Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.25 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 932 21586 21360 2022-08-23T17:14:18Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 19|Genesi 19]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | notes = }} {{TOCright}} == 20 == === Abraham e Abimelech === {{verse|chapter=20|verse=1}}Abraham a l’ha gavà le tende da là e a l’é andass-ne ant la region dël Negheb, e a l’é stabilisse an tra Cades e Sur; peui a l’ha sogiornà tanme ‘n foresté a Gherar. {{verse|chapter=20|verse=2}}Dal moment che Abraham a l’avìa dit ëd la fomna Sara: “A l’é mia seur”<ref>Cfr. Génesis 12:13; 26:7.</ref>, Abimelech, rè ‘d Gherar, a l’ha mandà a pijé Sara për fela soa sposa. {{verse|chapter=20|verse=3}}Ma Nosgnor Dé a l’é comparije ant ël seugn a Abimelech, disendje: “Ti ‘t l’has da meuire për motiv ëd la fomna ch’it l’has pijate përchè chila a l’ha già ‘n marì”. {{verse|chapter=20|verse=4}}Abimelech, ch’a l’avìa ancora nen tocala, a l’ha dit: “Nusgnor! Veus-to ‘dcò fé meuire ‘d gent nossenta? {{verse|chapter=20|verse=5}}L’ha-lo fòrse nen dime: ‘A l’é mia seur?” E ‘dcò chila a l’ha dit: ‘A l’é mè frel’. Con na cossiensa onesta e man nossenta i l’hai fàit sòn”. {{verse|chapter=20|verse=6}}Anlora Nosgnor Dé a l’ha rësponduje ant ël seugn: “Ëdcò mi i sai che con cossiensa onesta it l’has fàit lòn e i l’hai ‘dcò butate d’antrap për pëcché contra ‘d mi: për lòn i l’hai nen përmëttù ch’it la tochèisse. {{verse|chapter=20|verse=7}}Adess, a st'òm rendle la fomna; chiel a l’é ‘n profeta. Chiel a pregherà për ti e ti ‘t vivras. Ma se ti ‘t la rendèisse nen, venta ch’it sapie che ti ‘t saries degn ëd mòrt con tùit ij tò”. {{verse|chapter=20|verse=8}}Anlora Abimelech a l’é alvasse an pressa e a l’ha ciamà tùit ij sò sërvent. A l’ha contaje ‘d tut sòn e lor a son ësbaruvasse. {{verse|chapter=20|verse=9}}Anlora Abimelech a l’ha ciamà Abraham e a l’ha dije: “Còs l’has-to fame? E che colpa i l’oma comëttù anvers ëd ti, përchè ch’i l’avrìo merità d’esse tratà parèj, përchè mi e mè regn i caschèisso ant un pëccà tant grev? Ti ‘t l’has fàit a mè riguard n’assion ch’as fà nen!”. {{verse|chapter=20|verse=10}}Peui Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còsa l’avìes-to pensà ‘d feme për fé lòn ch’it l’has fàit?”. {{verse|chapter=20|verse=11}}Abraham a l’ha rësponduje: “I son dime: sicura a-i sarà nen ëd tëmma ‘d Nosgnor an ës leugh sì, e am masseran për motiv ëd mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=12}}Ëd pì, a l’é vera che chila a l’é mia seur, fija ‘d mè pare, ma nen fija ‘d mia mare, e a l’é dventà mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=13}}Anlora, cora che Nosgnor Dé a l’ha fame chité la ca ‘d mè pare për andé a vive ramingh, mi i l’hai dije: ‘Sto-sì a l’é ‘l piasì ch’it am faras: an minca ‘n leugh anté che nojàutri i riveroma, it diras ëd mi: ‘A l’é mè frel’”. {{verse|chapter=20|verse=14}}Anlora Abimelech a l’ha pijà dë strop e d’arment, s-ciav e s-ciave, e a l’ha fane don a Abraham, e a l’ha renduje la fomna Sara. {{verse|chapter=20|verse=15}}Ëd pì Abimelech a l’ha dit: “Varda-lì dë 'dnans a ti mè teritòri: va a sté andova ch’at pias!”. {{verse|chapter=20|verse=16}}A Sara a l’ha dije: “Varda-lì, i l’hai daje mila pesse d’argent a tò frel an presensa ‘d tuti sti testimòni. A sarà l’andenis për compensete an facia ‘d tuti coj ch’a son con ti. Përparèj ti ‘t ses riabilità an tut”. {{verse|chapter=20|verse=17}}Abraham a l’ha pregà Nosgnor Dé, e Dé a l’ha varì Abimelech, soa fomna e soe serve, parèj ch’a podèisso ancora aveje ‘d masnà. {{verse|chapter=20|verse=18}}Përchè Nosgnor a l’avìa rendù turgie tute le fomne dla ca d’Abimelech, për ël fàit ëd Sara, fomna d’Abraham. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 80thyufmnitxfgyw4lm75t6ejckxm46 21587 21586 2022-08-23T17:33:11Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 19|Genesi 19]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | notes = }} {{TOCright}} == 20 == [[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 20.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 20]] === Abraham e Abimelech === {{verse|chapter=20|verse=1}}Abraham a l’ha gavà le tende da là e a l’é andass-ne ant la region dël Negheb, e a l’é stabilisse an tra Cades e Sur; peui a l’ha sogiornà tanme ‘n foresté a Gherar. {{verse|chapter=20|verse=2}}Dal moment che Abraham a l’avìa dit ëd la fomna Sara: “A l’é mia seur”<ref>Cfr. Génesis 12:13; 26:7.</ref>, Abimelech, rè ‘d Gherar, a l’ha mandà a pijé Sara për fela soa sposa. {{verse|chapter=20|verse=3}}Ma Nosgnor Dé a l’é comparije ant ël seugn a Abimelech, disendje: “Ti ‘t l’has da meuire për motiv ëd la fomna ch’it l’has pijate përchè chila a l’ha già ‘n marì”. {{verse|chapter=20|verse=4}}Abimelech, ch’a l’avìa ancora nen tocala, a l’ha dit: “Nosgnor! Veus-to ‘dcò fé meuire ‘d gent nossenta? {{verse|chapter=20|verse=5}}Ha-lo fòrse nen dime: ‘A l’é mia seur?” E ‘dcò chila a l’ha dit: ‘A l’é mè frel’. Con na cossiensa onesta e man nossenta i l’hai fàit sòn”. {{verse|chapter=20|verse=6}}Anlora Nosgnor Dé a l’ha rësponduje ant ël seugn: “Ëdcò mi i sai che con cossiensa onesta it l’has fàit lòn e i l’hai ‘dcò butate d’antrap për pëcché contra ‘d mi: për lòn i l’hai nen përmëttù ch’it la tochèisse. {{verse|chapter=20|verse=7}}Adess, a st'òm rendje la fomna; chiel a l’é ‘n profeta. Chiel a pregherà për ti e ti ‘t vivras. Ma se ti ‘t la rendèisse nen, venta ch’it sapie che ti ‘t saries degn ëd mòrt con tùit ij tò”. {{verse|chapter=20|verse=8}}Anlora Abimelech a l’é alvasse an pressa e a l’ha ciamà tùit ij sò sërvent. A l’ha contaje ‘d tut sòn e lor a son ësbaruvasse. {{verse|chapter=20|verse=9}}Anlora Abimelech a l’ha ciamà Abraham e a l’ha dije: “Còs l’has-to fame? E che colpa i l’oma comëttù anvers ëd ti, përchè ch’i l’avrìo merità d’esse tratà parèj, përchè mi e mè regn i caschèisso ant un pëccà tant grev? Ti ‘t l’has fàit a mè riguard n’assion ch’as fà nen!”. {{verse|chapter=20|verse=10}}Peui Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còsa l’avìes-to pensà ‘d feme për fé lòn ch’it l’has fàit?”. {{verse|chapter=20|verse=11}}Abraham a l’ha rësponduje: “I son dime: sicura a-i sarà nen ëd tëmma ‘d Nosgnor an ës leugh sì, e am masseran për motiv ëd mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=12}}Ëd pì, a l’é vera che chila a l’é mia seur, fija ‘d mè pare, ma nen fija ‘d mia mare, e a l’é dventà mia fomna. {{verse|chapter=20|verse=13}}Anlora, cora che Nosgnor Dé a l’ha fame chité la ca ‘d mè pare për andé a vive ramingh, mi i l’hai dije: ‘Sto-sì a l’é ‘l piasì ch’it am faras: an minca ‘n leugh anté che nojàutri i riveroma, it diras ëd mi: ‘A l’é mè frel’”. {{verse|chapter=20|verse=14}}Anlora Abimelech a l’ha pijà dë strop e d’arment, s-ciav e s-ciave, e a l’ha fane don a Abraham, e a l’ha renduje la fomna Sara. {{verse|chapter=20|verse=15}}Ëd pì Abimelech a l’ha dit: “Varda-lì dë 'dnans a ti mè teritòri: va a sté andova ch’at pias!”. {{verse|chapter=20|verse=16}}A Sara a l’ha dije: “Varda-lì, i l’hai daje mila pesse d’argent a tò frel an presensa ‘d tuti sti testimòni. A sarà l’andenis për compensete an facia ‘d tuti coj ch’a son con ti. Përparèj ti ‘t ses riabilità an tut”. {{verse|chapter=20|verse=17}}Abraham a l’ha pregà Nosgnor Dé, e Dé a l’ha varì Abimelech, soa fomna e soe serve, parèj ch’a podèisso ancora aveje ‘d masnà. {{verse|chapter=20|verse=18}}Përchè Nosgnor a l’avìa rendù turgie tute le fomne dla ca d’Abimelech, për ël fàit ëd Sara, fomna d’Abraham. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 2jhp9c3pslbl5i58su6qa9jtd27jfg9 0 933 21588 21368 2022-08-23T17:49:52Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|21}} == 21 == === Nassensa d’Isach === {{verse|chapter=21|verse=1}}Nosgnor a l’ha mantnù soa paròla<ref>O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.</ref> e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. {{verse|chapter=21|verse=2}}Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansenta<ref>Cfr. Ebréo 11:11.</ref> e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. {{verse|chapter=21|verse=3}}Abraham, al fieul ch'a l'é nassuje da Sara, a l'ha daje 'l nòm Isach. {{verse|chapter=21|verse=4}}Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach cand che costì a l’avìa eut dì<ref>Cfr. Génesi 17:12; At 7:8.</ref>, coma Nosgnor a l’avìa comandaje 'd fé. {{verse|chapter=21|verse=5}}Abraham a l’avìa sent agn cand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=6}}Antlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi grigné: tuti coj ch’a lo savran a grigneran con mi”. {{verse|chapter=21|verse=7}}Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa dàit ël làit a na masnà! Pura, mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”. === Agar e Ismael === {{verse|chapter=21|verse=8}}Ël cit a l’era chërsù e a l’era stàit dëspupà, e Abraham a l’ha selebrà l’aveniment con un disné gross. {{verse|chapter=21|verse=9}}Ma Sara a l’ha vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, as badinava dël fieul Isach<ref>A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa. </ref>. {{verse|chapter=21|verse=10}}Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach<ref>Cfr. Galat 4:29-30.</ref>". {{verse|chapter=21|verse=11}}La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. {{verse|chapter=21|verse=12}}Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach<ref>Cfr. Roman 9:7; Ebréo 11:18.</ref>. {{verse|chapter=21|verse=13}}Dël fieul ëd la serva, pròpi përchè ch’a l’é tò fieul, i na farai ‘dcò un grand pòpol. {{verse|chapter=21|verse=14}}Anlora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daj-je a Agar, cariàndje ansima a soe spale. Parèj a l’ha mandala via con cola soa masnà e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. {{verse|chapter=21|verse=15}}Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson {{verse|chapter=21|verse=16}}e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a mòrta, e a l’é astasse piorand e sanglotand. {{verse|chapter=21|verse=17}}Ma Nosgnor a l’ha sentì la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Lòn ch'a l'has, Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos dla masnà là andova ch’as treuva. {{verse|chapter=21|verse=18}}Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”. {{verse|chapter=21|verse=19}}Antlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. {{verse|chapter=21|verse=20}}Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é peui chërsùa e a l’ha abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. {{verse|chapter=21|verse=21}}Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit. === L’aleansa d’Abraham con Abimelech === {{verse|chapter=21|verse=22}}Ant col temp-lì Abimelech<ref>Cfr. Génesi 26:26.