La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25

<mediawiki xmlns="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/" xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:schemaLocation="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/ http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10.xsd" version="0.10" xml:lang="pms">
  <siteinfo>
    <sitename>Wikisource</sitename>
    <dbname>pmswikisource</dbname>
    <base>https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada</base>
    <generator>MediaWiki 1.39.0-wmf.26</generator>
    <case>first-letter</case>
    <namespaces>
      <namespace key="-2" case="first-letter">Media</namespace>
      <namespace key="-1" case="first-letter">Special</namespace>
      <namespace key="0" case="first-letter" />
      <namespace key="1" case="first-letter">Discussion</namespace>
      <namespace key="2" case="first-letter">Utent</namespace>
      <namespace key="3" case="first-letter">Ciaciarade</namespace>
      <namespace key="4" case="first-letter">Wikisource</namespace>
      <namespace key="5" case="first-letter">Discussion ant sla Wikisource</namespace>
      <namespace key="6" case="first-letter">Figura</namespace>
      <namespace key="7" case="first-letter">Discussion dla figura</namespace>
      <namespace key="8" case="first-letter">MediaWiki</namespace>
      <namespace key="9" case="first-letter">Discussion dla MediaWiki</namespace>
      <namespace key="10" case="first-letter">Stamp</namespace>
      <namespace key="11" case="first-letter">Discussion dlë stamp</namespace>
      <namespace key="12" case="first-letter">Agiut</namespace>
      <namespace key="13" case="first-letter">Discussion ant sl'agiut</namespace>
      <namespace key="14" case="first-letter">Categorìa</namespace>
      <namespace key="15" case="first-letter">Discussion ant sla categorìa</namespace>
      <namespace key="102" case="first-letter">Pàgina</namespace>
      <namespace key="103" case="first-letter">Discussion ëd la pàgina</namespace>
      <namespace key="104" case="first-letter">Tàula</namespace>
      <namespace key="105" case="first-letter">Discussion ëd la tàula</namespace>
      <namespace key="710" case="first-letter">TimedText</namespace>
      <namespace key="711" case="first-letter">TimedText talk</namespace>
      <namespace key="828" case="first-letter">Modulo</namespace>
      <namespace key="829" case="first-letter">Discussioni modulo</namespace>
      <namespace key="2300" case="first-letter">Accessorio</namespace>
      <namespace key="2301" case="first-letter">Discussioni accessorio</namespace>
      <namespace key="2302" case="case-sensitive">Definizione accessorio</namespace>
      <namespace key="2303" case="case-sensitive">Discussioni definizione accessorio</namespace>
    </namespaces>
  </siteinfo>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25</title>
    <ns>0</ns>
    <id>937</id>
    <revision>
      <id>21601</id>
      <parentid>21386</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T15:28:07Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6174" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 25 ==

=== Fijolansa ‘d Chetura ===

{{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusita e ij Leumita. {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a j'ero Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura.

{{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental.

=== Mòrt d’Abraham ===

{{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é mòrt a n'età mura, apress ëd na vita longa e pien-a 'd sodisfassion. A l'é donca spirà e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì Isach, ël fieul ëd chiel, e a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi.

=== Fijolansa d’Ismael ===

{{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm ëscond ij sò vilagi e campament. A son ij dódes fondator d’autërtante tribù.

{{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’è stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù da nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham.

=== Giacòb e Esaù ===

{{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria&lt;ref&gt;O “fijolansa”.&lt;/ref&gt; d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Padan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta.

{{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: &quot;Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i vorìa esse torna ansenta!&quot; Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: &quot;An tò vènter a-i son doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp ëd caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt d'Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà.

{{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb.

{{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: &quot;Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà&quot; (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: &quot;Prima vend-me tò drit a la primagenitura&quot;. {{verse|chapter=25|verse=32}}&quot;Varda,&quot; a dis Esaù, &quot;I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura&lt;ref&gt;O &quot;Còs i farajne mi dla primogenitura?&quot;.&lt;/ref&gt;&quot;. {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: &quot;Fame adèss un giurament&quot;. Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>ddroi99se35yt6uma1jb15ct8w01wc7</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21602</id>
      <parentid>21601</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T15:30:56Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6262" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 25 ==

=== Fijolansa ‘d Chetura ===

{{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijà n’àutra fomna, ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusita e ij Leumita. {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a j'ero Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura.

{{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental.

=== Mòrt d’Abraham ===

{{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é mòrt a n'età mura, apress ëd na vita longa e pien-a 'd sodisfassion. A l'é donca spirà e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 23:3-16.&lt;/ref&gt; che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì Isach, ël fieul ëd chiel, e a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi.

=== Fijolansa d’Ismael ===

{{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm ëscond ij sò vilagi e campament. A son ij dódes fondator d’autërtante tribù.

{{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’è stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù da nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham.

=== Giacòb e Esaù ===

{{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria&lt;ref&gt;O “fijolansa”.&lt;/ref&gt; d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Padan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta.

{{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: &quot;Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i vorìa esse torna ansenta!&quot; Antlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: &quot;An tò vènter a-i son doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo&lt;ref&gt;Cfr. Roman 9:12.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp ëd caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Antlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt d'Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà.

{{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb.

{{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Antlora a l'ha dit a Giacòb: &quot;Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà&quot; (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: &quot;Prima vend-me tò drit a la primagenitura&quot;. {{verse|chapter=25|verse=32}}&quot;Varda,&quot; a dis Esaù, &quot;I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura&lt;ref&gt;O &quot;Còs i farajne mi dla primogenitura?&quot;.&lt;/ref&gt;&quot;. {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: &quot;Fame adèss un giurament&quot;. Antlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:16.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=34}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, Peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>aayec6ue1fine72zj271y928ylxxi0r</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21603</id>
      <parentid>21602</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T15:59:33Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6356" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 25 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 25.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 25]]
=== Fijolansa ‘d Chetura ===

{{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijasse 'dcò n’àutra fomna ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusita e ij Leumita. {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a j'ero Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura.

{{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’avìa avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental.

=== Mòrt d’Abraham ===

{{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é mòrt a n'età mura, apress ëd na vita longa e pien-a 'd sodisfassion. A l'é donca spirà e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 23:3-16.&lt;/ref&gt; che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp ëd la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì Isach, ël fieul ëd chiel, e a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi.

=== Fijolansa d’Ismael ===

{{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm ëscond ij sò vilagi e campament. A son ij dódes fondator d’autërtante tribù.

{{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’è stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù da nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham.

=== Giacòb e Esaù ===

{{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria&lt;ref&gt;O “fijolansa”.&lt;/ref&gt; d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Padan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta.

{{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: &quot;Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i vorìa esse torna ansenta!&quot; Anlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: &quot;An tò vènter a-i son doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo&lt;ref&gt;Cfr. Roman 9:12.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp ëd caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Anlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt d'Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà.

{{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb.

{{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Anlora a l'ha dit a Giacòb: &quot;Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà&quot; (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: &quot;Prima vend-me tò drit a la primagenitura&quot;. {{verse|chapter=25|verse=32}}&quot;Varda,&quot; a dis Esaù, &quot;I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura&lt;ref&gt;O &quot;Còs i farajne mi dla primogenitura?&quot;.&lt;/ref&gt;&quot;. {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: &quot;Fame adèss un giurament&quot;. Anlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:16.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=34}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>0cftcb2qt0xt8k8sgke8oixf4ju3yb9</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21604</id>
      <parentid>21603</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T16:02:04Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6353" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 24|Genesi 24]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 25 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 25.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 25]]
=== Fijolansa ‘d Chetura ===

{{verse|chapter=25|verse=1}}Abraham a l’avìa pijasse 'dcò n’àutra fomna ch’a l’avìa për nòm Chetura. {{verse|chapter=25|verse=2}}Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iochsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. {{verse|chapter=25|verse=3}}Iochsan a l’ha generà Seba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusita e ij Leumita. {{verse|chapter=25|verse=4}}Ij fieuj ëd Madian a j'ero Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura.

{{verse|chapter=25|verse=5}}Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. {{verse|chapter=25|verse=6}}Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’ha avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental.

=== Mòrt d’Abraham ===

{{verse|chapter=25|verse=7}}Abraham a l’ha vivù sentestantessinch agn. {{verse|chapter=25|verse=8}}Peui Abraham a l’é mòrt a n'età mura, apress ëd na vita longa e pien-a 'd sodisfassion. A l'é donca spirà e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=9}}A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zòcar, l’Hitita, an facia a Mambré, {{verse|chapter=25|verse=10}}E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 23:3-16.&lt;/ref&gt; che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. {{verse|chapter=25|verse=11}}Dòp ëd la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì Isach, ël fieul ëd chiel, e a l’ha abità davzin al poss ëd Lahai-Roi.

=== Fijolansa d’Ismael ===

{{verse|chapter=25|verse=12}}Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. {{verse|chapter=25|verse=13}}Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, {{verse|chapter=25|verse=14}}Misma, Duma, Massa, {{verse|chapter=25|verse=15}}Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. {{verse|chapter=25|verse=16}}Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm ëscond ij sò vilagi e campament. A son ij dódes fondator d’autërtante tribù.

{{verse|chapter=25|verse=17}}La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrentasset agn, peui a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. {{verse|chapter=25|verse=18}}Chiel a l’ha abità da Avila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’è stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù da nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham.

=== Giacòb e Esaù ===

{{verse|chapter=25|verse=19}}Costa-sì a l'é la stòria&lt;ref&gt;O “fijolansa”.&lt;/ref&gt; d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. {{verse|chapter=25|verse=20}}Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramean, da Padan-Aram, e seur ëd Laban, l'Aramean. {{verse|chapter=25|verse=21}}Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansenta.

{{verse|chapter=25|verse=22}}Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: &quot;Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i vorìa esse torna ansenta!&quot; Anlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. {{verse|chapter=25|verse=23}}Nosgnor a l'ha rësponduje: &quot;An tò vènter a-i son doi nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo&lt;ref&gt;Cfr. Roman 9:12.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=24}}Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp ëd caté, a son sortì da sò vènter doi binèj. {{verse|chapter=25|verse=25}}Ël prim a l'era tut coatà 'd pluria rossa coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Anlora a l'han ciamalo Esaù. {{verse|chapter=25|verse=26}}Aprèss a l'è sortì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt d'Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà.

{{verse|chapter=25|verse=27}}Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. {{verse|chapter=25|verse=28}}Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l ziblé, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb.

{{verse|chapter=25|verse=29}}Ora, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. {{verse|chapter=25|verse=30}}Anlora a l'ha dit a Giacòb: &quot;Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà&quot; (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). {{verse|chapter=25|verse=31}}Ma Giacòb a l'ha replicà: &quot;Prima vend-me tò drit a la primagenitura&quot;. {{verse|chapter=25|verse=32}}&quot;Varda,&quot; a dis Esaù, &quot;I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura&lt;ref&gt;O &quot;Còs i farajne mi dla primogenitura?&quot;.&lt;/ref&gt;&quot;. {{verse|chapter=25|verse=33}}Ma Giacòb a-j dis: &quot;Fame adèss un giurament&quot;. Anlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:16.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=25|verse=34}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>hrbcunjt9u4nvyvseugufoadf9mvpom</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26</title>
    <ns>0</ns>
    <id>938</id>
    <revision>
      <id>21605</id>
      <parentid>21369</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T16:31:26Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7277" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 26 ==

=== Isach e Abimelech ===

{{verse|chapter=26|verse=1}}A l’é rivà n’àutra famin-a ant ël pais coma cola ch’a l’era ancapitaje al temp d’Abraham, e Isach a l’é andass-ne a Gerar, andova ch’a vivìa Abimelech, rè dij Filisté.

{{verse|chapter=26|verse=2}}Nosgnor a l’é manifestasse a Isach e a l’ha dije: “Cala nen an Egit, stà ant ël pais che mi it dirai. {{verse|chapter=26|verse=3}}An col pais restie coma n'aventissi; mi i sarai con ti e it benedirai, përchè tuti coj teritori i-j darai a ti e a toa dissendensa, e i mantnirai parèj ël giurament ch’i l’hai fàit a Abraham tò pare. {{verse|chapter=26|verse=4}}I farai che toa dissendensa a sia numerosa tanme lë stèile dël cél e i darai ai tò dissendent tute coste tère. Tute le nassion dël pais as valeiran dël nòm ëd toa dissendensa për esse benedìe&lt;ref&gt;Cfr. Gènesi 26;16-18.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=26|verse=5}}e lolì përchè Abraham a l’ha scotà mia vos e a l’ha ubidì ai mè comandament, ai mè precet, mè decret e mie lej. {{verse|chapter=26|verse=6}}Parèj, donca, Isach a l’ha abità a Gerar.

{{verse|chapter=26|verse=7}}Cand che j’òm ëd col leugh a-j ciamavo a Isach a rësguard ëd soa fomna, chiel a disìa ch’a l’era soa seur&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:13; 20:2.&lt;/ref&gt;: as ancalava nen a dì che chila a l’era soa fomna, për tëmma ch’a lo massèisso, përchè Rebeca a l’era pitòst bela. {{verse|chapter=26|verse=8}}A l’era là da motobin ëd temp, cand che Abimelech, rè dij Filisté, a l’é fasse a la fnestra e a l’ha vëddù Isach ch’a pussiava&lt;ref&gt;O “carëssava”. &lt;/ref&gt; Rebeca. {{verse|chapter=26|verse=9}}Abimelech a l’ha ciamà Isach e a l’ha dije: “A l’é toa fomna ‘d sicura. Përchè l’has-to dit ch’a l’é toa seur?” Isach a l’ha rësponduje: “Përchè i son dime: ‘Che mi i vada nen a meuire për motiv ëd chila’”. {{verse|chapter=26|verse=10}}Abimelech a l’ha replicaje: “Còsa l’has-to fane? A-i mancava pòch che quaidun dël pòpol as cogèissa con toa fomna e lolì a l’avrìa fane tuti colpèivol”. {{verse|chapter=26|verse=11}}Antlora Abimelech a l’ha publicà un decret ch’a disìa: “Chi ch’a tocherà st’òm e soa fomna a sarà castigà con la mòrt”.

