascrà da fàule che i l’hai sentù vaire vòte conté ant le longhe “vijà” invernaj ant le stale daj vej, daj “conta stòrie” che mincatant as fermavo a ciamé un pòst për passé la neuit e na scheula ’d mnestra e un bicer ëd vin..M’arcòrdo che tute a comensavo për parèj: Na vòta, tanti e tanti agn fa....e peui s’anlandiavo sle descrission pì o meno “rangià” dij leu con dë nòm giomaj scognossù, con ëd còse ch’a j’ero capitaje: pais sprofondà sot-tèra, o gran fracass d’eva ch’as sentija përvene da s-ciaplure afrose e misteriose sbardà travers camp e vàude, pais che na vira a ciamavo “vìla”, che a j’ero sprofondà o smenda parèj ’s chërdìa...e, un ij giontava na còsa, n’àutr na gavava n’àutra sensa savèj gnente ’d precis , ma col sistema dla “tradission oral” a l’era riessù a tramandéne lòn ch’a l’avrìo dovù fé jë studios e arsërcador stòrich, ma un motiv a sarà bin ëstaje se gnun a l’han mai vorsù ch’as féissa.- Për tant i veuj ciameve: I lo savìj che la “ vila ’d Moross”(sità di Morozzo), a l’era già abità fin daj tempëd quand a regnava an “Palestina” ël famos Ré David? Visadì bin 2839 agn fa e se i giontoma j’agn che van dal 1788 al di d’ancheuj a fan tant coma 3058 agn... incredibil epura da jë scrit dël Nalin, a risulta pròpi parèj, coma dì che Moross, a l’era stàita fondà 250 agn prima ’d Roma ! Na còsa da nen chërde, e pura sto vajant arsërcador, con preuve a la man, a l’era riessù a dimostrélo, anche se magara a-i é chèidun che a-i chërd pa. Basta mach lese tut cost lìber për rendìsse cont ëd còse che i sarìo mai sognassje e sòn përché, gnun a l’é mai pijasse la briga ’d féslo savèj sempe...se ”Lor”a lo savìo. La midema còsa a val për quant a risguarda le “stra romane” che a passavo da ste bande lì, e ’dcò ambelessì, a-i é torna da rësté con la boca duvèrta. Sente un pòch costa-sì ch’a l’é bela. Ël Nalin a dis che la “via Giulia”, ciamà an latin “Julia Augusta”, a l’era la stra pì granda che Giulio Cesar a l’avìa fàit costrùe vàire agn anans ëd la nassita dël nòst Salvator Giusù Crist, apopré tremila agn fà. Costa stra a partìa da Roma, a rivava a Piacensa e da lì a deviava a mancin-a e a traversava tuta la pianura padan-a rivand a la “vila Romanisio” (ij pais anlora a vnisìo ciamà “vile”) che scond la stòria e le legende da sti drochèri, a sarìa peuj nàje Fossan. Da sì la stra a calava giù a Stura e lo traversava s’un pont ch’a ven anco ciamà al di d’ancheuj: pont vé (pont vej). Sto pont a l’era fàit ëd pera përchè la “potensa romana” a-i fasìa passé ij sò tropié për rivé findi an Ëspagna. Peui la stra a montava arlongh la riva për Sant Alban, a passava ant la region “San Massim” e peui findi a Moross, da lì a continuava sù, findi a Bene superior, àora Beinëtte (ma ’d sòn, i na parlo peui n’àutra vira) e da lì a seguitava për d’àutri doi mija<ref>(un mij piemontèis = mt. 2470)</ref> fin-a a rivé a la “vila Flamolasca” che a sarìa nen àutr che la Ciusa ’d Pes (Chiusa Pesio). Da lì, sùbit dòp, a s’anfilava ant la val Pes longa set mija piemontèis, che a l’era apopré dissèt chilòmetri e a traversava doi vòte ’l Pes . La stra a continuava an sla riva mancin-a sensa che a-i fusso d’àutre costrussion. Rivà an ponta dla val a virava a mancin-a e a traversava la montagna che a sarava la val e a monatva su “ vers n’àut mont” che ’l Nalin a specifica nen e a-j ciama mach “ alli uomini”e peui rivà ansima as “përdìa la vista dël Piemont”voltandje