</ref> con Picòl, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. {{verse|chapter=21|verse=23}}E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’it ëstas adess coma ‘n foresté”. {{verse|chapter=21|verse=24}}A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, i na faso giurament”. {{verse|chapter=21|verse=25}}Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. {{verse|chapter=21|verse=26}}Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”. {{verse|chapter=21|verse=27}}Antlora Abraham a l’ha pijà cheich bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doe a l’é fissasse n’aliansa. {{verse|chapter=21|verse=28}}Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. {{verse|chapter=21|verse=29}}Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butaje da na banda?. {{verse|chapter=21|verse=30}}a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. {{verse|chapter=21|verse=31}}A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. {{verse|chapter=21|verse=32}}Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picòl, cap dla soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  {{verse|chapter=21|verse=33}}An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. {{verse|chapter=21|verse=34}}Abraham a l’ha vivù coma ‘n foresté për vàire agn ant ël pais dij Filisté. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 7h7ce4volwlh1mzneasimvcizis58jx 21589 21588 2022-08-23T18:42:00Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|21}} == 21 == [[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 21.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 21]] === Nassensa d’Isach === {{verse|chapter=21|verse=1}}Nosgnor a l’ha mantnù soa paròla<ref>O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.</ref> e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. {{verse|chapter=21|verse=2}}Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansenta<ref>Cfr. Ebréo 11:11.</ref> e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. {{verse|chapter=21|verse=3}}Abraham, al fieul ch'a l'é nassuje da Sara, a l'ha daje 'l nòm Isach. {{verse|chapter=21|verse=4}}Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach cand che costì a l’avìa eut dì<ref>Cfr. Génesi 17:12; At 7:8.</ref>, coma Nosgnor a l’avìa comandaje 'd fé. {{verse|chapter=21|verse=5}}Abraham a l’avìa sent agn cand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=6}}Antlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi grigné: tuti coj ch’a lo savran a grigneran con mi”. {{verse|chapter=21|verse=7}}Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa latà na masnà! Pura, mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”. === Agar e Ismael === {{verse|chapter=21|verse=8}}Ël cit a l’é chërsù e a l’é stàit dëspupà, e Abraham a l’ha selebrà l’aveniment con un disné gross. {{verse|chapter=21|verse=9}}Ma Sara a l’ha vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, as badinava dël fieul Isach<ref>A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa. </ref>. {{verse|chapter=21|verse=10}}Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach<ref>Cfr. Galat 4:29-30.</ref>". {{verse|chapter=21|verse=11}}La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. {{verse|chapter=21|verse=12}}Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach<ref>Cfr. Roman 9:7; Ebréo 11:18.</ref>. {{verse|chapter=21|verse=13}}Dël fieul ëd la serva, pròpi përchè ch’a l’é tò fieul, i na farai ‘dcò un grand pòpol. {{verse|chapter=21|verse=14}}Anora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daj-je a Agar, cariàndje ansima a soe spale. Parèj a l’ha mandala via con cola soa masnà e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. {{verse|chapter=21|verse=15}}Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson {{verse|chapter=21|verse=16}}e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a sarìa mòrta, e a l’é astasse piorand e sanglotand. {{verse|chapter=21|verse=17}}Ma Nosgnor a l’ha sentì la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Lòn ch'a l'has, Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos ëd la masnà là andova ch’as treuva. {{verse|chapter=21|verse=18}}Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”. {{verse|chapter=21|verse=19}}Anlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. {{verse|chapter=21|verse=20}}Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é peui chërsùa e a l’é abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. {{verse|chapter=21|verse=21}}Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit. === L’aleansa d’Abraham con Abimelech === {{verse|chapter=21|verse=22}}Ant col temp-lì Abimelech<ref>Cfr. Génesi 26:26.</ref> con Picòl, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. {{verse|chapter=21|verse=23}}E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’it ëstas adess coma ‘n foresté”. {{verse|chapter=21|verse=24}}A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, i na faso giurament”. {{verse|chapter=21|verse=25}}Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. {{verse|chapter=21|verse=26}}Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”. {{verse|chapter=21|verse=27}}Anlora Abraham a l’ha pijà cheich bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doi a l’é fissasse n’aliansa. {{verse|chapter=21|verse=28}}Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. {{verse|chapter=21|verse=29}}Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butaje da na banda?". {{verse|chapter=21|verse=30}}a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. {{verse|chapter=21|verse=31}}A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. {{verse|chapter=21|verse=32}}Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picòl, cap ëd soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  {{verse|chapter=21|verse=33}}An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. {{verse|chapter=21|verse=34}}Abraham a l’é vivù coma ‘n foresté për vàire agn ant ël pais dij Filisté. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 4uykov32fh21uz2c9wx7e32j60w60tk 21590 21589 2022-08-23T18:43:47Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|21}} == 21 == [[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 21.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 21]] === Nassensa d’Isach === {{verse|chapter=21|verse=1}}Nosgnor a l’ha mantnù soa paròla<ref>O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.</ref> e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. {{verse|chapter=21|verse=2}}Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansenta<ref>Cfr. Ebréo 11:11.</ref> e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. {{verse|chapter=21|verse=3}}Abraham, al fieul ch'a l'é nassuje da Sara, a l'ha daje 'l nòm Isach. {{verse|chapter=21|verse=4}}Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach cand che costì a l’avìa eut dì<ref>Cfr. Génesi 17:12; At 7:8.</ref>, coma Nosgnor a l’avìa comandaje 'd fé. {{verse|chapter=21|verse=5}}Abraham a l’avìa sent agn cand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. {{verse|chapter=21|verse=6}}Anlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi grigné: tuti coj ch’a lo savran a grigneran con mi”. {{verse|chapter=21|verse=7}}Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa latà na masnà! Pura, mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”. === Agar e Ismael === {{verse|chapter=21|verse=8}}Ël cit a l’é chërsù e a l’é stàit dëspupà, e Abraham a l’ha selebrà l’aveniment con un disné gross. {{verse|chapter=21|verse=9}}Ma Sara a l’ha vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, as badinava dël fieul Isach<ref>A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa. </ref>. {{verse|chapter=21|verse=10}}Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach<ref>Cfr. Galat 4:29-30.</ref>". {{verse|chapter=21|verse=11}}La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. {{verse|chapter=21|verse=12}}Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach<ref>Cfr. Roman 9:7; Ebréo 11:18.</ref>. {{verse|chapter=21|verse=13}}Dël fieul ëd la serva, pròpi përchè ch’a l’é tò fieul, i na farai ‘dcò un grand pòpol. {{verse|chapter=21|verse=14}}Anora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daj-je a Agar, cariàndje ansima a soe spale. Parèj a l’ha mandala via con cola soa masnà e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. {{verse|chapter=21|verse=15}}Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson {{verse|chapter=21|verse=16}}e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a sarìa mòrta, e a l’é astasse piorand e sanglotand. {{verse|chapter=21|verse=17}}Ma Nosgnor a l’ha sentì la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Lòn ch'a l'has, Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos ëd la masnà là andova ch’as treuva. {{verse|chapter=21|verse=18}}Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”. {{verse|chapter=21|verse=19}}Anlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. {{verse|chapter=21|verse=20}}Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é peui chërsùa e a l’é abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. {{verse|chapter=21|verse=21}}Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit. === L’aleansa d’Abraham con Abimelech === {{verse|chapter=21|verse=22}}Ant col temp-lì Abimelech<ref>Cfr. Génesi 26:26.</ref> con Picòl, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. {{verse|chapter=21|verse=23}}E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’it ëstas adess coma ‘n foresté”. {{verse|chapter=21|verse=24}}A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, i na faso giurament”. {{verse|chapter=21|verse=25}}Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. {{verse|chapter=21|verse=26}}Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”. {{verse|chapter=21|verse=27}}Anlora Abraham a l’ha pijà cheich bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doi a l’é fissasse n’aliansa. {{verse|chapter=21|verse=28}}Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. {{verse|chapter=21|verse=29}}Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butaje da na banda?". {{verse|chapter=21|verse=30}}a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. {{verse|chapter=21|verse=31}}A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. {{verse|chapter=21|verse=32}}Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picòl, cap ëd soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  {{verse|chapter=21|verse=33}}An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. {{verse|chapter=21|verse=34}}Abraham a l’é vivù coma ‘n foresté për vàire agn ant ël pais dij Filisté. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] c6cjapsw3yfrj1oe2gukkwh2zzdhy5q 0 934 21591 20865 2022-08-23T19:00:36Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | notes = }} {{TOCright}} == 22 == === Ël sacrifissi d’Isach === {{verse|chapter=22|verse=1}}Apress dë sti aveniment-sì, Nosgnor a l’ha butà a la preuva Abraham e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. A l’ha rëspondù: “Vardme sì”. {{verse|chapter=22|verse=2}}Nosgnor a l’ha dije: “Pija tò fieul, tò fieul ùnich ch’it jë veule bin, Isach. Va ant ël teritori ‘d Morija e smonlo an sacrifissi complet<ref>O “olocàust”.</ref> ansima a la montagna che mi it mostrerai”. {{verse|chapter=22|verse=3}}L’indoman, Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha anslà l’aso, a l’ha pijà con chiel doi servitor e ‘l fieul Isach, a l’ha s-ciapà ‘l bòsch për ël sacrifissi complet e a l’é butasse an viagi anvers al leugh che Nosgnor a l’avia mostraje. {{verse|chapter=22|verse=4}}Ël ters dì, Abraham a l’ha aussà j’euj e da lontan a l’ha vëddù col leugh. {{verse|chapter=22|verse=5}}Anlora Abraham a l’ha dije ai sò servitor: “Fërmeve ambelessì con l’aso; mi e mè fieul i androma fin-a là ansima, is prostërneroma për adoré Nosgnor e peui i torneroma da vojàutri”. {{verse|chapter=22|verse=6}}Abraham a l’ha pijà ‘l bòsch dl’olocàust e a l’ha carialo an sle spale dël fieul Isach, a l’ha pijà la brasa për ël feu e ‘l cotel, peui a l’han seguità tùit e doi ansema. {{verse|chapter=22|verse=7}}Isach a l’ha dit a sò pare “Scota, pare”. Abraham a l’ha rësponduje: “Còs veus-to?, car ël mè fieul?”. A l’ha dije Isach: “I l’oma ‘l feu e ‘l bòsch për l’olocàust, ma andova ch’a l’é l'agnel për l’olocàust?”. {{verse|chapter=22|verse=8}}Abraham a l’ha rësponduje: “Car ël mè fieul! A sarà Nosgnor medésim a provëdde ‘l bèro për l’olocàust!”. {{verse|chapter=22|verse=9}}Parèj a son rivà al leugh che Nosgnor a l’avìa mostraje. Ambelelì Abraham a l’ha tirà sù n’autar ëd pere e a l’ha piassaje ‘l bòsch. Peui a l’ha gropà ‘l fieul Isach e a l’ha posalo an sl’autar<ref>Cfr. Giaco 2:21.</ref>, dzora dël bòsch. {{verse|chapter=22|verse=10}}Peui Abraham a l’ha dëstendù la man e a l’ha pijà ‘l cotel për sacrifiché sò fieul. {{verse|chapter=22|verse=11}}Ma l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamalo dal cél e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. Chiel a l’ha rësponduje: “I son sì”. {{verse|chapter=22|verse=12}}L’àngel a l’ha dije: “Àussa pa la man contra ‘l fieul e faje gnun mal! Adess i sai che ti ‘t l’has timor ëd Nosgnor e it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich”. {{verse|chapter=22|verse=13}}Anlora Abraham a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù ‘n moton angavignà con ij còrn ant un busson. Abraham a l’é andàit a pijé ‘l moton e a l’ha smonulo an sacrifissi complet an leu dël fieul. {{verse|chapter=22|verse=14}}Abraham a l’ha ciamà col leugh: “Nosgnor a proved<ref>יְהוָה יִרְאֶה, yhvah yirʾeh, ch'a l'é trasliterà 'd sòlit “Jahvé Jireh”.</ref>”. A l’é për lòn che ancheuj ancora as dis: “An sla montagna Nosgnor a proved”<ref>Cfr. Ebréo 11:17-19.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=15}}Peui l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà dal cél Abraham na sconda vira, {{verse|chapter=22|verse=16}}e a l’ha dije: “I lo diso mi, ël Signor: già ch’it l’has fàit sossì, già ch’it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich, {{verse|chapter=22|verse=17}}mi it ampinirai ‘d benedission, e i farai che toa dissendensa a sia numerosa parèj dle stèile dël cél, parèj dla sabia ch’a-i é an sla rivera dël mar. Ij tò dissendent a saran padron dle sità dij sò nemis ëd lor<ref>Cfr. Ebréo 6:13-14; 11:12.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=18}}Tùit ij pòpoj dla tèra as valèiran dël nòm ëd toa dissendensa për benedisse<ref>Cfr. At 3:25.</ref>, përchè ti ‘t l’has fàit ubidiensa a lòn ch’it l’avìa comandate”. {{verse|chapter=22|verse=19}}Apress ëd lòn, Abraham a l’é tornà dai sò servitor e tùit ansema a son butasse an marcia anvers Bersabéa. Abraham a l’é restà a vive a Bersabéa. === Ij parent d’Abraham: Rebeca === {{verse|chapter=22|verse=20}}Apress dë sti fàit, a Abraham a l’é stàita arportà sta neuva: “Milca a l’ha dàit eut fieuj a tò frel Nahor. {{verse|chapter=22|verse=21}}Us, ël prim nà, e sò frel Bus e Chemuel, pare d’Aram, {{verse|chapter=22|verse=22}}e Chesed, e Haso, Pildas, Idlaf e Betuel; {{verse|chapter=22|verse=23}}Betuel a l’ha generà Rebeca. A l’é costi eut fieuj che Milca a l’ha daje a Nacor, frel d’Abraham. 22:24 Ëdcò soa concubin-a, për nòm Reuma, a l’ha daje ‘d fieuj: Tebach, Gacam, Tacas e Maca. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] ns5spwbv2fqcnncxcnnurocr4cjr9ys 21592 21591 2022-08-23T19:02:02Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | notes = }} {{TOCright}} == 22 == === Ël sacrifissi d’Isach === {{verse|chapter=22|verse=1}}Apress dë sti aveniment-sì, Nosgnor a l’ha butà a la preuva Abraham e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. A l’ha rëspondù: “Vardme sì”. {{verse|chapter=22|verse=2}}Nosgnor a l’ha dije: “Pija tò fieul, tò fieul ùnich ch’it jë veule bin, Isach. Va ant ël teritori ‘d Morija e smonlo an sacrifissi complet<ref>O “olocàust”.</ref> ansima a la montagna che mi it mostrerai”. {{verse|chapter=22|verse=3}}L’indoman, Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha anslà l’aso, a l’ha pijà con chiel doi servitor e ‘l fieul Isach, a l’ha s-ciapà ‘l bòsch për ël sacrifissi complet e a l’é butasse an viagi anvers al leugh che Nosgnor a l’avia mostraje. {{verse|chapter=22|verse=4}}Ël ters dì, Abraham a l’ha aussà j’euj e da lontan a l’ha vëddù col leugh. {{verse|chapter=22|verse=5}}Anlora Abraham a l’ha dije ai sò servitor: “Fërmeve ambelessì con l’aso; mi e mè fieul i androma fin-a là ansima, is prostërneroma për adoré Nosgnor e peui i torneroma da vojàutri”. {{verse|chapter=22|verse=6}}Abraham a l’ha pijà ‘l bòsch dl’olocàust e a l’ha carialo an sle spale dël fieul Isach, a l’ha pijà la brasa për ël feu e ‘l cotel, peui a l’han seguità tùit e doi ansema. {{verse|chapter=22|verse=7}}Isach a l’ha dit a sò pare “Scota, pare”. Abraham a l’ha rësponduje: “Còs veus-to?, car ël mè fieul?”. A l’ha dije Isach: “I l’oma ‘l feu e ‘l bòsch për l’olocàust, ma andova ch’a l’é l'agnel për l’olocàust?”. {{verse|chapter=22|verse=8}}Abraham a l’ha rësponduje: “Car ël mè fieul! A sarà Nosgnor medésim a provëdde ‘l bèro për l’olocàust!”. {{verse|chapter=22|verse=9}}Parèj a son rivà al leugh che Nosgnor a l’avìa mostraje. Ambelelì Abraham a l’ha tirà sù n’autar ëd pere e a l’ha piassaje ‘l bòsch. Peui a l’ha gropà ‘l fieul Isach e a l’ha posalo an sl’autar<ref>Cfr. Giaco 2:21.</ref>, dzora dël bòsch. {{verse|chapter=22|verse=10}}Peui Abraham a l’ha dëstendù la man e a l’ha pijà ‘l cotel për sacrifiché sò fieul. {{verse|chapter=22|verse=11}}Ma l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamalo dal cél e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. Chiel a l’ha rësponduje: “I son sì”. {{verse|chapter=22|verse=12}}L’àngel a l’ha dije: “Àussa pa la man contra ‘l fieul e faje gnun mal! Adess i sai che ti ‘t l’has timor ëd Nosgnor e it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich”. {{verse|chapter=22|verse=13}}Anlora Abraham a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù ‘n moton angavignà con ij còrn ant un busson. Abraham a l’é andàit a pijé ‘l moton e a l’ha smonulo an sacrifissi complet an leu dël fieul. {{verse|chapter=22|verse=14}}Abraham a l’ha ciamà col leugh: “Nosgnor a proved<ref>יְהוָה יִרְאֶה, yhvah yirʾeh, ch'a l'é trasliterà 'd sòlit “Jahvé Jireh”.</ref>”. A l’é për lòn che ancheuj ancora as dis: “An sla montagna Nosgnor a proved”<ref>Cfr. Ebréo 11:17-19.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=15}}Peui l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà dal cél Abraham na sconda vira, {{verse|chapter=22|verse=16}}e a l’ha dije: “I lo diso mi, ël Signor: già ch’it l’has fàit sossì, già ch’it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich, {{verse|chapter=22|verse=17}}mi it ampinirai ‘d benedission, e i farai che toa dissendensa a sia numerosa parèj dle stèile dël cél, parèj dla sabia ch’a-i é an sla rivera dël mar. Ij tò dissendent a saran padron dle sità dij sò nemis ëd lor<ref>Cfr. Ebréo 6:13-14; 11:12.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=18}}Tùit ij pòpoj dla tèra as valèiran dël nòm ëd toa dissendensa për benedisse<ref>Cfr. At 3:25.</ref>, përchè ti ‘t l’has fàit ubidiensa a lòn ch’it l’avìa comandate”. {{verse|chapter=22|verse=19}}Apress ëd lòn, Abraham a l’é tornà dai sò servitor e tùit ansema a son butasse an marcia anvers Bersabéa. Abraham a l’é restà a vive a Bersabéa. === Ij parent d’Abraham: Rebeca === {{verse|chapter=22|verse=20}}Apress dë sti fàit, a Abraham a l’é stàita arportà sta neuva: “Milca a l’ha dàit eut fieuj a tò frel Nahor. {{verse|chapter=22|verse=21}}Us, ël prim nà, e sò frel Bus e Chemuel, pare d’Aram, {{verse|chapter=22|verse=22}}e Chesed, e Haso, Pildas, Idlaf e Betuel; {{verse|chapter=22|verse=23}}Betuel a l’ha generà Rebeca. A l’é costi eut fieuj che Milca a l’ha daje a Nacor, frel d’Abraham. {{verse|chapter=22|verse=24}}Ëdcò soa concubin-a, për nòm Reuma, a l’ha daje ‘d fieuj: Tebach, Gacam, Tacas e Maca. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] q7ut9ygdufxzjg2v3zq3y5foik0sxv7 21593 21592 2022-08-23T21:58:43Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21|Genesi 21]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | notes = }} {{TOCright}} == 22 == [[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 22.