{{verse|chapter=26|verse=12}}Peui Isach a l’ha fàit na sëmna an col pais e a l’ha avù n’archeuita dël sent për un, përchè Nosgnor a l’avìa benedilo. {{verse|chapter=26|verse=13}}Parej Isach a l'é dventà n’òm motobin ësgnor e soa richëssa a seguitava a chërse. {{verse|chapter=26|verse=14}}A l’era padron dë strop ëd feje e ‘d crave, ëd beu e ‘d vache, e a l’avìa ‘dcò tanti servitor, ma ij Filisté a l’han ancaminasse a ess-ne gelos.

=== Ruse për ij poss ===

{{verse|chapter=26|verse=15}}Parèj a l’é rivà che tùit ij poss che ij servitor ëd sò pare a l’avìo scavà dël temp ëd sò pare Abraham, ij Filisté a l’avìo stopaje ampinendje ‘d tèra. {{verse|chapter=26|verse=16}}Abimelech a l’ha dije a Isach: “Vatne via da nòst pais, përchè ti ‘t ses dventà motobin pì potent e fòrt che nojàutri. {{verse|chapter=26|verse=17}}Antlora Isach a l’é partiss-ne da là e a l’é acampasse pì lontan ant la val ëd Gerar e a l’é stabiliss-ne. {{verse|chapter=26|verse=18}}Isach a l’é tornà a deurbe ij poss d’eva ch’a l’avìo scavà ij servitor ëd sò pare Abraham e che ij Filisté a l’avìo stopà dòp la mòrt d’Abraham e a l’ha daje ‘l midem nòm che sò pare a l’avìa daje.

{{verse|chapter=26|verse=19}}Ij servitor d’Isach a l’han ëscavà peui ant la comba e a l’han trovaje na sorgiss d’eva viva. {{verse|chapter=26|verse=20}}Ma ij bërgé ‘d Gerar a l’han rusà con ij bërgé d’Isach, an disendje: “L’eva a l’é nòstra!”. Antlora chiel a l’ha dàit a col poss ël nòm Esech (ch’a veul dì “rusa”), përchè coj-lì a l’avìo rusà con chiel. {{verse|chapter=26|verse=21}}A l’han ëscavà n’àutr poss, ma coj-là a son butasse a rusé ‘dcò për col poss-lì, e chiel a l’ha daje ‘l nòm ëd Sitna (ch’a veul dì “nimicissia”). {{verse|chapter=26|verse=22}}Antlora Isach a l’é slontanasse da là e a l’ha scavà n’àutr poss ch’a provochèissa nen ëd discussion. Isach a l’ha daje ‘l nòm Rehobot (ch’a veul dì “spassi liber”), përchè ch’a l’avìa dit: “Adess Nosgnor a l’ha dane dë spassi liber përchè noi i chërso da bin ant ël pais”. {{verse|chapter=26|verse=23}}Da là a l’é andàit a Bersabéa. {{verse|chapter=26|verse=24}}E an cola neuit Nosgnor a l’é manifestassje e a l’ha dije: “Mi i son ël Dé d’Abraham tò pare. Abie nen tëmma përchè ch’i son con ti. Mi it benedirai e i moltiplicherai toa posterità për amor d’Abraham, mè servitor”. {{verse|chapter=26|verse=25}}Antlora chiel a l’ha butà an pé an col leugh n’autar e anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor; ambelelì a l’ha piantà la tenda, e ij servitor d’Isach a l’han ëscavà n’àutr poss.

=== Aleansa con Abimelech ===

{{verse|chapter=26|verse=26}}Antratant Abimelech &lt;ref&gt;Cfr. Génesis 21:22.&lt;/ref&gt;da Gerar a l’era andàit da chiel, ansema con Acusat, sò consijé, e Picol, cap ëd soa armeja. {{verse|chapter=26|verse=27}}Isach a l’ha dije: “Përchè seve-ne vnime a trové, s’im deteste tant e i l’eve fin-a bandime da vòst teritori?”. {{verse|chapter=26|verse=28}}A l’han rësponduje: “I l’oma vëddù ciàir che ‘l Signor a l’é con vojàutri e i soma disse: ‘Ch’a-i sia an tra ‘d noi n’aleansa siglà da ‘n giurament’. {{verse|chapter=26|verse=29}}Fane giurament ch’it an faras gnun mal, parèj come noi i l’oma nen tocate e l’oma fate mach ëd bin e i l’oma lassate andé an pas. Ti ‘t ses adess n’òm benedì dal Signor”. {{verse|chapter=26|verse=30}}Antlora Isach a l’ha prontaje ‘n disné gross për selebré l’aveniment e a l’han mangià e beivù tùit ansema.

{{verse|chapter=26|verse=31}}L’indoman a son alvasse ‘d bon matin e a l’han fasse giurament l’un con l’àutr, peuj Isach a l’ha congedaje e a son partì da chiel an pas. {{verse|chapter=26|verse=32}}Pròpi ant col dì-lì a son rivà ij servitor d’Isach e a l’han anformalo a propòsit dël poss ch’a l’avìo scavà, e a l’ha dije: “I l’oma trovà l’eva”. {{verse|chapter=26|verse=33}}Antlora chiel a l’ha ciamà col poss Sabéa. A l’é për lòn che la sità as ciama Bersabéa fin-a ‘l dì d’ancheuj.

=== Fomne hitite d’Esaù ===

{{verse|chapter=26|verse=34}}Cand che Esaù a l’ha avù quarant’agn, a l’ha pijà për fomna Giuditta, fija ‘d Beri l’Hitita, e Basmat, fija d’Elon l’Hitita. {{verse|chapter=26|verse=35}}Lor a l’han motobin amaregià Isach e Rebeca.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>nht42d0mvgjd2us5h2m53fb60tjdj01</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21606</id>
      <parentid>21605</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T17:33:27Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7365" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25|Genesi 25]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 26 ==
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 26.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 26]]
=== Isach e Abimelech ===

{{verse|chapter=26|verse=1}}A l’é rivà n’àutra famin-a ant ël pais coma cola ch’a l’era ancapitaje al temp d’Abraham, e Isach a l’é andass-ne a Gerar, andova ch’a vivìa Abimelech, rè dij Filisté.

{{verse|chapter=26|verse=2}}Nosgnor a l’é manifestasse a Isach e a l’ha dije: “Cala nen an Egit, stà ant ël pais che mi it dirai. {{verse|chapter=26|verse=3}}An col pais restie coma n'aventissi; mi i sarai con ti e it benedirai, përchè tuti coj teritori i-j darai a ti e a toa dissendensa, e i mantnirai parèj ël giurament ch’i l’hai fàit a Abraham tò pare. {{verse|chapter=26|verse=4}}I farai che toa dissendensa a sia numerosa tanme lë stèile dël cél e i darai ai tò dissendent tute coste tère. Tute le nassion dël pais as valeiran dël nòm ëd toa dissendensa për esse benedìe&lt;ref&gt;Cfr. Gènesi 26;16-18.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=26|verse=5}}e lolì përchè Abraham a l’ha scotà mia vos e a l’ha ubidì ai mè comandament, ai mè precet, mè decret e mie lej. {{verse|chapter=26|verse=6}}Parèj, donca, Isach a l’ha abità a Gerar.

{{verse|chapter=26|verse=7}}Cand che j’òm ëd col leugh a-j ciamavo a Isach a rësguard ëd soa fomna, chiel a disìa ch’a l’era soa seur&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:13; 20:2.&lt;/ref&gt;: as ancalava nen a dì che chila a l’era soa fomna, për tëmma ch’a lo massèisso, përchè Rebeca a l’era pitòst bela. {{verse|chapter=26|verse=8}}A l’era là da motobin ëd temp, cand che Abimelech, rè dij Filisté, a l’é fasse a la fnestra e a l’ha vëddù Isach ch’a pussiava&lt;ref&gt;O “carëssava”. &lt;/ref&gt; Rebeca. {{verse|chapter=26|verse=9}}Abimelech a l’ha ciamà Isach e a l’ha dije: “A l’é toa fomna ‘d sicura. Përchè l’has-to dit ch’a l’é toa seur?” Isach a l’ha rësponduje: “Përchè i son dime: ‘Che mi i vada nen a meuire për motiv ëd chila’”. {{verse|chapter=26|verse=10}}Abimelech a l’ha replicaje: “Còsa l’has-to fane? A-i mancava pòch che quaidun dël pòpol as cogèissa con toa fomna e lolì a l’avrìa fane tuti colpèivoj”. {{verse|chapter=26|verse=11}}Antlora Abimelech a l’ha publicà un decret ch’a disìa: “Chi ch’a tocherà st’òm e soa fomna a sarà castigà con la mòrt”.

{{verse|chapter=26|verse=12}}Peui Isach a l’ha fàit na sëmna an col pais e a l’ha avù n’archeuita dël sent për un, përchè Nosgnor a l’avìa benedilo. {{verse|chapter=26|verse=13}}Parej Isach a l'é dventà n’òm motobin ësgnor e soa richëssa a seguitava a chërse. {{verse|chapter=26|verse=14}}A l’era padron dë strop ëd feje e ‘d crave, ëd beu e ‘d vache, e a l’avìa ‘dcò tanti servitor, ma ij Filisté a l’han ancaminasse a ess-ne gelos.

=== Ruse për ij poss ===

{{verse|chapter=26|verse=15}}Parèj a l’é rivà che tùit ij poss che ij servitor ëd sò pare a l’avìo scavà dël temp ëd sò pare Abraham, ij Filisté a l’avìo stopaje ampinendje ‘d tèra. {{verse|chapter=26|verse=16}}Abimelech a l’ha dije a Isach: “Vatne via da nòst pais, përchè ti ‘t ses dventà motobin pì potent e fòrt che nojàutri. {{verse|chapter=26|verse=17}}Antlora Isach a l’é partiss-ne da là e a l’é acampasse pì lontan ant la val ëd Gerar e a l’é stabiliss-ne. {{verse|chapter=26|verse=18}}Isach a l’é tornà a deurbe ij poss d’eva ch’a l’avìo scavà ij servitor ëd sò pare Abraham e che ij Filisté a l’avìo stopà dòp la mòrt d’Abraham e a l’ha daje ‘l midem nòm che sò pare a l’avìa daje.

{{verse|chapter=26|verse=19}}Ij servitor d’Isach a l’han ëscavà peui ant la comba e a l’han trovaje na sorgiss d’eva viva. {{verse|chapter=26|verse=20}}Ma ij bërgé ‘d Gerar a l’han rusà con ij bërgé d’Isach, an disendje: “L’eva a l’é nòstra!”. Antlora chiel a l’ha dàit a col poss ël nòm Esech (ch’a veul dì “rusa”), përchè coj-lì a l’avìo rusà con chiel. {{verse|chapter=26|verse=21}}A l’han ëscavà n’àutr poss, ma coj-là a son butasse a rusé ‘dcò për col poss-lì, e chiel a l’ha daje ‘l nòm ëd Sitna (ch’a veul dì “nimicissia”). {{verse|chapter=26|verse=22}}Antlora Isach a l’é slontanasse da là e a l’ha scavà n’àutr poss ch’a provochèissa nen ëd discussion. Isach a l’ha daje ‘l nòm Rehobot (ch’a veul dì “spassi liber”), përchè ch’a l’avìa dit: “Adess Nosgnor a l’ha dane dë spassi liber përchè noi i chërso da bin ant ël pais”. {{verse|chapter=26|verse=23}}Da là a l’é andàit a Bersabéa. {{verse|chapter=26|verse=24}}E an cola neuit Nosgnor a l’é manifestassje e a l’ha dije: “Mi i son ël Dé d’Abraham tò pare. Abie nen tëmma përchè ch’i son con ti. Mi it benedirai e i moltiplicherai toa posterità për amor d’Abraham, mè servitor”. {{verse|chapter=26|verse=25}}Antlora chiel a l’ha butà an pé an col leugh n’autar e anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor; ambelelì a l’ha piantà la tenda, e ij servitor d’Isach a l’han ëscavà n’àutr poss.

=== Aleansa con Abimelech ===

{{verse|chapter=26|verse=26}}Antratant Abimelech &lt;ref&gt;Cfr. Génesis 21:22.&lt;/ref&gt;da Gerar a l’era andàit da chiel, ansema con Acusat, sò consijé, e Picol, cap ëd soa armeja. {{verse|chapter=26|verse=27}}Isach a l’ha dije: “Përchè seve-ne vnime a trové, s’im deteste tant e i l’eve fin-a bandime da vòst teritori?”. {{verse|chapter=26|verse=28}}A l’han rësponduje: “I l’oma vëddù ciàir che ‘l Signor a l’é con vojàutri e i soma disse: ‘Ch’a-i sia an tra ‘d noi n’aleansa siglà da ‘n giurament’. {{verse|chapter=26|verse=29}}Fane giurament ch’it an faras gnun mal, parèj come noi i l’oma nen tocate e l’oma fate mach ëd bin e i l’oma lassate andé an pas. Ti ‘t ses adess n’òm benedì dal Signor”. {{verse|chapter=26|verse=30}}Anlora Isach a l’ha prontaje ‘n disné gross për selebré l’aveniment e a l’han mangià e beivù tùit ansema.

{{verse|chapter=26|verse=31}}L’indoman a son alvasse ‘d bon matin e a l’han fasse giurament l’un con l’àutr, peuj Isach a l’ha congedaje e a son partì da chiel an pas. {{verse|chapter=26|verse=32}}Pròpi ant col dì-lì a son rivà ij servitor d’Isach e a l’han anformalo a propòsit dël poss ch’a l’avìo scavà, e a l’ha dije: “I l’oma trovà l’eva”. {{verse|chapter=26|verse=33}}Anlora chiel a l’ha ciamà col poss Sabéa. A l’é për lòn che la sità as ciama Bersabéa fin-a ‘l dì d’ancheuj.