le spale e a continuava pë r”..Alp, mont e pian” a mesa còsta e a la fin a sbocava a “ La Turbìa”, l’atuala “La Turbìe”, da lì a s’unìa a l’àutra importanta stra ch’a l’era “ l’Aurelia”. A l’é tradission che ansilì, a sio passaje tuti ij tropié roman diret an Ëspagna. Tut sto camin ël Nalin a l’era faslo a piotoni e a l’era fërmasse an sla riva d’un fium che alora a fasìa da divisòri fra ’l Regn ëd Fransa e ij possediment ëd la Ca Savòja. Sta stra , lassand a soa mancin-a Antibo (Antibes), a s’inoltrava ant un bel bòsch e a seguitava vers la Provensa e la Spagna ....”- Quaidun a podrìa contesté tut sòn ma, col grand ëstòrich (un dij nòsti) ste còse a l’é pa ’nventàssje, përchè a l’era riessù a trové sparpajà an pòch daspërtut, reèrt roman an tuti ij canton onda a l’era andàit a fiché ’l nas,. Nen mach, a l’avìa trovà un bordél ëd lastre ’d pera e marmo (lapidi) tute gravà an latin e purtròp chèicadun-e pì nen legibij. Chiel, con na passiensa ’d San Giòb, a l’avìa trascrivuje sempe an latin e parèj a l’ha fàje stampé su cost maravijos lìber dzorpì a na catèrva ’d document antich ch’a l’era riessù a trové ant ij sò pelegriné travers brich e tampe, coma tuti coj inerent a contrat e strument dij “sgnor ëd Moross” e via fòrt.. Chi ’d vojàutri a savìa che la stra romana, che a traversava la val Pes për finì a Nissa dël Mar, a l’era stàita l’ùnica stra ëd colegament tra ’l bass Piemont, con le tère fransèise an coj lontan temp, findi quand che ’l Duca ’d Savòja, Carl Manuel IV°, a l’avìa fàit costrùe la neuva stra che passava al còl ëd Tenda, onda a-i son ij fortin. Ël Nalin a dis a propòsit dë sta stra, testualment: “...con bondosa spèisa ’d fer e ’d feu, onda ch’a l’era necessari, specialment da Saòrgio a Tenda, arlongh ël fium”. Findi alora la stra pì batùa a l’era cola dla val Pes che dòp avèj traversà le “impervie” montagne passand dal “ Prel” che a veul dì: ”Praelium= bataja” e peui sempe pì an su findi al còl dël Duca (probabilment). Al pian dël Prel, a l’era stàje na tremenda bataja tra ij “famigerà Sarasin” (Saraceni)e ij “nassionaj” visadì “ij nòsti” che as dasìo un gran d’afé për campé fòra da nòste tère (testualment) “quella pessima gente”. N’àutr sit onda a j’ero scontrasse le fòrse nostran-e con sti “invasor” , a l’era un pra ’n caon d’un valon ch’as ciamava “pra dël mal-masél” (prato dël mal-macello), an col sit, a dìs sempe ’l Nalin, a j’ero trovasse numerose arme antiche da guèra e armadure ch’a j’ero stàite consegnà ai “Pare dla Certosa”. Segn ch’a j’ero vere le fàule che a contavo ij vej valigian che ansilì a l’era stàje n’àutra tremenda bataja e che l’eva dël Pes a l’era dventà rossa dal sangh dij “nassionaj” e “quelle canaglie” vnùe dal mar (parèj a-j ciama ’l Nalin ij Sarasin). Sempe ’l Nalin a scriv, che la stra pì curta da Turin vers Nissa dël Mar, a l’era cola che passava a Borg San Dalmass e peui për la val Gess, findi a Entrajve e da lì për ël còl ëd le Fnestre . Për costa stra, a scriv ël Nalin, a l’era passaje na part ëd l’esèrcit dël Papa Gregorio XI, comandà dal sò frel Cont ëd Belfòrt, për giontésse al Duca ’d Savòja, an la Lega contra Galeazzo, Duca ’d Milan (Anal. Cun. anno 1372). Pì dëscòst dal còl, a-i é la cesa dla Madòna dle Finestre. (continua..) '''Driano ’d Caval''' <references/> [[Category:Leteratura piemontèisa]] [[Categorìa:Pròsa]] [[Category:Adriano Cavallo]] kknadojq8ynkypg3yf3bi4ttxcejzao