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 22]] === Ël sacrifissi d’Isach === {{verse|chapter=22|verse=1}}Apress dë sti aveniment-sì, Nosgnor a l’ha butà a la preuva Abraham e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. A l’ha rëspondù: “Vardme sì”. {{verse|chapter=22|verse=2}}Nosgnor a l’ha dije: “Pija tò fieul, tò fieul ùnich ch’it jë veule bin, Isach. Va 'nt ël teritori ‘d Morija e smonlo an sacrifissi complet<ref>O “olocàust”.</ref> ansima al mont che mi it mostrerai”. {{verse|chapter=22|verse=3}}L’indoman, Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha anslà l’aso, a l’ha pijà con chiel doi servitor e ‘l fieul Isach, a l’ha s-ciapà ‘l bòsch për ël sacrifissi complet e a l’é butasse an viagi anvers al leugh che Nosgnor a l’avia mostraje. {{verse|chapter=22|verse=4}}Ël ters dì, Abraham a l’ha aussà j’euj e da lontan a l’ha vëddù col leugh. {{verse|chapter=22|verse=5}}Anlora Abraham a l’ha dije ai sò servitor: “Fërmeve ambelessì con l’aso; mi e mè fieul i androma fin-a là ansima, is prostërneroma për adoré Nosgnor e peui i torneroma da vojàutri”. {{verse|chapter=22|verse=6}}Abraham a l’ha pijà ‘l bòsch dl’olocàust e a l’ha carialo an sle spale dël fieul Isach, a l’ha pijà la brasa për ël feu e ‘l cotel, peui a son andàit anans tùit e doi ansema. {{verse|chapter=22|verse=7}}Isach a l’ha dit a sò pare “Scota, pare”. Abraham a l’ha rësponduje: “Còs veus-to?, car ël mè fieul?”. A l’ha dije Isach: “I l’oma ‘l feu e ‘l bòsch për l’olocàust, ma andova ch’a l’é l'agnel për l’olocàust?”. {{verse|chapter=22|verse=8}}Abraham a l’ha rësponduje: “Car ël mè fieul! A sarà Nosgnor medésim a provëdde ‘l bèro për l’olocàust!”. {{verse|chapter=22|verse=9}}Parèj a son rivà al leugh che Nosgnor a l’avìa mostraje. Ambelelì Abraham a l’ha tirà sù n’autar ëd pere e a l’ha piassaje ‘l bòsch. Peui a l’ha gropà ‘l fieul Isach e a l’ha posalo an sl’autar<ref>Cfr. Giaco 2:21.</ref>, dzora dël bòsch. {{verse|chapter=22|verse=10}}Peui Abraham a l’ha dëstendù la man e a l’ha pijà ‘l cotel për sacrifiché sò fieul. {{verse|chapter=22|verse=11}}Ma l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamalo dal cél e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. Chiel a l’ha rësponduje: “I son sì”. {{verse|chapter=22|verse=12}}L’àngel a l’ha dije: “Àussa pa la man contra ‘l fieul e faje gnun mal! Adess i sai che ti ‘t l’has timor ëd Nosgnor e it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich”. {{verse|chapter=22|verse=13}}Anlora Abraham a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù ‘n moton angavignà con ij còrn ant un busson. Abraham a l’é andàit a pijé ‘l moton e a l’ha smonulo an sacrifissi complet an leu dël fieul. {{verse|chapter=22|verse=14}}Abraham a l’ha ciamà col leugh: “Nosgnor a proved<ref>יְהוָה יִרְאֶה, yhvah yirʾeh, ch'a l'é trasliterà 'd sòlit “Jahvé Jireh”.</ref>”. A l’é për lòn che ancheuj ancora as dis: “An sla montagna Nosgnor a proved”<ref>Cfr. Ebréo 11:17-19.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=15}}Peui l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà dal cél Abraham na sconda vira, {{verse|chapter=22|verse=16}}e a l’ha dije: “I lo diso mi, ël Signor: già ch’it l’has fàit sossì, già ch’it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich, {{verse|chapter=22|verse=17}}mi it ampinirai ‘d benedission, e i farai che toa dissendensa a sia numerosa parèj dle stèile dël cél, parèj dla sabia ch’a-i é an sla rivera dël mar. Ij tò dissendent a saran padron ëd le sità dij sò nemis ëd lor<ref>Cfr. Ebréo 6:13-14; 11:12.</ref>. {{verse|chapter=22|verse=18}}Tùit ij pòpoj dla tèra as valèiran dël nòm ëd toa dissendensa për benedisse<ref>Cfr. At 3:25.</ref>, përchè ti ‘t l’has fàit ubidiensa a lòn ch’it l’avìa comandate”. {{verse|chapter=22|verse=19}}Apress ëd lòn, Abraham a l’é tornà dai sò servitor e tùit ansema a son butasse an marcia anvers Bersabéa. Abraham a l’é restà a vive a Bersabéa. === Ij parent d’Abraham: Rebeca === {{verse|chapter=22|verse=20}}Apress dë sti fàit, a Abraham a l’é stàita arportà sta neuva: “Milca a l’ha dàit eut fieuj a tò frel Nahor. {{verse|chapter=22|verse=21}}Us, ël prim nà, e sò frel Bus e Chemuel, pare d’Aram, {{verse|chapter=22|verse=22}}e Chesed, e Haso, Pildas, Idlaf e Betuel; {{verse|chapter=22|verse=23}}Betuel a l’ha generà Rebeca. A l’é costi eut fieuj che Milca a l’ha daje a Nacor, frel d’Abraham. {{verse|chapter=22|verse=24}}Ëdcò soa concubin-a, për nòm Reuma, a l’ha daje ‘d fieuj: Tebach, Gacam, Tacas e Maca. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] cmqo2r0tpespslz7qhwpgvvo9wyrtxv 0 935 21595 21363 2022-08-24T09:30:30Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | notes = }} {{TOCright}} == 23 == === Mòrt e sepoltura ‘d Sara === {{verse|chapter=23|verse=1}}J’agn ëd la vita ‘d Sara a son ëstàit sentevintessèt. {{verse|chapter=23|verse=2}}Sara a l’é mòrta a Chiriat-Arba, visadì Ebron, ant ël paìs ëd Canaan, e Abraham a l’é andàit a fé plenta për Sara e piorela. {{verse|chapter=23|verse=3}}Peui, an chitand la mòrta<ref>O “a l’é dëstacasse dal cadàver ëd chila”.  </ref>, a l’é andass-ne a parlé a j’Hitita. A l’ha dije: {{verse|chapter=23|verse=4}}“Mi i son un foresté e ‘d passagi antrames a vojàutri<ref>Cfr. Ebréo 11:9,13.</ref>. Për piasì, feme caté ‘n tòch ëd tèra andova ch’i peuda sotré mia fomna<ref>Cfr. At 7:16.</ref> ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=5}}Anlora j’Hitita a l’han rësponduje: {{verse|chapter=23|verse=6}} “Scota nojàutri, pitòst, monsù<ref>O “signor”.</ref>. Antrames a nojàutri ti’t ses n’òm che Dé a l’ha motobin onorà<ref>O “un prinsi ëd Dé”. “n’òm ëd distinsion”.  </ref>. Sotra toa mòrta ant ël pì bel dij nòstri sepolcr. Gnun ëd nojàutri a farà oposission e at negherà ‘n sepolcr përchè ti 't sotres toa fomna ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=7}}Anlora Abraham a l’é aussasse e a l’é prostërnasse dë 'dnans a j’Hitita, j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=8}}e a l’ha dije: “S’a l’é vòstr desideri che mi i peuda sotré ambelessì mia fòmna ch’a l’é mòrta, feme la grassia ‘d ciamé a Efron, fieul ëd Zòcar, {{verse|chapter=23|verse=9}}ch’am daga la balma ‘d Macpela, ch’a l’é soa, cola ch’a l’é an brova ‘d sò camp. Ch’am la armëtta për sò valor antregh e parèj mi i l’avrai na tomba ‘d famija, ëd mia proprietà, drinta al vòst teritòri”. {{verse|chapter=23|verse=10}}Efron, l’Hitita, a l’era present an col moment, astà con ij sò concitadin a la pòrta dla sità, e a l’ha dàit chiel na rispòsta a Abraham dë 'dnans a j’àutri ch’a l’han sentilo: {{verse|chapter=23|verse=11}}“Nò, mè sgnor, scotme: mi it dago ‘l camp ansem a la balma ch’a-i é lì davzin. It na faso donassion an presensa dla gent dël mè pòpol: parèj it podras sotreje ij tò mort”. {{verse|chapter=23|verse=12}}Anlora Abraham a l’é prostërnasse ancora dë 'dnans a j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=13}}e a l’ha parlà a Efron a vos àuta dë 'dnans la gent ëd cola tèra. A l’ha dije: “Fame la grassia dë scoteme: mi it pagrai ël valor ëd tò camp. Acetlo, e mi i-i sotrerai mia mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=14}}Efron a l’ha rësponduje a Abraham con ëste paròle: {{verse|chapter=23|verse=15}}“Scota mi, pitòst, mè sgnor, un terèn dël valor ëd quatsent sicl d’argent cos é-lo tra mi e ti, ch’i soma amis? Sotrje donca toa mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=16}}Anlora Abraham e Efron a son ëstàit d’acòrdi e, an presensa dj’àutri hitita, e Abraham a l’ha peisà a Efron ël pressi che costì a l’avìa dije, visadì quatsent sicl d’argent, ant la moneda corenta ‘n sël mercà. {{verse|chapter=23|verse=17}}Parèj ël camp d’Efron ch’as treuva an Macpela, an facia a Mambré, ansema a la balma ch’a-i era lì davzin e tute piante ch’a j’ero ‘ndrinta al camp tut dantorn a sò tërmo, {{verse|chapter=23|verse=18}}a son passà ‘d proprietà a Abraham e a na son ëstàje testimòni tuti j’Hitita ch’a l’ero radunà a le pòrte dla sità. {{verse|chapter=23|verse=19}}Apress ëd lòn Abraham a l’ha sotrà Sara, soa fomna, ant la balma dël camp ëd Macpela an facia a Mambré, visadì Ebron, ant ël pais ëd Canaan. {{verse|chapter=23|verse=20}}Parèj ël camp e la balma anté ch’as trovavo a son passà da j’Hitita a Abraham coma soa proprietà stàbil. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] lovxddcwmx24gmtoyrnhysly7ux0zpo 21596 21595 2022-08-24T09:33:53Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | notes = }} {{TOCright}} == 23 == === La mòrt e la sepoltura ‘d Sara === {{verse|chapter=23|verse=1}}J’agn ëd la vita ‘d Sara a son ëstàit sentevintessèt. {{verse|chapter=23|verse=2}}Sara a l’é mòrta a Chiriat-Arba, visadì Ebron, ant ël paìs ëd Canaan, e Abraham a l’é andàit a fé plenta për Sara e piorela. {{verse|chapter=23|verse=3}}Peui, an chitand la mòrta<ref>O “a l’é dëstacasse dal cadàver ëd chila”.  </ref>, a l’é andass-ne a parlé a j’Hitita. A l’ha dije: {{verse|chapter=23|verse=4}}“Mi i son un foresté e ‘d passagi antrames a vojàutri<ref>Cfr. Ebréo 11:9,13.</ref>. Për piasì, feme caté ‘n tòch ëd tèra andova ch’i peuda sotré mia fomna<ref>Cfr. At 7:16.</ref> ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=5}}Anlora j’Hitita a l’han rësponduje: {{verse|chapter=23|verse=6}} “Scota nojàutri, pitòst, monsù<ref>O “signor”.</ref>. Antrames a nojàutri ti’t ses n’òm che Dé a l’ha motobin onorà<ref>O “un prinsi ëd Dé”. “n’òm ëd distinsion”.  </ref>. Sotra toa mòrta ant ël pì bel dij nòstri sepolcr. Gnun ëd nojàutri a farà oposission e at negherà ‘n sepolcr përchè ti 't sotres toa fomna ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=7}}Anlora Abraham a l’é aussasse e a l’é prostërnasse dë 'dnans a j’Hitita, j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=8}}e a l’ha dije: “S’a l’é vòstr desideri che mi i peuda sotré ambelessì mia fòmna ch’a l’é mòrta, feme la grassia ‘d ciamé a Efron, fieul ëd Zòcar, {{verse|chapter=23|verse=9}}ch’am daga la balma ‘d Macpela, ch’a l’é soa, cola ch’a l’é an brova ‘d sò camp. Ch’am la armëtta për sò valor antregh e parèj mi i l’avrai na tomba ‘d famija, ëd mia proprietà, drinta al vòst teritòri”. {{verse|chapter=23|verse=10}}Efron, l’Hitita, a l’era present an col moment, astà con ij sò concitadin a la pòrta dla sità, e a l’ha dàit chiel na rispòsta a Abraham dë 'dnans a j’àutri ch’a l’han sentilo: {{verse|chapter=23|verse=11}}“Nò, mè sgnor, scotme: mi it dago ‘l camp ansem a la balma ch’a-i é lì davzin. It na faso donassion an presensa dla gent dël mè pòpol: parèj it podras sotreje ij tò mort”. {{verse|chapter=23|verse=12}}Anlora Abraham a l’é prostërnasse ancora dë 'dnans a j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=13}}e a l’ha parlà a Efron a vos àuta dë 'dnans la gent ëd cola tèra. A l’ha dije: “Fame la grassia dë scoteme: mi it pagrai ël valor ëd tò camp. Acetlo, e mi i-i sotrerai mia mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=14}}Efron a l’ha rësponduje a Abraham con ëste paròle: {{verse|chapter=23|verse=15}}“Scota mi, pitòst, mè sgnor, un terèn dël valor ëd quatsent sicl d’argent cos é-lo tra mi e ti, ch’i soma amis? Sotrje donca toa mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=16}}Anlora Abraham e Efron a son ëstàit d’acòrdi e, an presensa dj’àutri hitita, e Abraham a l’ha peisà a Efron ël pressi che costì a l’avìa dije, visadì quatsent sicl d’argent, ant la moneda corenta ‘n sël mercà. {{verse|chapter=23|verse=17}}Parèj ël camp d’Efron ch’as treuva an Macpela, an facia a Mambré, ansema a la balma ch’a-i era lì davzin e tute piante ch’a j’ero ‘ndrinta al camp tut dantorn a sò tërmo, {{verse|chapter=23|verse=18}}a son passà ‘d proprietà a Abraham e a na son ëstàje testimòni tuti j’Hitita ch’a l’ero radunà a le pòrte dla sità. {{verse|chapter=23|verse=19}}Apress ëd lòn Abraham a l’ha sotrà Sara, soa fomna, ant la balma dël camp ëd Macpela an facia a Mambré, visadì Ebron, ant ël pais ëd Canaan. {{verse|chapter=23|verse=20}}Parèj ël camp e la balma anté ch’as trovavo a son passà da j’Hitita a Abraham coma soa proprietà stàbil. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 1in09wm3a8ll2kehjudlg3agwdnqy9l 21597 21596 2022-08-24T09:59:10Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22|Genesi 22]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]] | notes = }} {{TOCright}} == 23 == === La mòrt e la sepoltura ‘d Sara === [[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 23.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 23]] {{verse|chapter=23|verse=1}}J’agn ëd la vita ‘d Sara a son ëstàit sentevintessèt. {{verse|chapter=23|verse=2}}Sara a l’é mòrta a Chiriat-Arba, visadì Ebron, ant ël paìs ëd Canaan, e Abraham a l’é andàit a fé plenta për Sara e piorela. {{verse|chapter=23|verse=3}}Peui, an chitand la mòrta<ref>O “a l’é dëstacasse dal cadàver ëd chila”.  </ref>, a l’é andass-ne a parlé a j’Hitita. A l’ha dije: {{verse|chapter=23|verse=4}}“Mi i son mach un foresté e ‘d passagi antrames a vojàutri<ref>Cfr. Ebréo 11:9,13.</ref>. Për piasì, feme caté ‘n tòch ëd tèra andova ch’i peuda sotré mia fomna<ref>Cfr. At 7:16.</ref> ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=5}}Anlora j’Hitita a l’han rësponduje: {{verse|chapter=23|verse=6}} “Scota nojàutri, pitòst, monsù<ref>O “signor”.</ref>. Antrames a nojàutri ti’t ses n’òm che Dé a l’ha motobin onorà<ref>O “un prinsi ëd Dé”. “n’òm ëd distinsion”.  </ref>. Sotra toa mòrta ant ël pì bel dij nòstri sepolcr. Gnun ëd nojàutri a farà oposission e at negherà ‘n sepolcr përchè ti 't sotres toa fomna ch’a l’é mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=7}}Anlora Abraham a l’é aussasse e a l’é prostërnasse dë 'dnans a j’Hitita, j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=8}}e a l’ha dije: “S’a l’é vòstr desideri che mi i peuda sotré ambelessì mia fòmna ch’a l’é mòrta, feme la grassia ‘d ciamé a Efron, fieul ëd Zòcar, {{verse|chapter=23|verse=9}}ch’am daga la balma ‘d Macpela, ch’a l’é soa, cola ch’a l’é an brova ‘d sò camp. Ch’am la armëtta për sò valor antregh e parèj mi i l’avrai na tomba ‘d famija, ëd mia proprietà, drinta al vòst teritòri”. {{verse|chapter=23|verse=10}}Efron, l’Hitita, a l’era present an col moment, astà con ij sò concitadin a la pòrta dla sità, e a l’ha dàit chiel na rispòsta a Abraham dë 'dnans a j’àutri ch’a l’han sentilo: {{verse|chapter=23|verse=11}}“Nò, mè sgnor, scotme: mi it dago ‘l camp ansem a la balma ch’a-i é lì davzin. It na faso donassion an presensa dla gent dël mè pòpol: parèj it podras sotreje ij tò mort”. {{verse|chapter=23|verse=12}}Anlora Abraham a l’é prostërnasse ancora dë 'dnans a j’abitant dël pais, {{verse|chapter=23|verse=13}}e a l’ha parlà a Efron a vos àuta dë 'dnans la gent ëd cola tèra. A l’ha dije: “Fame la grassia dë scoteme: mi it pagrai ël valor ëd tò camp. Acetlo, e mi i-i sotrerai mia mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=14}}Efron a l’ha rësponduje a Abraham con ëste paròle: {{verse|chapter=23|verse=15}}“Scota mi, pitòst, mè sgnor, un terèn dël valor ëd quatsent sicl d’argent cos é-lo tra mi e ti, ch’i soma amis? Sotrje donca toa mòrta”. {{verse|chapter=23|verse=16}}Anlora Abraham e Efron a son ëstàit d’acòrdi e, an presensa dj’àutri hitita, e Abraham a l’ha peisà a Efron ël pressi che costì a l’avìa dije, visadì quatsent sicl d’argent, ant la moneda corenta ‘n sël mercà. {{verse|chapter=23|verse=17}}Parèj ël camp d’Efron ch’as treuva an Macpela, an facia a Mambré, ansema a la balma ch’a-i era lì davzin e tute piante ch’a j’ero ‘ndrinta al camp tut dantorn a sò tërmo, {{verse|chapter=23|verse=18}}a son passà ‘d proprietà a Abraham e a na son ëstàje testimòni tuti j’Hitita ch’a l’ero radunà a le pòrte dla sità. {{verse|chapter=23|verse=19}}Apress ëd lòn Abraham a l’ha sotrà Sara, soa fomna, ant la balma dël camp ëd Macpela an facia a Mambré, visadì Ebron, ant ël pais ëd Canaan. {{verse|chapter=23|verse=20}}Parèj ël camp e la balma anté ch’as trovavo a son passà da j’Hitita a Abraham coma soa proprietà stàbil. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] otkdf2cyrb2p7pjysmtyo5t172fga6e 0 936 21598 21362 2022-08-24T10:51:01Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]] | notes = }} {{TOCright}} == 24 == === Ël mariagi d’Isach === {{verse|chapter=24|verse=1}}Abraham a l’era giumai vej, cargà d’agn, e Nosgnor a l’avìa benedilo an tute le manere. {{verse|chapter=1|verse=2}}Anlora Abraham a l’ha dit a sò servitor, ël pì vej ëd soa ca, ël meinagé ‘d tùit ij sò beni: “Buta la man sota mia cheussa {{verse|chapter=1|verse=3}}e it farai fé ‘n giurament për Nosgnor, Dé dël cél e Dé dla tèra, che it pijeras nen për mè fieul Isach na fomna an tra le fije dij Canané, andova che mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=4}}ma che ti it serneras na fomna ‘d mè pais e ‘d mia parentela. {{verse|chapter=1|verse=5}}Ël meinagé a l’ha ciamaje: “Còs l’hai-ne da fé se la fomna a veul nen vnime dapress an ësto pais? É-lo ch’i l’hai fòrse d’armné tò fieul al pais da andova ch'it ses surtì?”. {{verse|chapter=1|verse=6}}Abraham a l’ha replicaje: “Nò! Vardte da l’armneje mè fieul! {{verse|chapter=1|verse=7}}Nosgnor, Dé dël cèl e dla tèra a l’ha gavame da la ca ‘d mè pare e dal pais andova ch’i son nassù. Chiel a l’ha parlame e a l’ha promëttume con giurament ch’a l’avrìa dàit ësto pais-sì a mia dissendensa. Chiel istess a manderà sò angel dë 'dnans a ti ch’at compagnerà e ch’a farà an manera che ti't artornes për sicur con na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=8}}Se la fomna a vorera nen, vnite dapress, contut, anlora it saras liber dal giurament ch’it l’has fame, ma a venta pa che ti it armen-e ambelelà mè fieul”. {{verse|chapter=1|verse=9}}Anlora ‘l servitor a l’ha butà la man sota la cheussa d’Abraham, sò padron, e a l’ha faje 'l giurament ch’a l’avrìa compì cost’ancàrich. {{verse|chapter=1|verse=10}}Ël servitor a l’ha pijà des gamej ëd sò padron e a l’ha cargaje d’ògni sòrt ëd ròbe pressiose ch’a l’avìa Abraham e a l’é butasse an viage për Aram-Naharaim, “Ël paìs dij doi Fium”, fin-a a la sità ‘d Nacor. {{verse|chapter=1|verse=11}}A l’ha fàit anginojé ij gamej giusta fòra dla sità, davzin a ‘n poss, ant l’ora dla sèira, cand che le fomne a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=12}}A l’ha pregà parèj: “Nosgnor, Dé dël mè padron Abraham, mostra toa bontà anvers ëd chiel, e fame trové la përson-a giusta ch’i sercoma. {{verse|chapter=1|verse=13}}I starai davzin a l’adoss d’eva, mentre che le fije dla sità a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=14}}Ebin, la matòta che mi i-j dirai: ‘Sbassa l’ola e lasme bèive’, e ch’a rësponderà: ‘Bèiv. Dcò ai tò gamej i-j darai da bèive’, ch’a sia cola ch’it l’has destinà a tò servitor Isach; da sòn i arconosserai ch’it ses ëstàit bon anvers  a mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=15}}A l’avìa ancora nen finì ‘d preghé cand ch’a l’é seurtìa con n’ola an spala Rebeca, fija ‘d Betuel, fieul ëd Milca, fomna ‘d Nacor, frel d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=16}}La fijëtta a l’era motobin piasosa d’aspet, a l’era vèrgin, a l’avia ancora nen cogiasse con n’òm. Chila a l’é calà a la sorgiss, a l’ha ampinì l’ola e a l’é armontà. {{verse|chapter=1|verse=17}}Ël meinagé d’Abraham, anlora, a l’é coruje ancontra e a l’ha dije: “Për piasì, fame bèive un pò d’eva da toa ola”. {{verse|chapter=1|verse=18}}A l’ha rësponduje: “Bèiv, mè sgnor”. An pressa a l’ha calà l’ola an sël brass e a l’ha falo bèive. {{verse|chapter=1|verse=19}}Coma ch’a l’avìa finì ëd deje da bèive, a l’ha dit: “Ëdcò për ij tò gamej, i tirerai d’eva, fin-a ch’a n’abio pro”. {{verse|chapter=1|verse=20}}An pressa a l’ha voidà l’ola ant l’abeivor, a l’é corùa torna al poss e a l’ha tirà d’eva për tùit ij gamej ëd chiel. {{verse|chapter=1|verse=21}}E chiel a la vardava sensa parlé, studiand se, grassie a Nosgnor, sò viage a fussa riussì o men-o. {{verse|chapter=1|verse=22}}Cand che tùit ij gamej a l’avio finì ‘d bèive, col òm a l’ha tirà fòra për chila n’anel d’òr dla sòrta ch’as portavo anlora al nas, dël pèis ëd mes sicl, e doi brassalet dël pèis ëd des sicl d’òr. {{verse|chapter=1|verse=23}}A l’ha dije: “Ëd chi ses-to fija? Dimlo. L’é-lo pòst për noi antëcà ‘d tò pare, për passeje la neuit?” {{verse|chapter=1|verse=24}}A l’ha rësponduje: “Mi i son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca ch’a l’é nassuje a Nacor”. {{verse|chapter=1|verse=25}}E a l’ha giontà: “A-i é na bela partìa ‘d paja e foragi da noi e ‘dcò pòst për passeje la neuit”. {{verse|chapter=1|verse=26}}Anlora col òm a l’é anginojasse e a l’é butasse a adoré Nosgnor. {{verse|chapter=1|verse=27}}A l’ha dit: “Ch’a sia benedì Nosgnor, ël Dé 'd mè padron Abraham, ch’a l’ha nen chità 'd manifesté soa benevolensa e fidelità anvers mè padron. Për lòn ch’a rësguarda mi, Nosgnor a l’ha guidame an sla stra fin-a a la ca dij frej ëd mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=28}}La fijëtta a l’ha corù a nunsié a soa mare tute ste ròbe. {{verse|chapter=1|verse=29}}Rebeca a l’avìa ‘n frel ciamà Laban e Laban a l’é andàit ëd corsa da col òm al poss. {{verse|chapter=1|verse=30}}Chiel, an efet, vëddù ch’a l’avìa l’anel e ij brassalèt ai brass ëd la seur, e scotà le paròle ‘d Rebeca, soa seur ch'a l'avìo dije: “Parèj a l’ha parlame col òm là”, a l’é vnù da cost-sì che ancora a stasìa dacant al poss. {{verse|chapter=1|verse=31}}A l’ha dije: “Ven, benedì da Nosgnor! Përchè staghes-to fòra, mentre ch'i l’hai prontate mi medésim d’alògg e un pòst për ij gamej?”