=== Fomne hitite d’Esaù ===

{{verse|chapter=26|verse=34}}Cand che Esaù a l’ha avù quarant’agn, a l’ha pijà për fomna Giuditta, fija ‘d Beri l’Hitita, e Basmat, fija d’Elon l’Hitita. {{verse|chapter=26|verse=35}}Lor a l’han motobin amaregià Isach e Rebeca.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>15vqdh6bbcmvsxhjcju3ps0obbkftgr</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27</title>
    <ns>0</ns>
    <id>939</id>
    <revision>
      <id>21607</id>
      <parentid>21385</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T17:53:01Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="9282" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 27 ==

=== Giacòb a rafa la benedission d’Isach ===

{{verse|chapter=27|verse=1}}Isach a l’era fasse vej e j’euj a l’ero vnuje tant déboj ch’a-i s-ciairava pì nen. A l’ha ciamà ‘l fieul pì grand e la l’ha dije: “Car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Vard-me si. Còsa ch’it comandes?”. {{verse|chapter=27|verse=2}}Isach a l’ha seguità: “Varda, mi i son vej e i sai nen quand ch’i peussa meuire. {{verse|chapter=27|verse=3}}Ebin, ciapa tò arch e toe flecie, seurt an campagna e cass-me ‘d zibijé. {{verse|chapter=27|verse=4}}Pront-me peui un piat coma ch’am pias e pòrt-me da mangé. Parèj i podrai dete mia benedission anans ëd meuire”.

{{verse|chapter=27|verse=5}}Rebeca a l’avìa scotà antant che Isach a parlava con sò fieul Esaù. Apress che col-lì a l’era seurtiss-ne për andé a cassa ‘d zibijé për sò pare, {{verse|chapter=27|verse=6}}Rebeca a l’ha dije al fieul Giacòb: “I l’hai sentì tò pare ch’a disìa a tò frel Esaù: {{verse|chapter=27|verse=7}}‘Pòrt-me ‘d zibijé e pront-me ‘n piat ch’ i na mangio, parèj ch’it daga ‘dnans a Nosgnor mia benedission anans ch’i meuira’. {{verse|chapter=27|verse=8}}Ora, car ël mè fieul, scotme bin e fà lòn ch’it diso mi. {{verse|chapter=27|verse=9}}Va sùbit a lë strop e pijme da là doi bej cravòt; mi i na farai un piat për tò pare, un ëd coj ch’a-j piaso tant. {{verse|chapter=27|verse=10}}It lo daras a tò pare përch’ a na mangia, e parèj chiel a darà a ti la benedission anans ëd meuire!”.

{{verse|chapter=27|verse=11}}Giacòb a l’ha rëspondùje a Rebeca, soa mare: “It sas che mè frel Esaù a l’é plos, e mi, a l’opòst, i l’hai la pel seulìa. {{verse|chapter=27|verse=12}}Se mè pare am toca, as n’ancorzerà che mi i son n’ambrojon e a tirerà ansima ‘d mi na maledission nopà che na benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=13}}Ma soa mare a l’ha dije: “Ch’a tomba ansima ‘d mi cola maledission, car ël mè fieul! Ti scotme mach e va a ciapeme ij cravòt”.

{{verse|chapter=27|verse=14}}Anlora chiel a l’é andàit a pijeje e a l’ha portaje a soa mare, ch’a l’hà prontà un dij piat ch’a-j piasìo a sò pare. {{verse|chapter=27|verse=15}}Peui Rebeca a l’ha pijà le vestimenta le pì bele ‘d sò fieul pì grand Esaù, ch’a l’avìa antëcà e ch’a guernava, e a l’ha faje buté adòss al fieul pì cit, Giacòb; {{verse|chapter=27|verse=16}}e con le pej dij cravòt a l’ha cheurvì ij sò brass e la part seulìa dël còl. {{verse|chapter=27|verse=17}}Peui a l’ha daje a sò fieul ël piat ch’a l’avìa cusinà, ansema ‘d ‘pan pen-a seurtì dal forn.

{{verse|chapter=27|verse=18}}Giacòb a l’é andàit da sò pare e a l’ha dije: “Car ël mè pare!”. A l’ha rësponduje: “Éh, mè fieul, chi ses-to?”. {{verse|chapter=27|verse=19}}Giacòb a l’ha rësponduje al pare: “I son Esaù, tò prim nassù&lt;ref&gt;O “ardité”.&lt;/ref&gt;. I ‘hai fàit coma ch’it l’avie comandame. Àuss-te, donca, but-te a tàula e mangia mè zibijé, parèj it peudes deme toa benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=20}}Isach a l’ha ciamaje a sò fieul: “Com it l’has fàit an pressa a trovela, car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Nosgnor a l’ha famla ancapité dë 'dnans!”.

{{verse|chapter=27|verse=21}}Ma Isach a l’ha dije: “Avzinte e lassa ch’it toca, mè car fieul, për savèj se ti ‘t ses pròpi mè fieul Esaù o nò”. {{verse|chapter=27|verse=22}}Giacòb a l’é avzinasse a Isach sò pare, ch’a l’ha tastalo e a l’ha dije: “La vos a l’é la vos ëd Giacòb, ma ij brass a son ij brass d’Esaù”. {{verse|chapter=27|verse=23}}A l’é parèj ch’a l’ha nen arconossulo, përchè ij sò brass a j’ero plus com ij brass ëd sò fieul Esaù, e a l’ha benedilo. {{verse|chapter=27|verse=24}}A l’ha ancora ciamaje: “Ses-to mè fieul Esaù përdabon?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “Sì ch’i lo son”. {{verse|chapter=27|verse=25}}Anlora a l’ha dit: “Spòrz-me da mangé ‘l zibijé, mè car fieul, e, apress d’avèj mangià, it benedirai”. Giacòb a l’ha servijne e chiel a l’ha mangiane; a l’ha portaje ‘dcò ‘d vin e chiel a l’ha beivune. {{verse|chapter=27|verse=26}}Peui sò pare Isach a l’ha dije: “Avzinte e basme, car ël mè fieul!”. {{verse|chapter=27|verse=27}}A l’é avzinasse e a l’ha basalo. Quand Isach a l’ha sentì l’odor ëd soe vestimente, a l’ha benedilo: “Ah! l’odor ëd mè fieul! A l’é tanme l’odor d’un camp ëd fior che Nosgnor a l’ha benedì! {{verse|chapter=27|verse=28}}Che da la rosà dël cél e dle richesse dla tèra Nosgnor sèmper at acòrda ‘d cheuite bondose ëd gran e ‘d most. {{verse|chapter=27|verse=29}}Ch’at servo le gent e as prostërno dë 'dnans a ti ‘d pòpoj. Sie signor ëd tò frej e ch’as prostërno dë 'dnans ëd ti ij fieuj ëd toa mare. Che col ch’at malediss a sia maledì, e chi ch’at benediss a sia benedì&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; Ebrèo 11:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Esaù a ciama na benedission ===

{{verse|chapter=27|verse=30}}Isach a l’avìa pen-a chità ‘d benedì Giacòb e Giacòb a seurtìa da dnans a sò pare Isach, ch’a l’é rivaie da la cassa sò frel Esaù. {{verse|chapter=27|verse=31}}Ëdcò chiel a l’avìa prontà ‘n piat, a l’avìa portalo a sò pare e a l’ha dije: “Ch’as àussa mè pare e ch’a mangia lë zibijé ‘d sò fieul, përchè ti 'm benedisse”. {{verse|chapter=27|verse=32}}A l’ha dije sò pare Isach: “Chi ses-to ti?”. A l’ha rësponduje: “I son tò fieul pì grand, Esaù”.  {{verse|chapter=27|verse=22}}Anlora Isach a l’é stàit ciapà da un frisson motobin fòrt e a l’ha dije: “Chi é-lo anlora col ch’i l’avìa ciamàje lë zibijé e ch’a l’ha portamlo? Mi i l’hai mangiane anans che ti ‘t rivèisse, peui i l’hai benedilo, e benedet a resterà!”.

{{verse|chapter=27|verse=34}}Quand che Esaù a l’ha sentì le paròle ‘d sò pare, a l’ha crijà con motobin ëd fòrsa e d’ameiror, e a l’ha dije a sò pare: “Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. {{verse|chapter=27|verse=35}}Isach a l’ha rësponduje: “A l’é vnùit tò frel con l’angann e a l’ha portame via toa benedission!”. {{verse|chapter=27|verse=36}}Esaù a l’ha sclamà: “A fà nen maravija che sò nòm a sia Giacòb: costa-sì a l’é la sconda vira ch’a l’ha anganame! A l’ha già rafà mia primogenitura&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 25:29-34.&lt;/ref&gt; e adess, varda-lì, a l’ha portame via mia benedission!”. Peui a l’ha giontà: “L’has-to pròpi nen arservà na quaich benedission për mi?”. {{verse|chapter=27|verse=37}}“I l’hai falo tò sgnor e i l’hai daje coma ‘d sërvent tùit ij tò frej; i l’hai garantije d’abondansa ‘d gran e ‘d most: për ti, còsa mai i podrìa fé, car ël mè fieul?”. {{verse|chapter=27|verse=38}}Esaù a l’ha dije al pare: “L’has-to mach na sola benedission? Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. Ma Isach a stasìa ciuto, e Esaù a l’ha aussà la vos&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:17.&lt;/ref&gt; e a l’ha piorà.

{{verse|chapter=27|verse=39}}Anlora sò pare Isach a l’ha dije: “It vivras lontan da le richësse dla tèra, e da leugn ëd la rosà ch’a cala dal cél. {{verse|chapter=27|verse=40}}It vivras ëd toa spa e it serviras tò frel, ma peui, quand ch’it arpijeras, i t’ës-ciaperas sò giov da tò còl&lt;ref&gt;Cfr. Gènesi 36:8; 2 Rè 8:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Giacòb a scapa e as na va a vive con Laban ===

{{verse|chapter=27|verse=41}}Da col moment-lì Esaù a l’ha pijà an òdio Giacòb për motiv ëd la benedission che sò pare a l’avia daje. Esaù a l’ha pensà: “As avzin-o për mè pare ij dì dël deul, përchè mi i masserai mè frel Giacòb”. {{verse|chapter=27|verse=42}}A Rebeca, contut, a son ëstàite arferìe le paròle d’Esaù, sò fieul pì grand, e chila a l’ha mandà a ciamé Giacòb, sò fieul pì cit, e a l’a dije: “Esaù, tò frel a veul pijesse l’arvangia ‘d ti, e massete. {{verse|chapter=27|verse=43}}E bin, car ël mè fieul, stame a sente con atension: scapa a Caran da mè frel Laban. {{verse|chapter=27|verse=44}}It resteras con chiel për quai temp, fin-a a tant che la flin-a ‘d to frel contra ‘d ti a sarà pasiasse, {{verse|chapter=27|verse=45}}e tò frel a sarà dësmentiasse ‘d lòn che ti ‘t l’has faje. Anlora mi i manderai a pijete da là. Përchè dovria-ne esse privà ‘d vojàutri doi ant un dì sol?”.

{{verse|chapter=27|verse=46}}Peui Rebeca a l’ha dije a Isach: “I l’hai dësgust ëd la vita për colpa dle fomne hitite d’Esaù. Se ‘dcò Giacòb a pija na fomna an tra j’Hitita coma coste-sì, tra le fije dël pais, a còsa ch’am serv la vita?

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>asrstnkm6zkaszm8p0sc8o3zri44obp</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21608</id>
      <parentid>21607</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T18:24:31Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="9372" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 27 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 27.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 27]]
=== Giacòb a rafa la benedission d’Isach ===

{{verse|chapter=27|verse=1}}Isach a l’era fasse vej e j’euj a l’ero vnuje tant déboj ch’a-i s-ciairava pì nen. A l’ha ciamà ‘l fieul pì grand e a l’ha dije: “Car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Vard-me si. Còsa ch’it comandes?”. {{verse|chapter=27|verse=2}}Isach a l’ha seguità: “Varda, mi i son vej e i sai nen quand ch’i peussa meuire. {{verse|chapter=27|verse=3}}Ebin, ciapa tò arch e toe flecie, seurt an campagna e cass-me ‘d zibijé. {{verse|chapter=27|verse=4}}Pront-me peui un piat coma ch’am pias e pòrt-me da mangé. Parèj i podrai dete mia benedission anans ëd meuire”.

{{verse|chapter=27|verse=5}}Rebeca a l’avìa scotà antant che Isach a parlava con sò fieul Esaù. Apress che col-lì a l’era seurtiss-ne për andé a cassa ‘d zibijé për sò pare, {{verse|chapter=27|verse=6}}Rebeca a l’ha dije al fieul Giacòb: “I l’hai sentì tò pare ch’a disìa a tò frel Esaù: {{verse|chapter=27|verse=7}}‘Pòrt-me ‘d zibijé e pront-me ‘n piat ch’ i na mangio, parèj ch’it daga ‘dnans a Nosgnor mia benedission anans ch’i meuira’. {{verse|chapter=27|verse=8}}Ora, car ël mè fieul, scotme bin e fà lòn ch’it diso mi. {{verse|chapter=27|verse=9}}Va sùbit a lë strop e pijme da là doi bej cravòt; mi i na farai un piat për tò pare, un ëd coj ch’a-j piaso tant. {{verse|chapter=27|verse=10}}It lo daras a tò pare përch’ a na mangia, e parèj chiel a darà a ti la benedission anans ëd meuire!”.

{{verse|chapter=27|verse=11}}Giacòb a l’ha rëspondùje a Rebeca, soa mare: “It sas che mè frel Esaù a l’é plos, e mi, a l’opòst, i l’hai la pel seulìa. {{verse|chapter=27|verse=12}}Se mè pare am toca, as n’ancorzerà che mi i son n’ambrojon e a tirerà ansima ‘d mi na maledission nopà che na benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=13}}Ma soa mare a l’ha dije: “Ch’a tomba ansima ‘d mi cola maledission, car ël mè fieul! Ti scotme mach e va a ciapeme ij cravòt”.

{{verse|chapter=27|verse=14}}Anlora chiel a l’é andàit a pijeje e a l’ha portaje a soa mare, ch’a l’hà prontà un dij piat ch’a-j piasìo a sò pare. {{verse|chapter=27|verse=15}}Peui Rebeca a l’ha pijà le vestimenta le pì bele ‘d sò fieul pì grand Esaù, ch’a l’avìa antëcà e ch’a guernava, e a l’ha faje buté adòss al fieul pì cit, Giacòb; {{verse|chapter=27|verse=16}}e con le pej dij cravòt a l’ha cheurvì ij sò brass e la part seulìa dël còl. {{verse|chapter=27|verse=17}}Peui a l’ha daje a sò fieul ël piat ch’a l’avìa cusinà, ansema ‘d ‘pan pen-a seurtì dal forn.

{{verse|chapter=27|verse=18}}Giacòb a l’é andàit da sò pare e a l’ha dije: “Car ël mè pare!”. A l’ha rësponduje: “Éh, mè fieul, chi ses-to?”. {{verse|chapter=27|verse=19}}Giacòb a l’ha rësponduje al pare: “I son Esaù, tò prim nassù&lt;ref&gt;O “ardité”.&lt;/ref&gt;. I ‘hai fàit coma ch’it l’avie comandame. Àuss-te, donca, but-te a tàula e mangia mè zibijé, parèj it peudes deme toa benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=20}}Isach a l’ha ciamaje a sò fieul: “Com it l’has fàit an pressa a trovela, car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Nosgnor a l’ha famla ancapité dë 'dnans!”.

{{verse|chapter=27|verse=21}}Ma Isach a l’ha dije: “Avzinte e lassa ch’it toca, mè car fieul, për savèj se ti ‘t ses pròpi mè fieul Esaù o nò”. {{verse|chapter=27|verse=22}}Giacòb a l’é avzinasse a Isach sò pare, ch’a l’ha tastalo e a l’ha dije: “La vos a l’é la vos ëd Giacòb, ma ij brass a son ij brass d’Esaù”. {{verse|chapter=27|verse=23}}A l’é parèj ch’a l’ha nen arconossulo, përchè ij sò brass a j’ero plus com ij brass ëd sò fieul Esaù, e a l’ha benedilo. {{verse|chapter=27|verse=24}}A l’ha ancora ciamaje: “Ses-to mè fieul Esaù përdabon?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “Sì ch’i lo son”. {{verse|chapter=27|verse=25}}Anlora a l’ha dit: “Spòrz-me da mangé ‘l zibijé, mè car fieul, e, apress d’avèj mangià, it benedirai”. Giacòb a l’ha servijne e chiel a l’ha mangiane; a l’ha portaje ‘dcò ‘d vin e chiel a l’ha beivune. {{verse|chapter=27|verse=26}}Peui sò pare Isach a l’ha dije: “Avzinte e basme, car ël mè fieul!”. {{verse|chapter=27|verse=27}}A l’é avzinasse e a l’ha basalo. Cand che Isach a l’ha sentì l’odor ëd soe vestimente, a l’ha benedilo: “Ah! l’odor ëd mè fieul! A l’é tanme l’odor d’un camp ëd fior che Nosgnor a l’ha benedì! {{verse|chapter=27|verse=28}}Che da la rosà dël cél e dle richesse dla tèra Nosgnor sèmper at acòrda ‘d cheuite bondose ëd gran e ‘d most. {{verse|chapter=27|verse=29}}Ch’at servo le gent e as prostërno dë 'dnans a ti ‘d pòpoj. Sie signor ëd tò frej e ch’as prostërno dë 'dnans ëd ti ij fieuj ëd toa mare. Che col ch’at malediss a sia maledì, e chi ch’at benediss a sia benedì&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; Ebrèo 11:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Esaù a ciama na benedission ===

{{verse|chapter=27|verse=30}}Isach a l’avìa pen-a chità ‘d benedì Giacòb e Giacòb a seurtìa da dnans a sò pare Isach, ch’a l’é rivaie da la cassa sò frel Esaù. {{verse|chapter=27|verse=31}}Ëdcò chiel a l’avìa prontà ‘n piat, a l’avìa portalo a sò pare e a l’ha dije: “Ch’as àussa mè pare e ch’a mangia lë zibijé ‘d sò fieul, përchè ti 'm benedisse”. {{verse|chapter=27|verse=32}}A l’ha dije sò pare Isach: “Chi ses-to ti?”. A l’ha rësponduje: “I son tò fieul pì grand, Esaù”.  {{verse|chapter=27|verse=22}}Anlora Isach a l’é stàit ciapà da 'n frisson motobin fòrt e a l’ha dije: “Chi é-lo anlora col ch’i l’avìa ciamàje lë zibijé e ch’a l’ha portamlo? Mi i l’hai mangiane anans che ti ‘t rivèisse, peui i l’hai benedilo, e benedet a resterà!”.

{{verse|chapter=27|verse=34}}Quand che Esaù a l’ha sentì le paròle ‘d sò pare, a l’ha crijà con motobin ëd fòrsa e d’ameiror, e a l’ha dije a sò pare: “Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. {{verse|chapter=27|verse=35}}Isach a l’ha rësponduje: “A l’é vnùit tò frel con l’angann e a l’ha portame via toa benedission!”. {{verse|chapter=27|verse=36}}Esaù a l’ha sclamà: “A fà nen maravija che sò nòm a sia Giacòb: costa-sì a l’é la sconda vira ch’a l’ha anganame! A l’ha già rafà mia primogenitura&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 25:29-34.&lt;/ref&gt; e adess, varda-lì, a l’ha portame via mia benedission!”. Peui a l’ha giontà: “L’has-to pròpi nen arservà na quaich benedission për mi?”. {{verse|chapter=27|verse=37}}“I l’hai falo tò sgnor e i l’hai daje coma ‘d sërvent tùit ij tò frej; i l’hai garantije d’abondansa ‘d gran e ‘d most: për ti, còsa mai i podrìa fé, car ël mè fieul?”. {{verse|chapter=27|verse=38}}Esaù a l’ha dije al pare: “L’has-to mach na sola benedission? Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. Ma Isach a stasìa ciuto, e Esaù a l’ha aussà la vos&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:17.&lt;/ref&gt; e a l’ha piorà.

{{verse|chapter=27|verse=39}}Anlora sò pare Isach a l’ha dije: “It vivras lontan da le richësse dla tèra, e da leugn ëd la rosà ch’a cala dal cél. {{verse|chapter=27|verse=40}}It vivras ëd toa spa e it serviras tò frel, ma peui, quand ch’it arpijeras, i t’ës-ciaperas sò giov da tò còl&lt;ref&gt;Cfr. Gènesi 36:8; 2 Rè 8:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Giacòb a scapa e as na va a vive con Laban ===

{{verse|chapter=27|verse=41}}Da col moment-lì Esaù a l’ha pijà an òdio Giacòb për motiv ëd la benedission che sò pare a l’avia daje. Esaù a l’ha pensà: “As avzin-o për mè pare ij dì dël deul, përchè mi i masserai mè frel Giacòb”. {{verse|chapter=27|verse=42}}A Rebeca, contut, a son ëstàite arferìe le paròle d’Esaù, sò fieul pì grand, e chila a l’ha mandà a ciamé Giacòb, sò fieul pì cit, e a l’a dije: “Esaù, tò frel a veul pijesse l’arvangia ‘d ti, e massete. {{verse|chapter=27|verse=43}}E bin, car ël mè fieul, stame a sente con atension: scapa a Caran da mè frel Laban. {{verse|chapter=27|verse=44}}It resteras con chiel për quai temp, fin-a a tant che la flin-a ‘d to frel contra ‘d ti a sarà pasiasse, {{verse|chapter=27|verse=45}}e tò frel a sarà dësmentiasse ‘d lòn che ti ‘t l’has faje. Anlora mi i manderai a pijete da là. Përchè dovria-ne esse privà ‘d vojàutri doi ant un dì sol?”.

{{verse|chapter=27|verse=46}}Peui Rebeca a l’ha dije a Isach: “I l’hai dësgust ëd la vita për colpa dle fomne hitite d’Esaù. Se ‘dcò Giacòb a pija na fomna an tra j’Hitita coma coste-sì, tra le fije dël pais, a còsa ch’am serv la vita?

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>dfmk61pe6zmwx1jgnhpwlovknyblu0r</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21609</id>
      <parentid>21608</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T18:42:36Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="9367" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26|Genesi 26]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 27 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 27.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 27]]
=== Giacòb a rafa la benedission d’Isach ===

{{verse|chapter=27|verse=1}}Isach a l’era fasse vej e j’euj a l’ero vnuje tant déboj ch’a-i s-ciairava pì nen. A l’ha ciamà ‘l fieul pì grand e a l’ha dije: “Car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Vard-me si. Còsa ch’it comandes?”. {{verse|chapter=27|verse=2}}Isach a l’ha seguità: “Varda, mi i son vej e i sai nen cand ch’i peussa meuire. {{verse|chapter=27|verse=3}}Ebin, ciapa tò arch e toe flecie, seurt an campagna e cass-me ‘d zibijé. {{verse|chapter=27|verse=4}}Pront-me peui un piat coma ch’am pias e pòrt-me da mangé. Parèj i podrai dete mia benedission anans ëd meuire”.

{{verse|chapter=27|verse=5}}Rebeca a l’avìa scotà antant che Isach a parlava con sò fieul Esaù. Apress che col-lì a l’era seurtiss-ne për andé a cassa ‘d zibijé për sò pare, {{verse|chapter=27|verse=6}}Rebeca a l’ha dije al fieul Giacòb: “I l’hai sentì tò pare ch’a disìa a tò frel Esaù: {{verse|chapter=27|verse=7}}‘Pòrt-me ‘d zibijé e pront-me ‘n piat ch’ i na mangio, parèj ch’it daga ‘dnans a Nosgnor mia benedission anans ch’i meuira’. {{verse|chapter=27|verse=8}}Ora, car ël mè fieul, scotme bin e fà lòn ch’it diso mi. {{verse|chapter=27|verse=9}}Va sùbit a lë strop e pijme da là doi bej cravòt; mi i na farai un piat për tò pare, un ëd coj ch’a-j piaso tant. {{verse|chapter=27|verse=10}}It lo daras a tò pare përch’ a na mangia, e parèj chiel a darà a ti la benedission anans ëd meuire!”.

{{verse|chapter=27|verse=11}}Giacòb a l’ha rëspondùje a Rebeca, soa mare: “It sas che mè frel Esaù a l’é plos, e mi, a l’opòst, i l’hai la pel seulìa. {{verse|chapter=27|verse=12}}Se mè pare am toca, as n’ancorzerà che mi i son n’ambrojon e a tirerà ansima ‘d mi na maledission nopà che na benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=13}}Ma soa mare a l’ha dije: “Ch’a tomba ansima ‘d mi cola maledission, car ël mè fieul! Ti scotme mach e va a ciapeme ij cravòt”.

{{verse|chapter=27|verse=14}}Anlora chiel a l’é andàit a pijeje e a l’ha portaje a soa mare, ch’a l’hà prontà un dij piat ch’a-j piasìo a sò pare. {{verse|chapter=27|verse=15}}Peui Rebeca a l’ha pijà le vestimenta le pì bele ‘d sò fieul pì grand Esaù, ch’a l’avìa antëcà e ch’a guernava, e a l’ha faje buté adòss al fieul pì cit, Giacòb; {{verse|chapter=27|verse=16}}e con le pej dij cravòt a l’ha cheurvì ij sò brass e la part seulìa dël còl. {{verse|chapter=27|verse=17}}Peui a l’ha daje a sò fieul ël piat ch’a l’avìa cusinà, ansema ‘d ‘pan pen-a seurtì dal forn.

{{verse|chapter=27|verse=18}}Giacòb a l’é andàit da sò pare e a l’ha dije: “Car ël mè pare!”. A l’ha rësponduje: “Éh, mè fieul, chi ses-to?”. {{verse|chapter=27|verse=19}}Giacòb a l’ha rësponduje al pare: “I son Esaù, tò prim nassù&lt;ref&gt;O “ardité”.&lt;/ref&gt;. I ‘hai fàit coma ch’it l’avie comandame. Àuss-te, donca, but-te a tàula e mangia mè zibijé, parèj it peudes deme toa benedission”.

{{verse|chapter=27|verse=20}}Isach a l’ha ciamaje a sò fieul: “Com it l’has fàit an pressa a trovela, car ël mè fieul!”. A l’ha rësponduje: “Nosgnor a l’ha famla ancapité dë 'dnans!”.

{{verse|chapter=27|verse=21}}Ma Isach a l’ha dije: “Avzinte e lassa ch’it toca, mè car fieul, për savèj se ti ‘t ses pròpi mè fieul Esaù o nò”. {{verse|chapter=27|verse=22}}Giacòb a l’é avzinasse a Isach sò pare, ch’a l’ha tastalo e a l’ha dije: “La vos a l’é la vos ëd Giacòb, ma ij brass a son ij brass d’Esaù”. {{verse|chapter=27|verse=23}}A l’é parèj ch’a l’ha nen arconossulo, përchè ij sò brass a j’ero plus com ij brass ëd sò fieul Esaù, e a l’ha benedilo. {{verse|chapter=27|verse=24}}A l’ha ancora ciamaje: “Ses-to mè fieul Esaù përdabon?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “Sì ch’i lo son”. {{verse|chapter=27|verse=25}}Anlora a l’ha dit: “Spòrz-me da mangé ‘l zibijé, mè car fieul, e, apress d’avèj mangià, it benedirai”. Giacòb a l’ha servijne e chiel a l’ha mangiane; a l’ha portaje ‘dcò ‘d vin e chiel a l’ha beivune. {{verse|chapter=27|verse=26}}Peui sò pare Isach a l’ha dije: “Avzinte e basme, car ël mè fieul!”. {{verse|chapter=27|verse=27}}A l’é avzinasse e a l’ha basalo. Cand che Isach a l’ha sentì l’odor ëd soe vestimente, a l’ha benedilo: “Ah! l’odor ëd mè fieul! A l’é tanme l’odor d’un camp ëd fior che Nosgnor a l’ha benedì! {{verse|chapter=27|verse=28}}Che da la rosà dël cél e dle richesse dla tèra Nosgnor sèmper at acòrda ‘d cheuite bondose ëd gran e ‘d most. {{verse|chapter=27|verse=29}}Ch’at servo le gent e as prostërno dë 'dnans a ti ‘d pòpoj. Sie signor ëd tò frej e ch’as prostërno dë 'dnans ëd ti ij fieuj ëd toa mare. Che col ch’at malediss a sia maledì, e chi ch’at benediss a sia benedì&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; Ebrèo 11:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Esaù a ciama na benedission ===

{{verse|chapter=27|verse=30}}Isach a l’avìa pen-a chità ‘d benedì Giacòb e Giacòb a seurtìa da dnans a sò pare Isach, ch’a l’é rivaie da la cassa sò frel Esaù. {{verse|chapter=27|verse=31}}Ëdcò chiel a l’avìa prontà ‘n piat, a l’avìa portalo a sò pare e a l’ha dije: “Ch’as àussa mè pare e ch’a mangia lë zibijé ‘d sò fieul, përchè ti 'm benedisse”. {{verse|chapter=27|verse=32}}A l’ha dije sò pare Isach: “Chi ses-to ti?”. A l’ha rësponduje: “I son tò fieul pì grand, Esaù”.  {{verse|chapter=27|verse=22}}Anlora Isach a l’é stàit ciapà da 'n frisson motobin fòrt e a l’ha dije: “Chi é-lo anlora col ch’i l’avìa ciamàje lë zibijé e ch’a l’ha portamlo? Mi i l’hai mangiane anans che ti ‘t rivèisse, peui i l’hai benedilo, e benedet a resterà!”.