. {{verse|chapter=1|verse=32}}Anlora ‘l meinagé d’Abraham a l’é intrà antëcà e col-lì a l’ha gavà ‘l bast ai gamej, provëdduje paja e foragi e d’eva për lavé ij pé a chiel e ai sò òm. {{verse|chapter=1|verse=33}}Apress a l’han butaje 'dnans da mangé, ma chiel a l’ha dije: “I mangerai nen, fintant ch’i l’avrai nen dit lòn ch’i l’hai da dì”. Laban a l’ha rësponduje: “Dì pura”. {{verse|chapter=1|verse=34}}E a l’ha dije: “Mi i son un servitor d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=35}}Nosgnor a l’ha motobin benedì mè sgnor, ch’a l’é dventà n’òm ch’a dispon<ref>O “rich”, në sgnor. </ref>. A l’ha daje dë strop e ‘d bestie, d’argent e d’òr, ëd servitor e ‘d servitriss, ëd gamej e d’aso. {{verse|chapter=1|verse=36}}Sara, fomna ‘d mè padron, an soa ansianità, a l’ha daje ‘n fieul, ch’a sarà l’ardité ‘d tut. {{verse|chapter=1|verse=37}}Mè padron a l’ha fame fé ‘n giurament: ‘It dovras nen pijé për mè fieul na fomna an tra le fije dij Canané, andova che mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=38}}ma t’andras a la ca 'd mè pare an tra ij mè parent: i troveras da lor na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=39}}Mi i l’hai dit a mè padron: ‘Miraco la fomna am ëvnirà nen dapress’. {{verse|chapter=1|verse=40}}A l’ha rëspondume: ‘Nosgnor, che an soa presensa i l’hai marcià, a manderà con ti sò àngel e a na darà bon-a riussìa a tò viage, parèj ch’it peule pijé na fomna për mè fieul da mia gent e da la ca ‘d mè pare. {{verse|chapter=1|verse=41}}Ma s’it rives an tra ij mè parent e lor a veulo nen dete la fomna, it saras pì nen obligà dal giurament’. {{verse|chapter=1|verse=42}}Parèj, ancheuj i son rivà a la sorgiss e i l’hai dit: “Nosgnor, Dé ‘d mè padron Abraham, fà che mè viage a l’abia ‘n bon ésit. {{verse|chapter=1|verse=43}}I starai davzin al poss e i ciamerai a la fiëtta ch’a vnirà a tiré d’eva ch’am lassa bèive un pò d’eva da soa ola. {{verse|chapter=1|verse=44}}S’am dis: ‘Bèiv e i beiveran ëdcò ij gamej, i savrai ch’a l’é pròpi chila che ti, Nosgnor, it l’has destinala al fieul ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=45}}Mi i l’avìa ancora nen finì ‘d preghé che, varda ‘n pò, Rebeca a l’é surtìa con l’ola an sle spale; a l’é calà a la sorgiss, a l’ha tirà d’eva; mi, anlora, i l’hai dije: ‘Fame bèive’. {{verse|chapter=1|verse=46}}Tut sùbit chila a l’ha calà l’ola e a l’ha dit: ‘Bèiv! Ëdcò ai tò gamej i-j darai da bèive. Parèj i l’hai beivù e chila a l’ha daje da bèive ‘dcò ai gamej. {{verse|chapter=1|verse=47}}Cand ch’i l’hai ciamà a chila ‘d chi ch’a fussa la fija, a l’ha rëspondume: ‘I son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca che chila a l’ha dàit a Nacor’. Anlora i l’hai butaje l’anel a le nariss e ij brassalèt ai brass. {{verse|chapter=1|verse=48}}Peui i son anginojame e i son prostërname a Nosgnor e i l’hai benedì Nosgnor, ël Dé ‘d mè padron Abraham, ch’a l’avìa guidame për la stra giusta a pijé për sò fieul la fija dël frel ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=49}}Ora, donca, dime s’it veule esse tant misericordios e leal con mè padron. S’it lo veule nen, dimlo, përché dësnò mi i peussa adresseme da n’àutra banda”. {{verse|chapter=1|verse=50}}Anlora Laban e Betuel a l’han rëspondù: “A l’é Nosgnor ch’a l’ha dit l’ùltima paròla, nojàutri i podoma nen feje obiession. {{verse|chapter=1|verse=51}}Dë 'dnans a ti a-i é Rebeca, va, e ch’a sìa la fomna dël fieul ëd tò padron, coma ch’a l’ha dite Nosgnor”. {{verse|chapter=1|verse=52}}Cand ch’ ël meinagé d’Abraham a l’ha sentù coste paròle, a l’é prostërnasse dë 'dnans a Nosgnor fin-a a tèra. {{verse|chapter=1|verse=53}}Peui ël servitor a l’ha gavà fòra d’oget d’argent e d’oget d’òr e veste, e a l’ha dajl-je a Rebeca; ëd cadò pressios a l’ha daje ‘dcò al frel e a la mare ‘d chila. {{verse|chapter=1|verse=54}}Peui, ël meinagé e ij sò òm a l’han mangià e beivù e a son restà là për la neuit. L’indoman matin, cand ch'ël sol a l’é levasse, ël meinagé d’Abraham a l’ha dit: “Lasseme torné adess a la ca ‘d mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=55}}Ma ‘l frel e la mare ‘d chila a l’han dije: “Che la matòta a resta con nojàutri për un cheich temp ancora, na desen-a ‘d dì, dòp i podreve andé”. {{verse|chapter=1|verse=56}}Tutun chiel a ansistìa: “Tratnime nen, ora che Nosgnor a l’ha fàit riussì mè viage. Lass-me parte për andé da mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=57}}A l’han dit ancora: “Ciamoma la matòta e lassoma ch’an disa lòn che chila a pensa ‘d sòn”. {{verse|chapter=1|verse=58}}Parèj a l’han ciamà Rebeca e a l’han dije: “Veus-to parte con st’òm-sì?” Chila a l’ha rëspondù: “I j'andrai”. {{verse|chapter=1|verse=59}}Anlora lor a l’han lassà parte Rebeca con soa nurissa, ansema al servitor d’Abraham e ij sò òm. {{verse|chapter=1|verse=60}}A l’han benedì Rebeca e a l’han dije: “Ti, nòstra seur, che da ti a seurto mila ‘d milanta! Che toa posterità a conquista le sità dij sò nemis”. {{verse|chapter=1|verse=61}}Parèj, Rebeca e soe creade a son aussasse, a son montà an sij gamej e a l’han tnuje dapress al meinagé d’Abraham, ch’a l’ha pijà con chiel Rebeca e a l’é partì. {{verse|chapter=1|verse=62}}Antratant Isach a passava për la stra dël poss ëd  Lahai-Roi; a stasìa an efet ant ël teritòri dël Negheb. {{verse|chapter=1|verse=63}}Isach a l’é surtì a l’ambrun-a seiran-a për dësvariesse an campagna e, aussand j’euj, a l’ha vëddù vnì ij gamej. {{verse|chapter=1|verse=64}}A l’ha aussà j’euj ëdcò Rebeca, a l’ha vëddù Isach e a l’é calà sùbit dal gamel. {{verse|chapter=1|verse=65}}E a l’ha dit al servitor: “Chi é-lo col òm-là ch’a ven travers ëd la campagna ancontr' a noi?”. Ël servitor a l’ha rësponduje: “A l’é mè padron”. Anlora chila a l’ha pijà ‘l vel e a l’é quatasse la fàcia. {{verse|chapter=1|verse=66}}Ël servitor, parèj, a l’ha contà a Isach tut lòn ch’a l’avìa fàit. {{verse|chapter=1|verse=67}}Isach a l’ha portà andrinta Rebeca 'nt la tenda ch’a l’era stàita ‘d soa mare Sara; a l’é pijasse Rebeca coma soa fomna e a l’ha vorsuje bin. A l’é parèj che Isach a l’ha trovà 'd solagi dòp la mòrt ëd soa mare. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] ojk14b1dg3gb10cbp07vyidjtfoxlwv 21599 21598 2022-08-24T11:28:00Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 23|Genesi 23]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]] | notes = }} {{TOCright}} == 24 == [[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 24.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 24]] === Ël mariagi d’Isach === {{verse|chapter=24|verse=1}}Abraham a l’era giumai vej, cargà d’agn, e Nosgnor a l’avìa benedilo an tute le manere. {{verse|chapter=1|verse=2}}Anlora Abraham a l’ha dit a sò servitor, ël pì vej ëd soa ca, ël meinagé ‘d tùit ij sò beni: “Buta la man sota mia cheussa<ref>Na costuma antica ‘d giurament ch’a l’ha da fé con lòn ch’a l’é ‘d pì pressios: la continuassion ëd la sëppa.</ref> {{verse|chapter=1|verse=3}}e it farai fé ‘n giurament për Nosgnor, Dé dël cél e Dé dla tèra, che it pijeras nen për mè fieul Isach na fomna an tra le fije dij Canané, andova che mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=4}}ma che ti it serneras na fomna ‘d mè pais e ‘d mia parentela. {{verse|chapter=1|verse=5}}Ël meinagé a l’ha ciamaje: “Còs l’hai-ne da fé se la fomna a veul nen vnime dapress an ësto pais? É-lo ch’i l’hai fòrse d’armné tò fieul al pais da andova ch'it ses surtì?”. {{verse|chapter=1|verse=6}}Abraham a l’ha replicaje: “Nò! Vardte da l’armneje mè fieul! {{verse|chapter=1|verse=7}}Nosgnor, Dé dël cèl e dla tèra a l’ha gavame da la ca ‘d mè pare e dal pais andova ch’i son nassù. Chiel a l’ha parlame e a l’ha promëttume con giurament ch’a l’avrìa dàit ësto pais-sì a mia dissendensa. Chiel istess a manderà sò angel dë 'dnans a ti ch’at compagnerà e ch’a farà an manera che ti't artornes për sicur con na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=8}}Se la fomna a vorera nen, vnite dapress, contut, anlora it saras liber dal giurament ch’it l’has fame, ma a venta pa che ti it armen-e ambelelà mè fieul”. {{verse|chapter=1|verse=9}}Anlora ‘l servitor a l’ha butà la man sota la cheussa d’Abraham, sò padron, e a l’ha faje 'l giurament ch’a l’avrìa compì cost’ancàrich. {{verse|chapter=1|verse=10}}Ël servitor a l’ha pijà des gamej ëd sò padron e a l’ha cargaje d’ògni sòrt ëd ròbe pressiose ch’a l’avìa Abraham e a l’é butasse an viage për Aram-Naharaim, “Ël paìs dij doi Fium”, fin-a a la sità ‘d Nacor. {{verse|chapter=1|verse=11}}A l’ha fàit anginojé ij gamej giusta fòra dla sità, davzin a ‘n poss, ant l’ora dla sèira, cand che le fomne a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=12}}A l’ha pregà parèj: “Nosgnor, Dé dël mè padron Abraham, mostra toa bontà anvers ëd chiel, e fame trové la përson-a giusta ch’i sercoma. {{verse|chapter=1|verse=13}}I starai davzin a l’adoss d’eva, mentre che le fije dla sità a seurto për tiré d’eva. {{verse|chapter=1|verse=14}}Ebin, la matòta che mi i-j dirai: ‘Sbassa l’ola e lasme bèive’, e ch’a rësponderà: ‘Bèiv. Dcò ai tò gamej i-j darai da bèive’, ch’a sia cola ch’it l’has destinà a tò servitor Isach; da sòn i arconosserai ch’it ses ëstàit bon anvers  a mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=15}}A l’avìa ancora nen finì ‘d preghé cand ch’a l’é seurtìa con n’ola an spala Rebeca, fija ‘d Betuel, fieul ëd Milca, fomna ‘d Nacor, frel d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=16}}La fijëtta a l’era motobin piasosa d’aspet, a l’era vèrgin, a l’avia ancora nen cogiasse con n’òm. Chila a l’é calà a la sorgiss, a l’ha ampinì l’ola e a l’é armontà. {{verse|chapter=1|verse=17}}Ël meinagé d’Abraham, anlora, a l’é coruje ancontra e a l’ha dije: “Për piasì, fame bèive un pò d’eva da toa ola”. {{verse|chapter=1|verse=18}}A l’ha rësponduje: “Bèiv, mè sgnor”. An pressa a l’ha calà l’ola an sël brass e a l’ha falo bèive. {{verse|chapter=1|verse=19}}Coma ch’a l’avìa finì ëd deje da bèive, a l’ha dit: “Ëdcò për ij tò gamej, i tirerai d’eva, fin-a ch’a n’abio pro”. {{verse|chapter=1|verse=20}}An