{{verse|chapter=27|verse=34}}cand che Esaù a l’ha sentì le paròle ‘d sò pare, a l’ha crijà con motobin ëd fòrsa e d’ameiror, e a l’ha dije a sò pare: “Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. {{verse|chapter=27|verse=35}}Isach a l’ha rësponduje: “A l’é vnùit tò frel con l’angann e a l’ha portame via toa benedission!”. {{verse|chapter=27|verse=36}}Esaù a l’ha sclamà: “A fà nen maravija che sò nòm a sia Giacòb: costa-sì a l’é la sconda vira ch’a l’ha anganame! A l’ha già rafà mia primogenitura&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 25:29-34.&lt;/ref&gt; e adess, varda-lì, a l’ha portame via mia benedission!”. Peui a l’ha giontà: “L’has-to pròpi nen arservà na caich benedission për mi?”. {{verse|chapter=27|verse=37}}“I l’hai falo tò sgnor e i l’hai daje coma ‘d sërvent tùit ij tò frej; i l’hai garantije d’abondansa ‘d gran e ‘d most: për ti, còsa mai i podrìa fé, car ël mè fieul?”. {{verse|chapter=27|verse=38}}Esaù a l’ha dije al pare: “L’has-to mach na sola benedission? Benediss ëdcò mi, car ël mè pare!”. Ma Isach a stasìa ciuto, e Esaù a l’ha aussà la vos&lt;ref&gt;Cfr. Ebréo 12:17.&lt;/ref&gt; e a l’ha piorà.

{{verse|chapter=27|verse=39}}Anlora sò pare Isach a l’ha dije: “It vivras lontan da le richësse dla tèra, e da leugn ëd la rosà ch’a cala dal cél. {{verse|chapter=27|verse=40}}It vivras ëd toa spa e it serviras tò frel, ma peui, cand ch’it arpijeras, i t’ës-ciaperas sò giov da tò còl&lt;ref&gt;Cfr. Gènesi 36:8; 2 Rè 8:20.&lt;/ref&gt;”.

=== Giacòb a scapa e as na va a vive con Laban ===

{{verse|chapter=27|verse=41}}Da col moment-lì Esaù a l’ha pijà an òdio Giacòb për motiv ëd la benedission che sò pare a l’avia daje. Esaù a l’ha pensà: “As avzin-o për mè pare ij dì dël deul, përchè mi i masserai mè frel Giacòb”. {{verse|chapter=27|verse=42}}A Rebeca, contut, a son ëstàite arferìe le paròle d’Esaù, sò fieul pì grand, e chila a l’ha mandà a ciamé Giacòb, sò fieul pì cit, e a l’a dije: “Esaù, tò frel a veul pijesse l’arvangia ‘d ti, e massete. {{verse|chapter=27|verse=43}}E bin, car ël mè fieul, stame a sente con atension: scapa a Caran da mè frel Laban. {{verse|chapter=27|verse=44}}It resteras con chiel për cai temp, fin-a a tant che la flin-a ‘d to frel contra ‘d ti a sarà pasiasse, {{verse|chapter=27|verse=45}}e tò frel a sarà dësmentiasse ‘d lòn che ti ‘t l’has faje. Anlora mi i manderai a pijete da là. Përchè dovria-ne esse privà ‘d vojàutri doi ant un dì sol?”.

{{verse|chapter=27|verse=46}}Peui Rebeca a l’ha dije a Isach: “I l’hai dësgust ëd la vita për colpa dle fomne hitite d’Esaù. Se ‘dcò Giacòb a pija na fomna an tra j’Hitita coma coste-sì, tra le fije dël pais, a còsa ch’am serv la vita?

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>gylt8k4n2t9bnh8jp57ib6nzieyj3ev</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28</title>
    <ns>0</ns>
    <id>940</id>
    <revision>
      <id>21612</id>
      <parentid>21569</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T22:21:55Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4827" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 28 ==

{{verse|chapter=28|verse=1}}Anlora Isach a l'ha mandà a ciamé Giacòb e a l'ha benedilo. PeuI a l'ha comandaje: &quot;Venta nen ch’it pije na fomna Cananita&lt;ref&gt;O &quot;Na fomna da le fije 'd Canan&quot;.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=2}}Sah! Part sùbit e va a Padan-Aram. Va a fé na visita a la ca 'd Betuel, ël pare 'd toa mare, e pijte da là na fomna an tra le fije 'd Laban, frel ëd toa mare. {{verse|chapter=28|verse=3}}Che 'l Dé sovran&lt;ref&gt;Let. El-Shaddai.&lt;/ref&gt; at benedissa! Ch'a peussa chiel dete 'd frut e në strop ëd dissendent! Anlora ti 't vniras na nassion granda! {{verse|chapter=28|verse=4}}Ch'a peuda Nosgnor dé a ti e ai tò dissendent la benedission che chiel a l'ha dàit a Abraham&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 17:4-8.&lt;/ref&gt;, parèj che a ti a ven-a 'n possession la tèra che Nosgnor a l'avìa dàit a Abraham, la tèra andoa ti 't vivie coma n'aventissi. {{verse|chapter=28|verse=5}}Anlora Isach a l'ha fàit parte Giacòb, ch’a l'é rivà a Padan-Aram, da Laban, fieul ëd Betuel, l'Aramé e frel ëd Rebeca, mare 'd Giacòb e d'Esaù.

=== N’àutr mariagi d’Esaù ===

{{verse|chapter=28|verse=6}}Esaù a l'avìa vëddù che Isach a l'avìa benedì Giacòb e ch'a l'avìa mandalo a Padan-Aram për pijesse na fomna ambelelà. A l'avìa 'dcò vëddù che Isach a l'avìa comandà a Giacòb: &quot;Venta nen che it pije për fomna un-a dle Canané”. {{verse|chapter=28|verse=7}}Giacòb a l'avìa scotà sò pare e soa mare e a l'era partì për Padan-Aram. {{verse|chapter=28|verse=8}}Anlora, quand che Esaù a l'é rendusse cont che le fomne 'd Canan për sò pare Isach a l'ero nen da consideresse adate a lor&lt;ref&gt;Let. &quot;a l'ero nen bon-e ai sò euj&quot;.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=28|verse=9}}Esaù a l'é andàit a pòsta da Ismael e a l'é 'dcò mariasse con Macalat, seur ëd Nebaiot e fija dël fieul 'd Abraham Ismael, an pì che le fomne ch'a l'avìa già.

=== Ël seugn ëd Giacòb a Betel ===

{{verse|chapter=28|verse=10}}Antant che Giacòb a l'era 'n marcia da Bersabéa a Caran {{verse|chapter=28|verse=11}}a l'é fërmasse ant un sert leugh e a l'ha acampassie përchè 'l sol a l'era già calà. A l'ha ciapà na pera a l'ha butass-la sota la testa coma s'a fussa 'n cussin, peui a l'é 'ndormisse an col leugh-lì. {{verse|chapter=28|verse=12}}A l’ha fàit un seugn: a l'ha vēdù na scala ch'a pogiava për tèra e ch'a rivava fin-a al cel. Cola scala a l'era dovrà da j'àngej ëd Nosgnor për monté e për calé dal cel&lt;ref&gt;Cfr. Gioann 1:51.&lt;/ref&gt;, e sù, ansima, a-i ëstasìa Nosgnor. 

{{verse|chapter=28|verse=13}}Parèj Nosgnor a l'ha dije: &quot;Mi i son ël Signor, ël Dé 'd tò pare grand Abraham e 'l Dé 'd tò pare Isach. I darai a ti e ai tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 13:14-15.&lt;/ref&gt; la tèra andoa ch'it ses cogiate. {{verse|chapter=28|verse=14}}Ij tò dissendent a saran tanme la póer ëd la tèra e ti i të spantiaras a òvest, a est, a nòrd e a sud. Tute le famije dla tèra a prononsieran ëd benedission l'un-a 'nvers ëd l'àutra an dovrand tò nòm e col dij tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; 22:18.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=15}}Mi i stago con ti! It guernerai a-i fà pa andova ch'it vade, e it faraj torné a sta tèra-sì. It chitrài nen fin a tant che mi i l'avrai fàit tut lòn ch'i l'hai promëttute”. 

{{verse|chapter=28|verse=16}}Peui, Giacòb a l'é dësvijasse dal seugn e a l'ha pensà; &quot;Sigura Nosgnor a l'é ambelessì e mi i’m na rendìa nen cont!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=17}}A l'ha pijasse tëmma e a l'ha dit: &quot;Che pòst ëscaros a l'é sto-sì! A l'é gnente ‘d men-o che la pòrta dël cel e la cà 'd Nosgnor!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=18}}Anlora, 'd bon matin, Giacòb a l'ha pijà la pera ch'a l'era butàsse coma cussin e a l'ha pogiala 'nsima a na mongiòja. Peui a l'ha versaje ansìma d'euli.  {{verse|chapter=28|verse=19}}A col pòst a l'ha dàit ël nòm ëd Betel, combin che prima 'l nòm ëd col pais a l'era Luz.

{{verse|chapter=28|verse=20}}Peui Giacòb a l'ha fàit un vot, e a l'ha dit: &quot;Se Nosgnor a sta con mi, s'am guerna durant ës viage, s'am dà da mangé e 'da quateme, {{verse|chapter=28|verse=21}}e s'am fa torné san e salv a la cà 'd me pare, anlora Nosgnor a sarà mè Dé. {{verse|chapter=28|verse=22}}Anlora costa pera, ch'i l'hai pogià 'nsima a na mongiòja, a sarà la cà 'd Nosgnor, e mi it darai andaré 'n décim ëd tut lòn ch'it ëm das.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>gybmm1stvl7dcr5mei4qrrigh9i9z1f</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21613</id>
      <parentid>21612</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T10:41:20Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4984" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 28 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 28.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 28]]
{{verse|chapter=28|verse=1}}Anlora Isach a l'ha mandà a ciamé Giacòb e a l'ha benedilo. Peui a l'ha comandaje: &quot;Venta nen ch’it pije na fomna Cananita&lt;ref&gt;O &quot;Na fomna da le fije 'd Canan&quot;.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=2}}Sah! Part sùbit e va a Padan-Aram. Va a fé na visita a la ca 'd Betuel, ël pare 'd toa mare, e pijte da là na fomna an tra le fije 'd Laban, frel ëd toa mare. {{verse|chapter=28|verse=3}}Che 'l Dé sovran&lt;ref&gt;Let. El-Shaddai.&lt;/ref&gt; at benedissa! Ch'a peussa chiel dete 'd frut e në strop ëd dissendent! Anlora ti 't vniras na nassion granda! {{verse|chapter=28|verse=4}}Ch'a peuda Nosgnor dé a ti e ai tò dissendent la benedission che chiel a l'ha dàit a Abraham&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 17:4-8.&lt;/ref&gt;, parèj che a ti a ven-a 'n possession ëd la tèra che Nosgnor a l'avìa dàit a Abraham, la tèra andoa ti 't vivie coma n'aventissi. {{verse|chapter=28|verse=5}}Anlora Isach a l'ha fàit parte Giacòb, ch’a l'é rivà a Padan-Aram, da Laban, fieul ëd Betuel, l'Aramé e frel ëd Rebeca, mare 'd Giacòb e d'Esaù.

=== Esaù as maria torna ===

{{verse|chapter=28|verse=6}}Esaù a l'avìa vëddù che Isach a l'avìa benedì Giacòb e ch'a l'era stàit mandà a Padan-Aram për pijesse na fomna ambelelà. A l'avìa 'dcò vëddù che Isach a l'avìa comandà a Giacòb: &quot;Venta nen che it pije për fomna un-a dle Canané”. {{verse|chapter=28|verse=7}}Giacòb a l'avìa scotà sò pare e soa mare e a l'era partì për Padan-Aram. {{verse|chapter=28|verse=8}}Anlora, quand che Esaù a l'é rendusse cont che le fomne 'd Canaan për sò pare Isach a l'ero nen da consideresse adate a lor&lt;ref&gt;Let. &quot;a l'ero nen bon-e ai sò euj&quot;.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=28|verse=9}}Esaù a l'é andàit a pòsta da Ismael e a l'é 'dcò mariasse con Macalat, seur ëd Nebaiot e fija dël fieul 'd Abraham Ismael, an pì che le fomne ch'a l'avìa già.

=== Ël seugn ëd Giacòb a Betel ===

{{verse|chapter=28|verse=10}}Antant che Giacòb a l'era 'n marcia da Bersabéa a Caran {{verse|chapter=28|verse=11}}a l'é fërmasse ant un cert leugh e a l'é acampassie përchè 'l sol a l'era già calà. A l'ha ciapà na pera e a l'ha butass-la sota la testa coma s'a fussa 'n cussin, peui a l'é 'ndormisse an col leugh-lì. {{verse|chapter=28|verse=12}}A l’ha fàit un seugn: a l'ha vēdù na scala ch'a pogiava për tèra e ch'a rivava fin-a al cel. Cola scala a l'era dovrà da j'àngej ëd Nosgnor për monté e për calé dal cel&lt;ref&gt;Cfr. Gioann 1:51.&lt;/ref&gt;, e sù, ansima, a-i ëstasìa Nosgnor. 

{{verse|chapter=28|verse=13}}Parèj Nosgnor a l'ha dije: &quot;Mi i son ël Signor, ël Dé 'd tò pare grand Abraham e 'l Dé 'd tò pare Isach. I darai a ti e ai tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 13:14-15.&lt;/ref&gt; la tèra andoa ch'it ses cogiate. {{verse|chapter=28|verse=14}}Ij tò dissendent a saran tanme la póer ëd la tèra e ti i të spantiaras a òvest, a est, a nòrd e a sud. Tute le famije dla tèra a prononsieran ëd benedission l'un-a 'nvers ëd l'àutra an dovrand tò nòm e col dij tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; 22:18.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=15}}Mi i stago da toa banda&lt;ref&gt;O &quot;con ti&quot;.&lt;/ref&gt;! It guernerai a-i fà pa andova ch'it vade, e it faraj 'rtorné a sta tèra-sì. It chitrài nen fin a tant che mi i l'avrai fàit tut lòn ch'i l'hai promëttute”. 

{{verse|chapter=28|verse=16}}Peui, Giacòb a l'é dësvijasse dal seugn e a l'ha pensà; &quot;Sigura Nosgnor a l'é ambelessì e mi i’m na rendìa nen cont!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=17}}A l'ha pijasse tëmma e a l'ha dit: &quot;Che pòst ëscaros a l'é sto-sì! A l'é gnente ‘d men-o che la pòrta dël cel e la cà 'd Nosgnor!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=18}}Anlora, 'd bon matin, Giacòb a l'ha pijà la pera ch'a l'era butàsse coma cussin e a l'ha pogiala 'nsima a na mongiòja. Peui a l'ha versaje ansìma d'euli.  {{verse|chapter=28|verse=19}}A col pòst a l'ha dàit ël nòm ëd Betel, combin che prima 'l nòm ëd col pais a l'era Luz.

{{verse|chapter=28|verse=20}}Peui Giacòb a l'ha fàit un vot, e a l'ha dit: &quot;Se Dé a stara përdabon da mia banda, s'am guernerà durant ës viage, s'am darà da mangé e 'da quateme, {{verse|chapter=28|verse=21}}e s'am farà 'rtorné san e salv a la cà 'd me pare, anlora ‘l Signor a sarà mè Dé.  {{verse|chapter=28|verse=22}}Anlora costa pera sacrà, ch'i l'hai pogià 'nsima a na mongiòja, a sarà la cà 'd Dé, e mi it darai andaré 'n décim ëd tut lòn ch'it ëm das”.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>1e8mofsvagqeb8njsvka9iwjdsryenq</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21614</id>
      <parentid>21613</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T10:44:24Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4984" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 28 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 28.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 28]]
{{verse|chapter=28|verse=1}}Anlora Isach a l'ha mandà a ciamé Giacòb e a l'ha benedilo. Peui a l'ha comandaje: &quot;Venta nen ch’it pije na fomna Cananita&lt;ref&gt;O &quot;Na fomna da le fije 'd Canan&quot;.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=2}}Sah! Part sùbit e va a Padan-Aram. Va a fé na visita a la ca 'd Betuel, ël pare 'd toa mare, e pijte da là na fomna an tra le fije 'd Laban, frel ëd toa mare. {{verse|chapter=28|verse=3}}Che 'l Dé sovran&lt;ref&gt;Let. El-Shaddai.&lt;/ref&gt; at benedissa! Ch'a peussa chiel dete 'd frut e në strop ëd dissendent! Anlora ti 't vniras na nassion granda! {{verse|chapter=28|verse=4}}Ch'a peuda Nosgnor dé a ti e ai tò dissendent la benedission che chiel a l'ha dàit a Abraham&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 17:4-8.&lt;/ref&gt;, parèj che ti't a ven-a 'n possession ëd la tèra che Nosgnor a l'avìa dàit a Abraham, la tèra andoa ti 't vivie coma n'aventissi. {{verse|chapter=28|verse=5}}Anlora Isach a l'ha fàit parte Giacòb, ch’a l'é rivà a Padan-Aram, da Laban, fieul ëd Betuel, l'Aramé e frel ëd Rebeca, mare 'd Giacòb e d'Esaù.

=== Esaù as maria torna ===

{{verse|chapter=28|verse=6}}Esaù a l'avìa vëddù che Isach a l'avìa benedì Giacòb e ch'a l'era stàit mandà a Padan-Aram për pijesse na fomna ambelelà. A l'avìa 'dcò vëddù che Isach a l'avìa comandà a Giacòb: &quot;Venta nen che it pije për fomna un-a dle Canané”. {{verse|chapter=28|verse=7}}Giacòb a l'avìa scotà sò pare e soa mare e a l'era partì për Padan-Aram. {{verse|chapter=28|verse=8}}Anlora, quand che Esaù a l'é rendusse cont che le fomne 'd Canaan për sò pare Isach a l'ero nen da consideresse adate a lor&lt;ref&gt;Let. &quot;a l'ero nen bon-e ai sò euj&quot;.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=28|verse=9}}Esaù a l'é andàit a pòsta da Ismael e a l'é 'dcò mariasse con Macalat, seur ëd Nebaiot e fija dël fieul 'd Abraham Ismael, an pì che le fomne ch'a l'avìa già.

=== Ël seugn ëd Giacòb a Betel ===

{{verse|chapter=28|verse=10}}Antant che Giacòb a l'era 'n marcia da Bersabéa a Caran {{verse|chapter=28|verse=11}}a l'é fërmasse ant un cert leugh e a l'é acampassie përchè 'l sol a l'era già calà. A l'ha ciapà na pera e a l'ha butass-la sota la testa coma s'a fussa 'n cussin, peui a l'é 'ndormisse an col leugh-lì. {{verse|chapter=28|verse=12}}A l’ha fàit un seugn: a l'ha vēdù na scala ch'a pogiava për tèra e ch'a rivava fin-a al cel. Cola scala a l'era dovrà da j'àngej ëd Nosgnor për monté e për calé dal cel&lt;ref&gt;Cfr. Gioann 1:51.&lt;/ref&gt;, e sù, ansima, a-i ëstasìa Nosgnor. 

{{verse|chapter=28|verse=13}}Parèj Nosgnor a l'ha dije: &quot;Mi i son ël Signor, ël Dé 'd tò pare grand Abraham e 'l Dé 'd tò pare Isach. I darai a ti e ai tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 13:14-15.&lt;/ref&gt; la tèra andoa ch'it ses cogiate. {{verse|chapter=28|verse=14}}Ij tò dissendent a saran tanme la póer ëd la tèra e ti i të spantiaras a òvest, a est, a nòrd e a sud. Tute le famije dla tèra a prononsieran ëd benedission l'un-a 'nvers ëd l'àutra an dovrand tò nòm e col dij tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; 22:18.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=15}}Mi i stago da toa banda&lt;ref&gt;O &quot;con ti&quot;.&lt;/ref&gt;! It guernerai a-i fà pa andova ch'it vade, e it faraj 'rtorné a sta tèra-sì. It chitrài nen fin a tant che mi i l'avrai fàit tut lòn ch'i l'hai promëttute”. 

{{verse|chapter=28|verse=16}}Peui, Giacòb a l'é dësvijasse dal seugn e a l'ha pensà; &quot;Sigura Nosgnor a l'é ambelessì e mi i’m na rendìa nen cont!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=17}}A l'ha pijasse tëmma e a l'ha dit: &quot;Che pòst ëscaros a l'é sto-sì! A l'é gnente ‘d men-o che la pòrta dël cel e la cà 'd Nosgnor!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=18}}Anlora, 'd bon matin, Giacòb a l'ha pijà la pera ch'a l'era butàsse coma cussin e a l'ha pogiala 'nsima a na mongiòja. Peui a l'ha versaje ansìma d'euli.  {{verse|chapter=28|verse=19}}A col pòst a l'ha dàit ël nòm ëd Betel, combin che prima 'l nòm ëd col pais a l'era Luz.

{{verse|chapter=28|verse=20}}Peui Giacòb a l'ha fàit un vot, e a l'ha dit: &quot;Se Dé a stara përdabon da mia banda, s'am guernerà durant ës viage, s'am darà da mangé e 'da quateme, {{verse|chapter=28|verse=21}}e s'am farà 'rtorné san e salv a la cà 'd me pare, anlora ‘l Signor a sarà mè Dé.  {{verse|chapter=28|verse=22}}Anlora costa pera sacrà, ch'i l'hai pogià 'nsima a na mongiòja, a sarà la cà 'd Dé, e mi it darai andaré 'n décim ëd tut lòn ch'it ëm das”.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>iea9riix9qp8e7uv0y8khza9746i84l</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21615</id>
      <parentid>21614</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T10:45:40Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4982" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 28 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 28.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 28]]
{{verse|chapter=28|verse=1}}Anlora Isach a l'ha mandà a ciamé Giacòb e a l'ha benedilo. Peui a l'ha comandaje: &quot;Venta nen ch’it pije na fomna Cananita&lt;ref&gt;O &quot;Na fomna da le fije 'd Canan&quot;.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=2}}Sah! Part sùbit e va a Padan-Aram. Va a fé na visita a la ca 'd Betuel, ël pare 'd toa mare, e pijte da là na fomna an tra le fije 'd Laban, frel ëd toa mare. {{verse|chapter=28|verse=3}}Che 'l Dé sovran&lt;ref&gt;Let. El-Shaddai.&lt;/ref&gt; at benedissa! Ch'a peussa chiel dete 'd frut e në strop ëd dissendent! Anlora ti 't vniras na nassion granda! {{verse|chapter=28|verse=4}}Ch'a peuda Nosgnor dé a ti e ai tò dissendent la benedission che chiel a l'ha dàit a Abraham&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 17:4-8.&lt;/ref&gt;, parèj che ti't ven-a 'n possession ëd la tèra che Nosgnor a l'avìa dàit a Abraham, la tèra andoa ti 't vivie coma n'aventissi. {{verse|chapter=28|verse=5}}Anlora Isach a l'ha fàit parte Giacòb, ch’a l'é rivà a Padan-Aram, da Laban, fieul ëd Betuel, l'Aramé e frel ëd Rebeca, mare 'd Giacòb e d'Esaù.

=== Esaù as maria torna ===

{{verse|chapter=28|verse=6}}Esaù a l'avìa vëddù che Isach a l'avìa benedì Giacòb e ch'a l'era stàit mandà a Padan-Aram për pijesse na fomna ambelelà. A l'avìa 'dcò vëddù che Isach a l'avìa comandà a Giacòb: &quot;Venta nen che it pije për fomna un-a dle Canané”. {{verse|chapter=28|verse=7}}Giacòb a l'avìa scotà sò pare e soa mare e a l'era partì për Padan-Aram. {{verse|chapter=28|verse=8}}Anlora, quand che Esaù a l'é rendusse cont che le fomne 'd Canaan për sò pare Isach a l'ero nen da consideresse adate a lor&lt;ref&gt;Let. &quot;a l'ero nen bon-e ai sò euj&quot;.&lt;/ref&gt;, {{verse|chapter=28|verse=9}}Esaù a l'é andàit a pòsta da Ismael e a l'é 'dcò mariasse con Macalat, seur ëd Nebaiot e fija dël fieul 'd Abraham Ismael, an pì che le fomne ch'a l'avìa già.

=== Ël seugn ëd Giacòb a Betel ===

{{verse|chapter=28|verse=10}}Antant che Giacòb a l'era 'n marcia da Bersabéa a Caran {{verse|chapter=28|verse=11}}a l'é fërmasse ant un cert leugh e a l'é acampassie përchè 'l sol a l'era già calà. A l'ha ciapà na pera e a l'ha butass-la sota la testa coma s'a fussa 'n cussin, peui a l'é 'ndormisse an col leugh-lì. {{verse|chapter=28|verse=12}}A l’ha fàit un seugn: a l'ha vēdù na scala ch'a pogiava për tèra e ch'a rivava fin-a al cel. Cola scala a l'era dovrà da j'àngej ëd Nosgnor për monté e për calé dal cel&lt;ref&gt;Cfr. Gioann 1:51.&lt;/ref&gt;, e sù, ansima, a-i ëstasìa Nosgnor. 

{{verse|chapter=28|verse=13}}Parèj Nosgnor a l'ha dije: &quot;Mi i son ël Signor, ël Dé 'd tò pare grand Abraham e 'l Dé 'd tò pare Isach. I darai a ti e ai tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 13:14-15.&lt;/ref&gt; la tèra andoa ch'it ses cogiate. {{verse|chapter=28|verse=14}}Ij tò dissendent a saran tanme la póer ëd la tèra e ti i të spantiaras a òvest, a est, a nòrd e a sud. Tute le famije dla tèra a prononsieran ëd benedission l'un-a 'nvers ëd l'àutra an dovrand tò nòm e col dij tò dissendent&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 12:3; 22:18.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=28|verse=15}}Mi i stago da toa banda&lt;ref&gt;O &quot;con ti&quot;.&lt;/ref&gt;! It guernerai a-i fà pa andova ch'it vade, e it faraj 'rtorné a sta tèra-sì. It chitrài nen fin a tant che mi i l'avrai fàit tut lòn ch'i l'hai promëttute”. 

{{verse|chapter=28|verse=16}}Peui, Giacòb a l'é dësvijasse dal seugn e a l'ha pensà; &quot;Sigura Nosgnor a l'é ambelessì e mi i’m na rendìa nen cont!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=17}}A l'ha pijasse tëmma e a l'ha dit: &quot;Che pòst ëscaros a l'é sto-sì! A l'é gnente ‘d men-o che la pòrta dël cel e la cà 'd Nosgnor!&quot;. {{verse|chapter=28|verse=18}}Anlora, 'd bon matin, Giacòb a l'ha pijà la pera ch'a l'era butàsse coma cussin e a l'ha pogiala 'nsima a na mongiòja. Peui a l'ha versaje ansìma d'euli.  {{verse|chapter=28|verse=19}}A col pòst a l'ha dàit ël nòm ëd Betel, combin che prima 'l nòm ëd col pais a l'era Luz.