pressa a l’ha voidà l’ola ant l’abeivor, a l’é corùa torna al poss e a l’ha tirà d’eva për tùit ij gamej ëd chiel. {{verse|chapter=1|verse=21}}E chiel a la vardava sensa parlé, studiand se, grassie a Nosgnor, sò viage a fussa riussì o men-o. {{verse|chapter=1|verse=22}}Cand che tùit ij gamej a l’avio finì ‘d bèive, col òm a l’ha tirà fòra për chila n’anel d’òr dla sòrta ch’as portavo anlora al nas, dël pèis ëd mes sicl, e doi brassalet dël pèis ëd des sicl d’òr. {{verse|chapter=1|verse=23}}A l’ha dije: “Ëd chi ses-to fija? Dimlo. L’é-lo pòst për noi antëcà ‘d tò pare, për passeje la neuit?” {{verse|chapter=1|verse=24}}A l’ha rësponduje: “Mi i son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca ch’a l’é nassuje a Nacor”. {{verse|chapter=1|verse=25}}E a l’ha giontà: “A-i é na bela partìa ‘d paja e foragi da noi e ‘dcò pòst për passeje la neuit”. {{verse|chapter=1|verse=26}}Anlora col òm a l’é anginojasse e a l’é butasse a adoré Nosgnor. {{verse|chapter=1|verse=27}}A l’ha dit: “Ch’a sia benedì Nosgnor, ël Dé 'd mè padron Abraham, ch’a l’ha nen chità 'd manifesté soa benevolensa e fidelità anvers mè padron. Për lòn ch’a rësguarda mi, Nosgnor a l’ha guidame an sla stra fin-a a la ca dij frej ëd mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=28}}La fijëtta a l’ha corù a nunsié a soa mare tute ste ròbe. {{verse|chapter=1|verse=29}}Rebeca a l’avìa ‘n frel ciamà Laban e Laban a l’é andàit ëd corsa da col òm al poss. {{verse|chapter=1|verse=30}}Chiel, an efet, vëddù ch’a l’avìa l’anel e ij brassalèt ai brass ëd la seur, e scotà le paròle ‘d Rebeca, soa seur ch'a l'avìo dije: “Parèj a l’ha parlame col òm là”, a l’é vnù da cost-sì che ancora a stasìa dacant al poss. {{verse|chapter=1|verse=31}}A l’ha dije: “Ven, benedì da Nosgnor! Përchè staghes-to fòra, mentre ch'i l’hai prontate mi medésim d’alògg e un pòst për ij gamej?”. {{verse|chapter=1|verse=32}}Anlora ‘l meinagé d’Abraham a l’é intrà antëcà e col-lì a l’ha gavà ‘l bast ai gamej, provëdduje paja e foragi e d’eva për lavé ij pé a chiel e ai sò òm. {{verse|chapter=1|verse=33}}Apress a l’han butaje 'dnans da mangé, ma chiel a l’ha dije: “I mangerai nen, fintant ch’i l’avrai nen dit lòn ch’i l’hai da dì”. Laban a l’ha rësponduje: “Dì pura”. {{verse|chapter=1|verse=34}}E a l’ha dije: “Mi i son un servitor d’Abraham. {{verse|chapter=1|verse=35}}Nosgnor a l’ha motobin benedì mè sgnor, ch’a l’é dventà n’òm ch’a dispon<ref>O “rich”, në sgnor. </ref>. A l’ha daje dë strop e ‘d bestie, d’argent e d’òr, ëd servitor e ‘d servitriss, ëd gamej e d’aso. {{verse|chapter=1|verse=36}}Sara, fomna ‘d mè padron, an soa ansianità, a l’ha daje ‘n fieul, ch’a sarà l’ardité ‘d tut. {{verse|chapter=1|verse=37}}Mè padron a l’ha fame fé ‘n giurament: ‘It dovras nen pijé për mè fieul na fomna an tra le fije dij Canané, andova che mi i stago, {{verse|chapter=1|verse=38}}ma t’andras a la ca 'd mè pare an tra ij mè parent: i troveras da lor na fomna për mè fieul. {{verse|chapter=1|verse=39}}Mi i l’hai dit a mè padron: ‘Miraco la fomna am ëvnirà nen dapress’. {{verse|chapter=1|verse=40}}A l’ha rëspondume: ‘Nosgnor, che an soa presensa i l’hai marcià, a manderà con ti sò àngel e a na darà bon-a riussìa a tò viage, parèj ch’it peule pijé na fomna për mè fieul da mia gent e da la ca ‘d mè pare. {{verse|chapter=1|verse=41}}Ma s’it rives an tra ij mè parent e lor a veulo nen dete la fomna, it saras pì nen obligà dal giurament’. {{verse|chapter=1|verse=42}}Parèj, ancheuj i son rivà a la sorgiss e i l’hai dit: “Nosgnor, Dé ‘d mè padron Abraham, fà che mè viage a l’abia ‘n bon ésit. {{verse|chapter=1|verse=43}}I starai davzin al poss e i ciamerai a la fiëtta ch’a vnirà a tiré d’eva ch’am lassa bèive un pò d’eva da soa ola. {{verse|chapter=1|verse=44}}S’am dis: ‘Bèiv e i beiveran ëdcò ij gamej, i savrai ch’a l’é pròpi chila che ti, Nosgnor, it l’has destinala al fieul ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=45}}Mi i l’avìa ancora nen finì ‘d preghé che, varda ‘n pò, Rebeca a l’é surtìa con l’ola an sle spale; a l’é calà a la sorgiss, a l’ha tirà d’eva; mi, anlora, i l’hai dije: ‘Fame bèive’. {{verse|chapter=1|verse=46}}Tut sùbit chila a l’ha calà l’ola e a l’ha dit: ‘Bèiv! Ëdcò ai tò gamej i-j darai da bèive. Parèj i l’hai beivù e chila a l’ha daje da bèive ‘dcò ai gamej. {{verse|chapter=1|verse=47}}Cand ch’i l’hai ciamà a chila ‘d chi ch’a fussa la fija, a l’ha rëspondume: ‘I son la fija ‘d Betuel, ël fieul ëd Milca che chila a l’ha dàit a Nacor’. Anlora i l’hai butaje l’anel a le nariss e ij brassalèt ai brass. {{verse|chapter=1|verse=48}}Peui i son anginojame e i son prostërname a Nosgnor e i l’hai benedì Nosgnor, ël Dé ‘d mè padron Abraham, ch’a l’avìa guidame për la stra giusta a pijé për sò fieul la fija dël frel ëd mè padron. {{verse|chapter=1|verse=49}}Ora, donca, dime s’it veule esse tant misericordios e leal con mè padron. S’it lo veule nen, dimlo, përché dësnò mi i peussa adresseme da n’àutra banda”. {{verse|chapter=1|verse=50}}Anlora Laban e Betuel a l’han rëspondù: “A l’é Nosgnor ch’a l’ha dit l’ùltima paròla, nojàutri i podoma nen feje obiession. {{verse|chapter=1|verse=51}}Dë 'dnans a ti a-i é Rebeca, va, e ch’a sìa la fomna dël fieul ëd tò padron, coma ch’a l’ha dite Nosgnor”. {{verse|chapter=1|verse=52}}Cand ch’ ël meinagé d’Abraham a l’ha sentù coste paròle, a l’é prostërnasse dë 'dnans a Nosgnor fin-a a tèra. {{verse|chapter=1|verse=53}}Peui ël servitor a l’ha gavà fòra d’oget d’argent e d’oget d’òr e veste, e a l’ha dajl-je a Rebeca; ëd cadò pressios a l’ha daje ‘dcò al frel e a la mare ‘d chila. {{verse|chapter=1|verse=54}}Peui, ël meinagé e ij sò òm a l’han mangià e beivù e a son restà là për la neuit. L’indoman matin, cand ch'ël sol a l’é levasse, ël meinagé d’Abraham a l’ha dit: “Lasseme torné adess a la ca ‘d mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=55}}Ma ‘l frel e la mare ‘d chila a l’han dije: “Che la matòta a resta con nojàutri për un cheich temp ancora, na desen-a ‘d dì, dòp i podreve andé”. {{verse|chapter=1|verse=56}}Tutun chiel a ansistìa: “Tratnime nen, ora che Nosgnor a l’ha fàit riussì mè viage. Lass-me parte për andé da mè padron”. {{verse|chapter=1|verse=57}}A l’han dit ancora: “Ciamoma la matòta e lassoma ch’an disa lòn che chila a pensa ‘d sòn”. {{verse|chapter=1|verse=58}}Parèj a l’han ciamà Rebeca e a l’han dije: “Veus-to parte con st’òm-sì?” Chila a l’ha rëspondù: “I j'andrai”. {{verse|chapter=1|verse=59}}Anlora lor a l’han lassà parte Rebeca con soa nurissa, ansema al servitor d’Abraham e ij sò òm. {{verse|chapter=1|verse=60}}A l’han benedì Rebeca e a l’han dije: “Ti, nòstra seur, che da ti a seurto mila ‘d milanta! Che toa posterità a conquista le sità dij sò nemis”. {{verse|chapter=1|verse=61}}Parèj, Rebeca e soe creade a son aussasse, a son montà an sij gamej e a l’han tnuje dapress al meinagé d’Abraham, ch’a l’ha pijà con chiel Rebeca e a l’é partì. {{verse|chapter=1|verse=62}}Antratant Isach a passava për la stra dël poss ëd  Lahai-Roi; a stasìa an efet ant ël teritòri dël Negheb. {{verse|chapter=1|verse=63}}Isach a l’é surtì a l’ambrun-a seiran-a për dësvariesse an campagna e, aussand j’euj, a l’ha vëddù vnì ij gamej. {{verse|chapter=1|verse=64}}A l’ha aussà j’euj ëdcò Rebeca, a l’ha vëddù Isach e a l’é calà sùbit dal gamel. {{verse|chapter=1|verse=65}}E a l’ha dit al servitor: “Chi é-lo col òm-là ch’a ven travers ëd la campagna ancontr' a noi?”. Ël servitor a l’ha rësponduje: “A l’é mè padron”. Anlora chila a l’ha pijà ‘l vel e a l’é quatasse la fàcia. {{verse|chapter=1|verse=66}}Ël servitor, parèj, a l’ha contà a Isach tut lòn ch’a l’avìa fàit. {{verse|chapter=1|verse=67}}Isach a l’ha portà andrinta Rebeca 'nt la tenda ch’a l’era stàita ‘d soa mare Sara; a l’é pijasse Rebeca coma soa fomna e a l’ha vorsuje bin. A l’é parèj che Isach a l’ha trovà 'd solagi dòp la mòrt ëd soa mare. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] lcsrjs6nqiozdqk4uu6rs2dt33bcunw 0 950 21594 21391 2022-08-24T06:31:09Z Major Galin-a 834 21. Sentù nopà 'd "senti,,(verb fosonant) wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 36|Genesi 36]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 38|Genesi 38]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|37}} == 37 == {{verse|chapter=37|verse=1}}Giacòb a l’é stabilisse ant ël pais ëd Canaan, andova che sò pare a l’era stàit foresté. === Ij seugn ëd Giusèp === {{verse|chapter=37|verse=2}}Costa-sì a l’é la stòria dla famija<ref>O “dla dissendensa”.</ref> ‘d Giacòb. Giusèp a l’avìa dissèt agn e a pasturava lë strop con ij sò frej. Chiel a fasìa ‘l garson ëd campagna<ref>O “un giovnot”; l’espression a l’é nen ciàira ant l’original.</ref> e a stasia con ij fieuj ëd Bila e ij fieuj ëd Zilpa, le fomne<ref>O “concubin-e”.</ref> 'd sò pare. Giusèp a l’avìa arferìe a sò pare ëd ciaciarade a propòsit ëd lòn ch’a fasìo ij sò frej e ch’a l’ero nen bon-e. {{verse|chapter=37|verse=3}}Israel a vorìa pì bin a Giusèp che a j’àutri sò fieuj, përchè ch’a l’era ‘l fieul ch’a l’avìa avù 'nt la veciaja. A l’avìa faje për cadò un càmus magnìfich. {{verse|chapter=37|verse=4}}Ij sò frej, vëddend che sò pare a vorìa pì bin a chiel che a j’àutri sò fieuj, a lo detestavo e a podìo nen parleje da amis. {{verse|chapter=37|verse=5}}Na vira, Giusèp a l’ha fàit un seugn e a l’ha contajlo ai sò frej, che për lòn a l’han anghignonalo ancora 'd pì. {{verse|chapter=37|verse=6}}A l’ha dije, ai sò frej: “Scoté ‘l seugn  ch’i l’hai fàit. {{verse|chapter=37|verse=7}}Nojàutri i j’ero an camin ch’i gropavo le gerbe an mes a la campagna. A l’amprovista, mia gerba a l’é drissasse e a l’é restà drita antramentre che vòstre gerbe a jë vnisìo dantorn e as prostërnavo 'dnans a la mia”. {{verse|chapter=37|verse=7}}A l’han dije ij sò frej: “Voreries-to fòrsi regné dzora 'd nojàutri o esse nòst padron e comandene?”. {{verse|chapter=37|verse=8}}Për motiv dël seugn ch’a l’avìa fàit e la manera dë dëspieghelo, a l’han anghignonalo na vira ‘d pì. {{verse|chapter=37|verse=9}}Pì anans, Giusèp a l’ha fàit ancora 'n seugn e a l’ha contajlo ai sò frej. A l’ha dije: “I l’hai fàit un seugn. Steme bin a sente: ël sol, la lun-a e óndes ëstèile as prostërnavo dë 'dnans a mi”. {{verse|chapter=37|verse=10}}Sto seugn-lì a l’ha contajlo 'dcò a sò pare e ai frej, e 'l pare a l’ha arprocialo e a l’ha dije: “Che seugn a l’é mai costì ch’it l’has fàit? Miraco i dovrìo ven-e mi, e toa mare e ij tò frej a prostërnesse fin-a a tèra 'dnans a ti?”