{{verse|chapter=28|verse=20}}Peui Giacòb a l'ha fàit un vot, e a l'ha dit: &quot;Se Dé a stara përdabon da mia banda, s'am guernerà durant ës viage, s'am darà da mangé e 'da quateme, {{verse|chapter=28|verse=21}}e s'am farà 'rtorné san e salv a la cà 'd me pare, anlora ‘l Signor a sarà mè Dé.  {{verse|chapter=28|verse=22}}Anlora costa pera sacrà, ch'i l'hai pogià 'nsima a na mongiòja, a sarà la cà 'd Dé, e mi it darai andaré 'n décim ëd tut lòn ch'it ëm das”.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>7kycvft135hci847jlpdcksnlesnfg3</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29</title>
    <ns>0</ns>
    <id>941</id>
    <revision>
      <id>21616</id>
      <parentid>21571</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T11:36:36Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6689" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 29 ==

=== Giacòb a riva da Laban ===

{{verse|chapter=29|verse=1}}Antlora Giacòb a l'ha seguità a marcé e a l'é rivà a la tèra dla gent ëd l'orient. {{verse|chapter=29|verse=2}}A l'ha vëddù ant un camp un poss con tre strop ëd bestie Cacià davzin, përchè a col poss a j’ero breuvasse jë strop, ma la pera ans la dovertura dël poss a l’era gròssa. {{verse|chapter=29|verse=3}}Cand che tuti jë strop a l’ero samblasse ambelelà, ij bergé a fasìo rotolé la pera da la boca del poss e a breuvavo ‘l cabial. Peui, finì lòn, a tornavo a buté cola pera a sò pòst dzora dla boca dël poss.  

{{verse|chapter=29|verse=4}}Giacòb a l'ha ciamaje: &quot;Car ij mè frèj, da andoa ch'i seve?&quot;. A-j rispondo: &quot;I soma ‘d Caran&quot;. {{verse|chapter=29|verse=5}}E chiel a-j dis: &quot;Conosseve fòrse Laban, l'anvod ëd Nacor?&quot;, &quot;Eh, i lo conossoma&quot;, a l'han di-je. {{verse|chapter=29|verse=6}}&quot;Sta-lo bin?&quot; Giacòb a-j ciama. &quot;A sta bin. Varda-lì, a-i é soa fija Rachel ch'a l'é 'n camin a rivé con le feje&quot;. {{verse|chapter=29|verse=7}}Antlora Giacòb a l'ha dit: &quot;Dàit ch'a l'é già mesdì, a l'é pi nen ël temp d'antropé le bestie. Vojàutri i dovrie deje da bèive e peuj andé a fele broté pì anans!&quot; {{verse|chapter=29|verse=8}}&quot;I podoma pa felo,&quot; a l'han rësponduje, &quot;I dovoma prima speté che tuti jë stròp a sio antropà e la pera a sìa anrolà da la boca dël poss, e peuj i faroma bèive tute le feje ansema&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=9}}Antramentre ch'a parlavo, a l'é rivaie Rachel, con le bestie dël pare, përché a l'era la bërgeròta. {{verse|chapter=29|verse=10}}Cand che Giacòb a l'ha 'vëddù Rachel, la fija 'd sò barba Laban, e le feje 'd sò barba Laban, Giacòb a l'é fasse anans, a l'ha gavà la pera da la boca dël poss e a l'é ancaminasse a fé boré le feje 'd sò barba Laban. {{verse|chapter=29|verse=11}}Peui Giacòb a l'hà dàit un basin a Rachel e a l'é butasse a pioré fòrt.

{{verse|chapter=29|verse=12}}Cand che Giacòb a l'ha spiegaje a Rachel che chiel a l'era 'n parent dël pare 'd chila e fieul ëd Rebeca, chila a l'é corùa a dijlo a sò pare. {{verse|chapter=29|verse=13}}Cand che Laban a l'ha sentù sta neuva a propòsit ëd Giacòb, fieul ëd soa seur, a l'é coruje ancontra. A l'ha ambrassalo e basalo, peui a l'ha portalo a soa ca. Antlora Giacòb a l'ha contaje coma ch'a l'é che chiel a l'è un dij sò parent&lt;ref&gt;Let. &quot;Tute sté còse&quot; A l'ha contaje 'n po' la stòria 'd soa famija.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=29|verse=14}}E Laban a l'ha dije: &quot;Ti't ses dabon ëd mia carn e 'd mè sangh&quot;. Ansì Giacòb a l'é stàit con chiel për un mèis.

=== Ij doi mariagi ‘d Giacòb === 

{{verse|chapter=29|verse=15}}Peui Laban a l'ha dije a Giacòb: &quot;I veuj nen che ti 't travajes për mi a ofa mach përché ti 't ses mè parent. Vàire ch'it veules-to che mi it paga?&quot;. 

{{verse|chapter=29|verse=16}}Ora, Laban a l'avìa doi fije: la pi veja as ciamava Lea e la pi giovna Rachel. {{verse|chapter=29|verse=17}}J'euj 'd Lea a j'ero smòrt&lt;ref&gt;O &quot;J'euj 'd Lea a j'ero bej&quot;&lt;/ref&gt;, ma Rachel a l'era formosa e soa presensa a l'avia d'anciarm. {{verse|chapter=29|verse=18}}Dàit che Giacòb a l'era annamorasse sùbit  ëd Rachel, a l'ha dit: &quot;I travajerai për ti set agn e ti im daras an cambi toa fija la pi giovna, Rachel&quot;. {{verse|chapter=29|verse=19}}Laban a-j rispond: &quot;Sicura i la darìa pi volontè a ti che a në strangé. Resta con mi&quot;. {{verse|chapter=29|verse=20}}Antlora Giacòb a l'ha travajà për set agn an cambi 'd Rachel, ma për chiel a-j ësmijavo mach pòchi dì, tant a-j vorìa bin. {{verse|chapter=29|verse=21}}A la fin Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Dame mia sposa, përché 'l temp ëd mè servissi a l'é compì. I veui andé da chila sta neuit&quot;. {{verse|chapter=29|verse=22}}Antlora Laban a l'ha 'nvità tuta la gent dël leugh e a l'ha dàit na festa. {{verse|chapter=29|verse=23}}Ma a la sèira Laban a l'ha portaje a Giacòb soa fija Lea e Giacòb a l'é cogiasse con chila. {{verse|chapter=29|verse=24}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Zilpa a soa fija Lea coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=25}}La matin dòp Giacòb a l'ha dëscurvì ch'a l'avìa passà la neuit con Lea! Ansì Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Còsa l'has-to fame? L'hai-ne pa travajà për ti an cambi 'd Rachel? Përché l'has-to ambrojame?&quot;. {{verse|chapter=29|verse=26}}Laban a-j rispond: &quot;A l'é pa nòsta costuma ambelessì 'd dé an mariagi la fija pi giovna prima 'd cola ch'a l'é nà për prima&quot;. {{verse|chapter=29|verse=27}}Completa la sman-a d' nòsse 'd mia fija pi veja, e peui i't daraj 'dcò la pi giovna an cambi 'd set ani 'd pi 'd travaj&quot;. {{verse|chapter=29|verse=28}}Antlora Giacòb a l'ha fàit come Laban a l'avìa dije. Cand che Giacòb a l'ha completà la sman-a 'd nòsse 'd Lea, Laban a l'ha daje an ësposa 'dcò Rachel. {{verse|chapter=29|verse=29}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Bila a soa fija Rachel coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=30}}Giacòb, parèj, a l'é 'dcò andait a cogesse con Rachel. A voria nopà pì bin a Rachel che a Lea, e a l'ha travajà për Laban për d'àutri set agn.

=== La famija 'd Giacòb ===

{{verse|chapter=29|verse=31}}Cand che Nosgnor a l'ha vëddù che Lea a l'era pijà 'n ghignon, a l'ha conceduje d' resté ansenta, ma nen a Rachel. {{verse|chapter=29|verse=32}}Ansì Lea a l'é restà ansenta e a l'ha catà 'n fieul. A l'ha ciamalo Ruben, përché chila a l'avìa dit: &quot;Nosgnor a l'ha vardà con compassion a mia aflission. Sicura mè òm am vorerà bin adèss&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=33}}Peui a l'é restà n'àutra vòlta an condission e a l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Përché Nosgnor a a l'ha sentì ch'i j'ero trascurà,  a l'ha dame n'àutr fieul&quot;. Ansì a l'ha ciamalo Simeon. {{verse|chapter=29|verse=34}}Peui a l'é restà 'nsenta n'àutra vira e l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Sta vòlta me òm am mostrerà afession, përchè për chiel i l'hai parturije tre fieuj&quot;. A l'é parèj ch'a l'ha ciamalo Levi. {{verse|chapter=29|verse=35}}Peuj a l'é torna restà 'nsenta e a l'ha catà n'àutr fieul. Lea a l'ha dit: &quot;Sta vira i lauderai  Nosgnor&quot;. A l'é parèj che l'ha ciamalo Giuda. Dòp ëd lòn a l'ha chità d'avèj 'd fieuj.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>lwfz5yf4v15hqhx46l7r7gfnssfo9w0</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 40</title>
    <ns>0</ns>
    <id>954</id>
    <revision>
      <id>21610</id>
      <parentid>21395</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T20:21:12Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Major Galin-a</username>
        <id>834</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="5018" xml:space="preserve">{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi/Genesi 39|Genesi 39]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 41|Genesi 41]]|notes=}}
{{chapter|40}}
{{TOCright}}

= Génesi =

== 40 ==
{{verse|chapter=40|verse=1}}Da lì a quaich temp a l’é capitaje che ‘l porteur ëd cope&lt;ref&gt;Cfr. https://pms.wikipedia.org/wiki/Porteur_ëd_cope&lt;/ref&gt; e ‘l panaté&lt;ref&gt;Ël panaté a l’era l’uffisial ch’a prontava ‘l mangé dël Faraon e a l’era ‘dcò n’òm ëd fiusa.&lt;/ref&gt; dël rè d’Egit a l’avìo fàit dij tòrt grev a sò padron. {{verse|chapter=40|verse=2}}Ël Faraon a l’era anrabiasse contra ij sò doi cortisan, {{verse|chapter=40|verse=3}}e a l’avìa fàje ampërzoné ant la ca dël comandant dla guardia real, ël leugh andova ch’as trovava Giusep. {{verse|chapter=40|verse=4}}Ël comandant dle guardie a l’ha assëgnaje a Giusep përchè ch’a-j servèissa. A l’é parèj che lor a son restà an përzon për vàire.

=== Ij seugn dij doi cortisan ===
{{verse|chapter=40|verse=5}}Ant na midema neuit, ël porteur ëd cope e ‘l panaté dël rè d’Egit, ch’a l’ero sarà an përzon, a l’han fàit tùit e doi un seugn. Minca un ëd coj seugn a l’avìa soa significassion particolar. {{verse|chapter=40|verse=6}}Rivà matin, Giusep a l’é vnù da lor e a l’ha vëddù ch’a l’ero sagrinà. {{verse|chapter=40|verse=7}}Antlora a l’ha anterogà ij doi cortisan dël Faraon ch’a l’ero con chiel an përzon ant la ca ‘d sò padron e a l’ha dije: “Përchè ancheuj i l’eve la facia sagrinà parèj?”. {{verse|chapter=40|verse=8}}A l’han rësponduje: “I l’oma fàit un seugn e a-i é gnun ch’a peuda dene l’antërpretassion”. Giusep a l’ha dije: “Ë-lo nen mach Nosgnor ch’a l’é bon d’antërpretè ij seugn? Prové a contemje!”.

{{verse|chapter=40|verse=9}}Antlora ‘l cap dij porteur ëd cope a l’ha contaje sò seugn: “I l’hai seugnà ch’im trovava dëdnans a na vis, {{verse|chapter=40|verse=10}}a l’avìa tre brombo; pen-a ch’a l’é ancaminasse a giché, a son comparije le fior e drinta a soe rape a maduravo j’asinej. {{verse|chapter=40|verse=11}}Mi i l’avìa an man ël cales dël Faraon; i l’hai ciapà j’anvairet, i l’hai spërmuje ant la copa dël Faraon, e i l’hai daje la copa an man a Faraon”. {{verse|chapter=40|verse=12}}Antlora Giusep a l’ha dije: “L’antërpretassion ëd tò seugn a l’é costa-sì: Ij tre brombo a son tre dì. {{verse|chapter=40|verse=13}}Da sì a tre dì, Faraon a pijerà na decision a riguard ëd toa sòrt e at ristabilirà an tò ufissi. It torneras a spòrze ‘l cales a Faraon com it fasies anans, quand ch’it j’ere sò porteur ëd cope. {{verse|chapter=40|verse=14}}Arcòrd-te ‘d mi, quand ch’it saras torna al bin. Fame ‘s piasì: parla ‘d mi a Faraon e fame seurte da costa ca. {{verse|chapter=40|verse=15}}Përchè, an efet, i son ëstàit arlevà ‘d manera nen giusta dal pais dj’Ebreo e ‘dcò sì i l’hai fàit gnente ch’a l’avèissa meritame la përzon”.

{{verse|chapter=40|verse=16}}Ël cap dij panaté, an vedend che Giusep a l’avìa dàit n’antërpretassion favoréivol ëd l’àutr seugn, a l’ha contaje sò seugn: “I l’hai sognà ch’i l’avìa tre cavagne ‘d pan bianch an sla testa. {{verse|chapter=40|verse=17}}Drinta a la cavagna ch’a stasìa dëdzora, a-i j’ero tute sòrt ëd galuparìe che Faraon a l’é sòlit ëd mangé, ma dj’osej a son vnù a pitoché lòn ch’a j’era ant la cavagna dzora mia testa”. {{verse|chapter=40|verse=18}}Antlora Giusep a l’ha dëspiegaje përparèj: “L’antërpretassion dël seugn a l’é sta-sì: le tre cavagne a rapresento tre dì. {{verse|chapter=40|verse=19}}Da sì a tre dì ël Faraon a pijera na decision a riguard ëd toa sòrt: at farà tajé la testa e at farà pende da ‘n paloch e dj’osej a vniran e a pitocheran la carn ëd tò còrp”.

{{verse|chapter=40|verse=20}}Giusta ‘l ters dì a l’era l’aniversari ‘d Faraon, e costì a l’ha dàit un disné e a l’ha anvitaje tùit  sò ufissiaj. An presensa ‘d tuti coj-lì, Faraon a l’ha pijà na decision a riguard ëd la sòrt dël cap dël porteur ëd cope e dël cap dij panaté. {{verse|chapter=40|verse=21}}A l’ha ristabilì l’un an sò ufissi ëd porteur ëd cope, përchè a butèissa torna ‘l cales an man ëd Faraon; {{verse|chapter=40|verse=22}}E a l’ha fàit pende ‘l cap dij panaté. Tut a l’é rivà conforma l’antërpretassion che Giusep a l’avìa daje. {{verse|chapter=40|verse=23}}Ma ‘l cap dij porteur ëd cope a l’é pì nen arcordasse ‘d Giusep, e a l’ha dësmentialo dël tut.