. {{verse|chapter=37|verse=11}}Ij sò frej për lòn a l’ero gelos ëd chiel, ma sò pare a l’ha seguità a pensé còsa mai a podìa significhé ‘n seugn parèj. === Giusèp vendù dai sò frej === {{verse|chapter=37|verse=12}}Ij frej ëd Giusèp a l’ero andàit a pasturé lë strop ëd sò pare a Sichem. {{verse|chapter=37|verse=13}}Un di, Israel a l’ha dit a Giusèp: “It lo sas-to che ij tò frej a son an pastura a Sichem? Ven, i veuj mandete da lor”. Giusèp l’ha rësponduje: “Va bin. I farai coma ch'it veule<ref>O “i son sì”.</ref>”. {{verse|chapter=37|verse=14}}Ël pare a l’ha dije: “Va a vëdde coma ch’a stan ij tò frej e coma ch’a stan le bestie, peui torna a conteme”. Donca a l’ha falo parte da la comba d’Ebron e Giusèp a l’é rivà a Sichem.  {{verse|chapter=37|verse=15}}Antramentre che Giusèp a andasìa girondoland për ij camp, a l’ha trovalo n’òm, ch’a l’ha ciamaje: “Còsa serches-to?”. {{verse|chapter=37|verse=16}}Giusèp a l’ha rësponduje: “I serco ij mè frej. Savries-to dime andova ch’as treuvo a pasturé jë strop?”. {{verse|chapter=37|verse=17}}Col òm a l’ha dije: “An efet, a l’han gavà le tende da sì. I l’hai sentù ch’a disìo: ‘Andoma a Dotan’”. Anlora Giusèp a l’é andàit an serca dij sò frej e a l’ha trovaje a Dotan. {{verse|chapter=37|verse=18}}Lor a l’han vëddulo da lontan ch’a rivava e, anans ch’a rivèissa davzin a lor, già a complotavo 'd masselo. {{verse|chapter=37|verse=19}}A disìo an tra 'd lor: “Vardé ‘l sognator ch’a riva! {{verse|chapter=37|verse=20}}Sah, massomlo e peui campomlo 'nt na quàich sisterna! Peui i diroma: ‘Na bestia ferosa a l’ha divorass-lo! Parèj i vëddroma lòn ch’a sarà dij sò seugn!”. {{verse|chapter=37|verse=21}}Ma Ruben a l’ha sentù e a l’ha vorsù salvelo da le man dij sò frej. A l’ha dije: “Për carità! Gavomje mach nen la vita!”. {{verse|chapter=37|verse=22}}Peui a l’ha dije: “Vërsé nen ëd sangh. Campelo an cola sisterna dël desert, ma buteje nen le man adòss”. Con lòn Ruben a vorìa salvelo da le man ëd lor e peui arportelo da sò pare. {{verse|chapter=37|verse=23}}Quand che Giusèp a l’é rivà andoa ch’a j’ero ij sò frej, a l’han dëspojalo 'd sò càmus, col càmus magnìfich che chiel a l’avìa  adòss. {{verse|chapter=37|verse=24}}A l’han ciapalo e a l’han campalo 'nt la sisterna. A l’era na sisterna veuida, sensa eva. {{verse|chapter=37|verse=25}}Peui a son setasse për mangé. Damentre ch’a mangiavo, a l’han vëddù rivé na caravan-a d’Ismaelita ch’a vnisìo da Galad, con ij gamej carià 'd goma adraganta - ëd balsam e 'd làudan, ch’a andasìo a portelo an Egit. {{verse|chapter=37|verse=26}}Anlora Giuda a l’ha dit ai sò frej: “Che profit a-i sarìa 'd massé nòst frel? I l’avrìo da quatene 'l sangh<ref>Stërmé ‘l delit. </ref>. {{verse|chapter=37|verse=27}}Sah, vendomlo coma në s-ciav a j’Ismaelita e butomje nen le man adòss përchè ch’a l’é nòst frel - ëd l’istessa nòstra carn e sangh”: E ij sò frej a l’han scotalo. {{verse|chapter=37|verse=28}}Anlora, quand ch’a l’é passaje da lì 'd mërcant madianita a l’han tirà fòra Giusèp da la sisterna e ij frej ëd Giusèp, për vint sicl d’argent, a l’han vendujlo a j’Ismaelita. A l’é parèj che Giusèp a l’é stàit portà an Egit. {{verse|chapter=37|verse=29}}Quand che Ruben a l’é tornà a la sisterna, Giusèp a-i j’era pì nen! Anlora chiel, dësperà, a l’é s-ciancasse le vestimenta an segn ëd disperassion {{verse|chapter=37|verse=30}}e, tornand dai sò frej a l’ha dije: “Ël fieul a-i é pì nen! Che l’hai-ne da fé adess?”. {{verse|chapter=37|verse=31}}Anlora a l’han ciapà ‘l càmus ëd Giusèp, a l’han sgorgià ‘n boch e a l’han mojane ‘l càmus ant ël sangh. {{verse|chapter=37|verse=32}}Peui a l’han mandajlo al pare e a l’han fajlo avèj con coste paròle: “I l’oma trovalo: rëscontra ti s’a l’é o nò 'l càmus ëd tò fieul”. {{verse|chapter=37|verse=33}}Chiel a l’ha arconossulo e a l’ha dit: “A l’é 'l càmus ëd mè fieul! Na bestia ferosa a l’ha divoralo. Giusèp a l’é stait fàit a tòch!”. {{verse|chapter=37|verse=34}}Giacòb a l’é s-ciancasse le vestimenta, a l’ha butasse adòss na ròba 'd sach e a l’ha fàit ël deul për sò fieul vàire di. {{verse|chapter=37|verse=35}}Tùit ij sò fieuj e soe fije a son ëvnùit a consolelo, ma chiel a l’ha arfudà tute le consolassion e a l’ha dit: “Nò, a l’é un deul che mi i veuj porteme 'nt la tomba dacant ëd mè fieul”. E sò pare a l’ha pioralo. {{verse|chapter=37|verse=36}}Antratant, ij Madianita a l’han vendù Giusèp an Egit a Potifar, n’eunuch ëd Faraon ch’a l’era comandant ëd le guardie. === '''Nòte''' === [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] a25wu84k6rxpmu9fv45nj2mea0w2628 0 951 21600 21392 2022-08-24T11:43:49Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 37|Genesi 37]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 39|Genesi 39]] | notes = }} {{TOCright}} {{chapter|38}} == 38 == === Stòria ‘d Giuda e ‘d Tamar === {{verse|chapter=38|verse=1}}An col temp là, Giuda a l’é separasse dai sò frej e a l’é andass-ne a vive ant la ca ‘d n’òm d’Adulam, për nòm Chira. {{verse|chapter=38|verse=2}}Ambelelà Giuda a l’ha conossù la fija d’un Canané ch’as ciamava Sua e a l’é maridasse con chila. {{verse|chapter=38|verse=3}}Sua a l’é restà ansenta e a l’ha butà al mond un fieul e a l’ha ciamalo Er. {{verse|chapter=38|verse=4}}Peui a l’ha avù ancora n’àutr fieul e a l’ha butaje ‘l nòm d’Onan. {{verse|chapter=38|verse=5}}Ancora na vira a l’ha partorije ‘n fieul e a l’ha ciamalo Sela. Giuda a l’era a Chesib quand ch’a l’é nassuje cola masnà-lì. {{verse|chapter=38|verse=6}}Për sò prim-nassù, Er, Giuda a l’ha pijaje na fomna ch’as ciamava Tamar. {{verse|chapter=38|verse=7}}Er, contut, ël prim-genit ëd Giuda, a ofendìa Nosgnor<ref>O “a l’é rendusse ghignonant a Nosgnor”.</ref>, e Nosgnor a l’ha falo meuire. {{verse|chapter=38|verse=8}}Antlora Giuda a l’ha dije a Onan: “Va a cogete con la fomna ‘d tò frel ch’a l’é mòrt, e compiss anvers ëd chila ël dovej ëd cugnà e sicura parèj na posterità për tò frel. {{verse|chapter=38|verse=9}}Ora Onan, ch’a savìa che la fijolansa ch’a l’avrìa avù, a sarìa nen ëstàita considerà la soa, minca na vira ch’a l’avìa ‘d relassion con la fomna ‘d sò frel, a lassava casché për tèra sò giuss<ref>Giuss ëd l’òm, sperma. Let. “smens”. </ref> për nen deje ‘d posterità a sò frel. {{verse|chapter=38|verse=10}}Lolì ch’a fasìa, a ofendìa motobin Nosgnor, ch’a l’ha fàit meuire ‘dcò chiel. {{verse|chapter=38|verse=11}}Antlora Giuda a l’ha dije a la nòra Tamar: “Tornat-ne a ca ‘d tò pare e resta na vidoa fin-a a quand che mè fieul Sela a sarà chërsù”. A disìa parèj përchè ch’a pensava: “Ch’a meuira nen ëdcò sto-sì coma ij sò frej!”. Tamar, donca, a l’é andass-ne a vive a ca ‘d sò pare. {{verse|chapter=38|verse=12}}A son passaje vàire dì e a l’é mòrta la fija ‘d Sua, fomna ‘d Giuda. Quand che Giuda a l’ha chità ‘l deul, a l’é andàit a Timna da coj ch’a tosonavo sò strop e con chiel a-i era Chira, sò amis d’Adulam. {{verse|chapter=38|verse=13}}A l’han falo savèj a Tamar: “Varda, tò mëssé a va a Timna për la tosonura ‘d sò strop”. {{verse|chapter=38|verse=14}}Antlora Tamar a l’é gavasse le gramaje<ref>Ël vestì da vidoa, </ref> e a l’é coatasse con ël vel, e a l’é anvërtojass-lo dantorn, peui a l’é setasse a l’intrada d’Enaim, ch’a l’é an sla stra anvers ëd Timna. A l’avìa vëddù an efet che Sela a l’era giumai chërsù, ma che chila a l’era ancora nen ëstàita dàita coma fomna. {{verse|chapter=38|verse=15}}Giuda a l’ha vëddula e a l’ha chërdula na bagassa, përchè chila a l’era coatasse ‘l visagi. {{verse|chapter=38|verse=16}}Giuda a savìa nen che cola-lì a fussa soa nòra. Chiel a l’é dirigiusse për cola stra anvers ëd chila e a l’ha dije: “Lassa ch’i ven-a con ti!”. Chila a l’ha dije: “Còsa t’im daras-to për ven-e con mi?”. {{verse|chapter=38|verse=17}}“It manderai un cravòt dlë strop”. Chila a l’ha replicà: “T’im daghes-to un gagi fin-a a quand ch’it l’avras mandamlo?”. {{verse|chapter=38|verse=18}}Chiel a l’ha dije: “Che gage i l’hai da dete?”. A l’ha rësponduje: “To cacèt, tò cordon e ‘l baròt ch’it l’has an man”. Antlora Giuda a l’ha daje cola ròba e a l’é andàit a cogesse con chila, e chila a l’é restà ansenta. {{verse|chapter=38|verse=19}}Peui Tamar a l’é aussasse e a l’é andass-ne; a l’é gavasse ‘l vel e a l’ha torna vestì ‘l deul. {{verse|chapter=38|verse=20}}Giuda a l’ha mandaje peui ‘l cravòt travers un sò amis d’Adulam, për arpijesse ‘l gagi da le man ëd cola fomna, ma col-lì a l’ha pì nen trovala. {{verse|chapter=38|verse=21}}A l’ha ciamà a la gent dël leugh: “Andova ch’a l’é cola bagassa ch’a stasìa a Enaim an sla stra?”. Ma a l’han rësponduje: “A l’é mai staje sì gnun-a bagassa!”. {{verse|chapter=38|verse=22}}A l’é parèj che l’amis a l’é tornà da Giuda e a l’ha dije: “I l’hai nen trovala, e la gent dël leugh a l’é sicura che fin-a adess ambelelà a-i sia mai stàita na bagassa”. {{verse|chapter=38|verse=23}}Antlora Giuda a l’ha dit: “Che as jë ten-a! Dësnò is ësponerio al ridicol. Vëdde bin che mi i l’hai mandaje sto cravòt, ma ti it l’has nen trovala”. {{verse|chapter=38|verse=24}}Apopré tre mèis dòp, a l’é stàita portà a Giuda sta neuva: “Tamar, toa nòra, a l’é prostituisse, e nen mach lòn, ma për motiv ëd soa prostitussion a l’é restà ansenta”. Giuda a l’ha dit: “Portela fòra e ch’a sìa brusà!”. {{verse|chapter=38|verse=25}}Tamar a vnisia già portà fòra, quand ch’a l’ha mandà a dì al mëssé: “Mi i son ansenta për càusa dl’òm ch’a l’é possessor ëd coste ròbe-sì”. E a l’ha giontà: “Rëscontra, donca, ëd chi ch’a l’é sto cacèt, sto cordon e sto baròt”. {{verse|chapter=38|verse=26}}Giuda a l’ha arconossuje e a l’ha dit: “Cola fomna a l’é pì giusta che mi, përchè mi i l’hai nen dàila a mè fieul Sela”. E Giuda a l’é mai pì andasse a cogé con Tamar. {{verse|chapter=38|verse=27}}Quand che Tamar a l’é rivà al moment ëd partorì, a portava ant ël vènter doi binej. {{verse|chapter=38|verse=28}}Ant ël mentre dël part, un dij doi binej a l’ha butà fòra na man e la levatriss a l’ha ciapà ‘n fil ros ëscarlat e a l’ha grupalo dantorn a cola man an disend: “Costì a l’é surtì për prim”. {{verse|chapter=38|verse=29}}Ma quand che così a l’ha tirà andaré la man, a l’é stàit sò frel a seurte. Antlora chila a l’ha dit: “Com é-lo ch’it ses dovertate na brecia?”, e a l’han ciamalo Peres (ch’a veul dì un ch’a l’é dovertasse na brecia e’a l’é passaje). {{verse|chapter=38|verse=30}}Peui a l’é surtì sò frel ch’a l’avìa ‘l fil ross ëscarlat a la man, e a l’han ciamalo Zerach. ---- [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] s7j2zhpga34yhjd1s2op8o1yiv7rft2