== Nòte ==
{{reflist}}
----
[[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]]
---- 
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>9u6b25d4h5ut6iak5q90n4xxnupsosj</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 41</title>
    <ns>0</ns>
    <id>955</id>
    <revision>
      <id>21611</id>
      <parentid>21398</parentid>
      <timestamp>2022-08-24T20:31:36Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Major Galin-a</username>
        <id>834</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11131" xml:space="preserve">{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi/Genesi 40|Genesi 40]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 42|Genesi 42]]|notes=}}
{{chapter|41}}
{{TOCright}}

= Génesi =

== 41 ==

=== Ij seugn ëd Faraon  ===

{{verse|chapter=41|verse=1}}Passà ch’a j’ero doi agn, ël Faraon a l’ha avù ‘n seugn: a jë smijava d’esse an sla rivera dël Nil; {{verse|chapter=41|verse=2}}E a l’ha vëddù seurte dal fium set vache, d’aspet bel fiorissant e grasse, ch’a son butasse a pasturé ant le gioncaje. {{verse|chapter=41|verse=3}}Dòp ëd lor a son seurtije d’àutre set, brute e màire, e a son fërmasse davzin a le prime an sla rivera dël fium. {{verse|chapter=41|verse=4}}E le vache brute e màire a son mangiasse le set vache bele e grasse. Peui ël Faraon a l’é dësvijasse. 

{{verse|chapter=41|verse=5}}Ël Faraon a l’é torna andurmisse e a l’ha torna sugnà: a l’ha vëddù seurte set ëspi pien e bej s-ciodé sù mach da na gamba. {{verse|chapter=41|verse=6}}Peuj a l’han gicà apress ëd cole-lì set d’àutr ëspì splufrì e brusà dal vent levantin. {{verse|chapter=41|verse=7}}E jë spì splufrì a l’han travondà ij set ëspì granì e pien. Ant col moment-lì ël Faraon a l’é dësvijasse: a l’era stàit un seugn.

{{verse|chapter=41|verse=8}}La matin, tutun, l’ànim ëd Faraon a l’era conturbà. Për lòn a l’ha mandà a ciamé tuti jë stròlogh e tùit ij savant d’Egit e a l’ha contaje sò seugn, ma gnun ëd lor a l’ha savù dëspieghèilo.

{{verse|chapter=41|verse=9}}Antlora ‘l cap dij porteur ëd cope a l’ha parlà a Faraon e a l’ha dije: “Ancheuj im arcòrdo dj’eror ch’i l’avìa fàit&lt;ref&gt;Coj ch’a l’avìo falo campé an përzon.  &lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=41|verse=10}}Ël Faraon a l’era anrabiasse contra ij sò doi servent, contra ‘l cap dij panaté e contra ‘d mi. A l’avìa ampërzonaje ant la ca dël comandant dla guardia real. {{verse|chapter=41|verse=11}}Ant la midema neuit mi e chiel i l’avìo sugnà e minca un ëd nojàutri a l’avìa fàit un seugn con soa significassion particolar. {{verse|chapter=41|verse=12}}Ant la përzon a-i era con nojàutri un giovo, n’Ebreo, ch’a l’era ‘l servitor dël comandant dle guardie. I l’oma contaje ij nòstri seugn e chiel a l’ha interpretànie; a l’ha dàit a mincadun ëd nojàutri l’antërpretassion ëd sò seugn; {{verse|chapter=41|verse=13}}e a l’é ancapità pròpi conforma l’antërpretassion che chiel a l’avìa dane: mi i son ëstàit ristabilì an mè ufissi, e l’àutr a l’é stàit pendù.

=== Giusep a dà l’antërpretassion dël seugn ëd Faraon ===

{{verse|chapter=41|verse=14}}Antlora Faraon a l’ha mandà a ciamé Giusep che, fàit seurte an pressa d’an përzon, sbarbà e cambià ‘d vestimenta, a l’é presentasse da Faraon. {{verse|chapter=41|verse=15}}Faraon a l’ha dije a Giusep: “I l’hai fàit un seugn, e a-i é gnun ch’a sapia antërpretemlo. Peui i l’hai sentì dì che ti, quand ch’at conto un seugn, it ses bon a antërpretelo. {{verse|chapter=41|verse=16}}Giusep a l’ha responduje a Faraon: “A l’é pa nen mi, ma a l’é Nosgnor ch’a darà al Faraon l’antërpretassion ch’a peudrà pasié sò cheur”.

{{verse|chapter=41|verse=17}}Antlora Faraon a l’ha dëspiegà a Giusep: “Mi, a më smijava, an seugn, d’esse ant la rivera dël Nil. {{verse|chapter=41|verse=18}}I l’hai vëddù ch’a surtìo da la rivera set vache grasse e bele, e a pasturavo ant la gioncaja. {{verse|chapter=41|verse=19}}Apress ëd cole-lì a son seurtìe d’àutre set vache, tant màire, e brute e splufrìe ch’i l’avìa mai vëddune parèj an tuta la tèra d’Egit. {{verse|chapter=41|verse=20}}Le vache brute e màire a l’han mangiasse le set grasse che anans a l’ero seurtìe da la rivera. {{verse|chapter=41|verse=21}}Apress ch’a l’avìo mangiàssie, a smijava gnanca ch’a l’avèisso falo, përchè sò aspet ëd lor a l’era tant brut coma prima. An col moment-lì i son dësvijame.

{{verse|chapter=41|verse=22}}Peui i l’hai avù n’àutr seugn: i l’hai vëddù ch’a seurtìo set ëspì da na midema gamba, pien e bej. {{verse|chapter=41|verse=23}}Apress ëd lor a son nassù d’àutri set ëspì, dësseccà, veuid e brusà dal vent levantin. {{verse|chapter=41|verse=24}}Jë spì veuid a l’han peui travondà ij set ëspì bej. I l’hai contà sti seugn a jë stròlogh, ma a l’é staje gnun ëd lor ch’a fussa bon a deme na spiegassion dij mè seugn”.

{{verse|chapter=41|verse=25}}Giusep a l’ha dije a Faraon: “Tùit e doj sti seugn a l’han na sola significassion.: Nosgnor a nunsia a Faraon lòn ch’a stà për fé. {{verse|chapter=41|verse=26}}Le set vache bele a rapresento set agn, e ij set ëspì bej a rapresento set agn. As trata, donca, d’un seugn ùnich con na sola significassion. 

{{verse|chapter=41|verse=27}}Le set vache màire e brute ch’a seurto apress j’àutre a rapresento set agn e ‘dcò ij set ëspì veuid e brusà dal vent d’orient, a l’é ch’a-i sarà set agn ëd famin-a. {{verse|chapter=41|verse=28}}A l’é giusta lòn ch’i l’hai dit a Faraon; Nosgnor a l’ha mostrà a Faraon lòn ch’a sta për fé: {{verse|chapter=41|verse=29}}Ij set agn ch’a ven-o a saran ëd na gran bondosità an tut l’Egit. {{verse|chapter=41|verse=30}}Apress a vniran set agn ëd famin-a, e tuta la bondansa ch’a-i era anans a sarà dësmentià ant la tèra d’Egit. La famin-a a farà ravagi dla tèra. {{verse|chapter=41|verse=31}}As n’arcordrà pì nen dla bondosità dla tèra ch’a-i era prima për motiv dla famin-a ch’a vnirà dòp, përchè ch’a sarà motobin greva. {{verse|chapter=41|verse=32}}Ël fàit che ‘l seugn ëd Faraon a l’é arpetusse doe vire a veul dì che l’aveniment a l’é decis da part ëd Nosgnor, e chiel a lo farà rivé bin tòst.

{{verse|chapter=41|verse=33}}Adess, donca, a venta che Faraon a treuva n’òm inteligent e savi e ch’a-j daga d’autorità an sël pais d’Egit. {{verse|chapter=41|verse=34}}Che Faraon a nòmina dj’ispetor për tut ël pais, ch’a l’abio l’incombensa d’arlevé un quint dla produssion dël pais d’Egit antant ch’a-i saran set agn ëd bondansa. {{verse|chapter=41|verse=35}}A l’avran da cheuje tut ël nutriment ch’a l’é ‘d tròp antant ch’a-i son costi agn bon ch’a stan për rivé. Sota l’autorità ‘d Faraon lor a anmagasineran le provigion ëd gran ant le sità e a lo guerneran. {{verse|chapter=41|verse=36}}Coste proviànde a serviran ëd riserva al pair për ij set agn ëd famin-a ch’a l’han da vnì. A l’é parèj che ‘l pais a meuirera nen ëd fam”.

=== Giusep prim ministr dël Faraon ===

{{verse|chapter=41|verse=37}}Sto discors a l’é  piasuje motobin a Faraon e a tùit ij sò cortisan. {{verse|chapter=41|verse=38}}Ël Faraon a l’ha dije: “Podrio-ne forsi trové n’àutr coma Giusep, n’òm ch’a sia autërtant guidà da lë spirit ëd Nosgnor?”. {{verse|chapter=41|verse=39}}Antlora Faraon a l’ha dit a Giusep: “Dagià che Nosgnor a l’ha fate conòsse tut sòn, a-i é gnun d’àutri ch’a sia pì 'nteligent e savi che ti. {{verse|chapter=41|verse=40}}Për lòn it saras ti ël meinagé ‘d mè regn e tut mè pòpol a ubidirà ai tò òrdin. Mach për ël tròno mi i sarai pì grand che ti”. {{verse|chapter=41|verse=41}}E Faraon a l’ha giontà: “It dago autorità dzora tut ël pais d’Egit”. {{verse|chapter=41|verse=42}}Antlora Faraon a l’é gavasse sò anel da la man, col ch’a-j servìa da cacèt, e a l’ha butàjlo a la man ëd Giusep; a l’ha arvestilo ‘d vestimente ‘d lin fin e a l’ha butaje al còl un colié d’òr. {{verse|chapter=41|verse=43}}A l’ha falo monté an sël pì bel chèr ch’a l’avìa apress ël sò e dëdnans a chiel as crijava: “Fè largh!”. A l’é parèj ch’a l’ha daje autorità an tut ël pais d’Egit.

{{verse|chapter=41|verse=44}}Ël Faraon a l’ha ancora dije a Giusep: “Mi i son Faraon, ma sensa tò përmess gnun a podrà aussé nì la man nì ël pé an tut ël pais d’Egit”. {{verse|chapter=41|verse=45}}Ël Faraon a l’ha amponuje a Giusep ël nòm ëd Zafnat-Panéch, e a l’ha daje për fomna Asnat, fija ‘d Potifera, sacerdòt d’On&lt;ref&gt;O “sacerdot dla sità d’Eliopolis”.&lt;/ref&gt;. Antlora Giusep a l’ha pijà an càrich ël meinagi&lt;ref&gt;O “a l’é partì për ispessioné”.&lt;/ref&gt; ëd  tut ël pais d’Egit. {{verse|chapter=41|verse=46}}Giusep a l’avìa trent’agn quand ch’a l’é presentasse dëdnans a Faraon, rè d’Egit.

Giusèp a l’ha pijà congé dal Faraon e a l’é partì për ispessioné tut l’Egit. {{verse|chapter=41|verse=47}}Antant ch’a-i son ëstaje ij set agn ëd bondansa, la tèra a l’ha portà ‘d frut a profusion, {{verse|chapter=41|verse=48}}Durant ij set agn ëd bondansa Giusep a l’ha arlevà tute le proviande ch’a-i ero 'd tròp ant ël pais d’Egit e a l’ha faje anmagasiné ant le sità. Parèj ant le sità a l’é staje ambaronà la produssion dla campagna a l’anviron. {{verse|chapter=41|verse=49}}Giusep a l’ha fàit anmagasiné ‘l gran ch’a l’é stàit tanme la sabia dël mar, an quantità tant bondosa ch’as na podìa gnanca fene ‘l cont, përchè a passava tute le mzure.

{{verse|chapter=41|verse=50}}Anans ch’a rivèisso j’agn dla famin-a, a son naje a Giusep doi fieuj ch’a l’ha daje Asnat, fija ‘d Potifera, sacerdòt d’On. {{verse|chapter=41|verse=51}}Giusep a l’ha dàit al prim fieul ël nòm ëd Manasse, përchè, a l’ha dit chiel, “Nosgnor a l’ha fame dësmentié tute  mie pen-e e tuta la famija ‘d mè pare”. {{verse|chapter=41|verse=52}}Lë scond a l’ha ciamalo Efraim, përchè, a l’ha dit chiel, “Nosgnor a l’ha rendume dru ant ël pais ëd mè maleur”.

{{verse|chapter=41|verse=53}}Peuj a son finì ij set agn ëd bondansa ch’a l’ero staie ant ël pais d’Egit, {{verse|chapter=41|verse=54}}e a son comensà ij set agn ëd famin-a, pròpi coma ch’a l’avìa dit Giusep.  A l’é staje na famin-a an tùit ij pais, ma an tut ël pais d’Egit a-i era ‘d pan. {{verse|chapter=41|verse=55}}Peui tut ël pais d’Egit a l’ha patì la fam e ‘l pòpol a ciamava a gran vos ël pan a Faraon, ma Faraon a disìa a tùit j’Egissian: “Andé da Giusep, e fé lòn che chiel av dirà”.{{verse|chapter=41|verse=56}}La famin-a a la fasìa da padron-a për tuta la tera. Antlora Giusep a l’ha vendù ‘d gran a j’Egissian. La famin-a a vnisìa sèmper pì greva ant ël pais d’Egit. {{verse|chapter=41|verse=57}}Ëdcò da tuti j’àutri pais a vnisìa ‘d gent për caté ‘d gran da Giusep, përchè la famin-a a l’era greva për tuta la tèra. 

== Nòte ==
{{reflist}}
----
[[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]]
---- 
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>bfo7c2u3zitt7fpqheoh04fsx3v5d8d</sha1>
    </revision>
  </page>
</mediawiki>